Hanne Hagenaars

Opgedroogde tranen in mijn gele rok

8 februari 2015

Mijn beste vriendin verhuist. De liefde. Ze gaat bij hem wonen, vlieguren ver weg, Brazilie, dat dat bruisende sensuele land. Het land van mijn sjamaan. Het lijkt niets, we kunnen skypen, elke dag, maar ik voel het als een heftig afscheid. Samen naar de noordermarkt gaan, koffie drinken op het pleintje om de hoek, het zag er eenzaam voor me uit. We zaten naast elkaar en even legde ze haar hoofd in mijn schoot, haar tranen mengen zich met mascara en maken vlekken in mijn gele rok. Uiteengespatte druppels worden sterren in de stof. Opeens is de rok een souvenier, een dierbaar kledingstuk dat ik nu draag op de dagen dat ik haar mis en in mijn eentje op het plein in de zon zit. 

I




In mijn kast liggen meer kledingstukken met vlekken, afgedankt, onbruikbaar. De gele rok draag ik natuurlijk niet naar een belangrijke vergadering of tijdens een afspraak met de uitgever. Het zou verkeerd worden geïnterpreteerd. Vertaald naar karaktereigenschappen als slordig, smoezig, nonchalant of zonder controle.Toch overkomt het me regelmatig dat ik mors op een nieuwe jurk, een verse bloes een wit overhemd, welke oplossingen heb ik al niet geprobeerd, vlekkentovenaars, er om heen borduren, linten over de vlek naaien, in een andere kleur verven. Het ziet er altijd opgelapt uit want de norm is nu eenmaal ‘smetteloos’. Met een ladder in je panty rondlopen lijkt onmogelijk. Met de gele rok in mijn handen vroeg ik me af waarom accepteren we vlekken niet gewoon accepteren als een archief, van de tijd, van ons leven. Een simpele omkering in onze waardering en associaties. Een kledingstuk dat zijn geschiedenis met zich meedraagt met hier een afdruk van de jamhanden van oma, daar de poten van de hond van de buren, hier de winkelhaak van toen ik  over het hek van de begraafplaats

n mijn kast liggen meer kledingstukken met vlekken, afgedankt, onbruikbaar. De gele rok draag ik natuurlijk niet naar een belangrijke vergadering of tijdens een afspraak met de uitgever. Het zou verkeerd worden geïnterpreteerd. Vertaald naar karaktereigenschappen als slordig, smoezig, nonchalant of zonder controle.

Toch overkomt het me regelmatig dat ik mors op een nieuwe jurk, een verse bloes een wit overhemd, welke oplossingen heb ik al niet geprobeerd, vlekkentovenaars, er om heen borduren, linten over de vlek naaien, in een andere kleur verven. Het ziet er altijd opgelapt uit want de norm is nu eenmaal ‘smetteloos’. Met een ladder in je panty rondlopen lijkt onmogelijk.

Met de gele rok in mijn handen vroeg ik me af waarom accepteren we vlekken niet gewoon accepteren als een archief, van de tijd, van ons leven. Een simpele omkering in onze waardering en associaties. Een kledingstuk dat zijn geschiedenis met zich meedraagt met hier een afdruk van de jamhanden van oma, daar de poten van de hond van de buren, hier de winkelhaak toen ik probeerde over het hek van de begraafplaats te klimmen. Het is even wennen maar misschien kan Eva Jinek er als eerste mee beginnen en haar show presenteren in een felgekleurde blouse met een vlek van het ontbijt. Zo menselijk.

Als we er eenmaal aan gewend zijn en het leren waarderen (smaak is een kwestie van herhaling)  geven vlekken zo veel meer vrijheid, zo veel extra. Ik overweeg om met een wasechte stift een cirkeltje om de sterrenvlekken te  tekenen met de datum en de tijd, zodat de vlek echt als een index van het verleden gaat werken.

Ja, er zullen altijd mannen en vrouwen zijn die het zonder moeite lukt om hun kleding kliedervrij te houden, maar laat hen niet langer de norm zijn, ze zijn gewoon te netjes, te ingehouden, de smettelozen van de dag.




I

Advertenties

Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl

#mc_embed_signup{ font:14px Riposte, sans-serif; font-weight: 200; } #mc_embed_signup h2 { font-size: 3.6rem; font-weight: 500 } #mc_embed_signup .button { border-radius: 15px; background: #000;} #mc_embed_signup /* Add your own Mailchimp form style overrides in your site stylesheet or in this style block. We recommend moving this block and the preceding CSS link to the HEAD of your HTML file. */

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

* verplicht
Email formaat
(function($) {window.fnames = new Array(); window.ftypes = new Array();fnames[0]='EMAIL';ftypes[0]='email';fnames[1]='FNAME';ftypes[1]='text';fnames[2]='LNAME';ftypes[2]='text'; /* * Translated default messages for the $ validation plugin. * Locale: NL */ $.extend($.validator.messages, { required: "Dit is een verplicht veld.", remote: "Controleer dit veld.", email: "Vul hier een geldig e-mailadres in.", url: "Vul hier een geldige URL in.", date: "Vul hier een geldige datum in.", dateISO: "Vul hier een geldige datum in (ISO-formaat).", number: "Vul hier een geldig getal in.", digits: "Vul hier alleen getallen in.", creditcard: "Vul hier een geldig creditcardnummer in.", equalTo: "Vul hier dezelfde waarde in.", accept: "Vul hier een waarde in met een geldige extensie.", maxlength: $.validator.format("Vul hier maximaal {0} tekens in."), minlength: $.validator.format("Vul hier minimaal {0} tekens in."), rangelength: $.validator.format("Vul hier een waarde in van minimaal {0} en maximaal {1} tekens."), range: $.validator.format("Vul hier een waarde in van minimaal {0} en maximaal {1}."), max: $.validator.format("Vul hier een waarde in kleiner dan of gelijk aan {0}."), min: $.validator.format("Vul hier een waarde in groter dan of gelijk aan {0}.") });}(jQuery));var $mcj = jQuery.noConflict(true);

Meer Mister Motley?

Draag bij aan onze toekomstige verhalen en laat ons hedendaags kunst van haar sokkel stoten

Nu niet, maar wellicht later