Alex de Vries sprak met schilder en sociotherapeut Hans van Haalen. Na rond 2005 te zijn vastgelopen met zijn beeldende werk, maakt Van Haalen recent weer schilderijen. Hij speelt in zijn werk met de menselijke eigenschap alles te willen begrijpen, bepalen en te categoriseren. ‘Mensen kunnen maar moeilijk accepteren dat iets er gewoon is, door toeval of anderszins, en niet direct te verklaren is.’
Alex de Vries bezocht het atelier van de ongrijpbare kunstenaar Diederick van Kleef die een schijnbaar oneindig instrumentarium bespeelt. ‘Op de academie vond ik al dat je niet direct een stijl moest hebben. Ik wilde niet herkenbaar zijn en heb ontzaglijk veel exposities gedaan, maar met die manier van werken krijg je geen vaste galerie. Ik ben meer voor het voetbalsysteem, dat je als speler wordt getransfereerd als je bij een andere club beter tot je recht kunt komen, of dat nu een betere of een mindere club is.’
In het schilderen praat Lotte van Lieshout met dieren en dingen. En ze zeggen in hun geschilderde gedaante iets terug en zo spreken ze tot ons. Alex de Vries doet verslag van de residentie die Lotte deed op La Lue in de Franse Allier. ‘Haar schilderijen zijn belangwekkend, niet omdat die zich concreet uitspreken over enige vorm van wereldproblematiek, maar omdat ze laten zien dat er meer is tussen hemel en aarde dat je niet begrijpt dan wel. Nou ja, dat is misschien wel de essentiële wereldproblematiek.’
Sarah Rose Guitian Nederlof laat zien dat simpele gebruiksvoorwerpen kunnen worden ingezet om cultuurverschillen te nuanceren en te verklaren. Het thema van de dubbele nationaliteit en het gevoel van vervreemding ziet ze weerspiegeld in de meest alledaagse dingen. ‘Er zijn dingen in de wereld die je opvallen omdat je ergens een buitenstaander bent.’ Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek.
De schilderijen van Dagmar Baumann ogen karig en krachtig. Ze zijn weloverwogen in een sterk gebaar gemaakt. ‘Als je nog minder wilt schilderen dan dit, moet je de kwast niet in de verf dopen,’ schrijft Alex de Vries. Hij bezocht het atelier van Dagmar en ging met haar in gesprek over haar schilderijen, en over de bewegingen die erachter schuilgaan.
Alex de Vries bezocht het atelier van David Maroto. Voor hem is schrijven een beeldend middel waarmee hij zich als kunstenaar uitdrukt. Zijn werk bestaat uit de verbeelding van daadwerkelijke handelingen die we uitvoeren om anderen te bereiken, om ze aan te raken en om door te geven wie we zijn om niet te worden vergeten. ‘Ik heb geen kinderen en dus geen genesis. Ik kom ergens uit voort dat verdwijnt als ik er niet over schrijf. Ik moet de herinnering levend houden.’
‘Ik kan heel slecht stoppen als ik met mijn werk bezig ben. Als ik niet schilder word ik ziek. Ik ga maar door. Alles wat ik doe integreer ik in mijn werk.’ Alex de Vries zocht schilder Hanneke Gommers op in haar atelier en sprak haar over de manier waarop ze kunsthistorische werken van een eigentijdse interpretatie voorziet.
Alex de Vries bezocht het atelier van Christine Bittremieux. In haar werk ontbreekt de menselijke figuratie en iedere anekdotische referentie. De schilderijen zijn weliswaar ontleend aan bestaande landschappen die ze vaak via foto’s uit kranten en tijdschriften als bronmateriaal verzamelt, maar ze schildert die nooit na. Voor Bittremieux is het schilderij een omgezette beweging van een geconcentreerde gemoedstoestand.
Alex de Vries zocht Eveline Kieskamp op in haar atelier en sprak met haar over haar beeldende werk: ‘Ik wil me met mijn werk meer naar buiten richten, hoewel het wel erg van binnenuit ontstaat.’
Hans Klein Hofmeijer is meer dan veertig jaar kunstenaar en heeft zich nooit geschikt naar de eisen die aan het professioneel kunstenaarschap worden gesteld: hij heeft nooit een vaste galerie gehad, hij heeft nooit lesgegeven, hij zit niet in de kroeg met andere kunstenaars, hij heeft geen internationale carrière nagestreefd. Alex de Vries ging bij hem op bezoek en sprak met hem over dat atelier, de ruimte waar Hans Klein Hofmeijer zijn ideeën fysiek kan maken.
Kars Persoon beschouwt de vitaliteit van zijn kunst als de tegenkracht die hij inzet om maatschappelijke en politieke onverdraaglijkheden het hoofd te bieden. Naar zijn overtuiging zet de kunstenaar zich altijd geëngageerd in ‘middels de beweeglijkheid waarin de waarneming wordt gevierd’. Alex de Vries ging bij hem op atelierbezoek.
In deel XII van De ontmoeting gaat Alex de Vries met Babs Haenen naar The Frozen Fountain om met Cok de Rooy die de winkel aan de Prinsengracht 645 met Dick Dankers (1950-2018) heeft opgericht, te praten over hoe kunst en vormgeving zich als communicerende vaten tot elkaar verhouden. “Design en toegepaste kunst zijn in het Stedelijk Museum nog steeds twee afdelingen.”
Onze publicatie ‘Weten wat je ziet’ van Alex de Vries is een verzameling interviews die een uniek, veelkleurig portret vormen van de hedendaagse kunstwereld, waar de lezer in kan blijven grasduinen. Vandaag publiceren we het bezoek dat Alex aan het atelier van Shertise Solano bracht. Bestel je exemplaar hier.
In deel XI van De ontmoeting gaat Alex de Vries met cultureel antropoloog Henk Tromp naar de solotentoonstelling ‘Mirages’ van Lieven Hendriks in Museum CODA in Apeldoorn. Alex is benieuwd hoe Henk de schilderijen van Lieven Hendriks ondergaat die de waarachtigheid van de waarneming bevragen vanuit de ervaring dat ‘de dingen niet zo zijn, zoals je denkt dat ze zijn’.
In deel X van De ontmoeting gaat Alex de Vries in gesprek met bezoeker Siny Smit over het Van Gogh Huis Drenthe in Nieuw-Amsterdam. In het Van Gogh Huis en in het werk van Vincent ziet ze terug wat zij ook zo bijzonder aan Drenthe vindt: “Dat is zijn oog voor de natuur, het land en de mensen, maar vooral voor de stilte die je hier hebt, het mysterie ervan en die vrede die je daarin vindt.”
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl