In ons drukke, moderne bestaan is geen ruimte voor eigenaardigheden — in gesprek met bezoekers van de tentoonstelling ‘De laatste dagen van de dorpsgek’
Anna Lillioja bezoekt de tentoonstelling De laatste dagen van de dorpsgek in Theaterkerk Nes over hoe er om is gegaan met het geestelijk welzijn op het platteland en spreekt bezoekers over hun ervaring. ‘Mensen op het platteland hebben door de geschiedenis heen de neiging gehad om hun emoties letterlijk te verwerken, staat er ook op een bordje verderop in de expositie te lezen. Arbeid werd, naast noodzaak, ook zelfverkozen bezigheidstherapie.’
KUNST IS LANG: Arash Fakhim
Deze week is Arash Fakhim te gast bij Kunst is Lang. Arash gebruikt atypische methodes en materialen om tot een alternatief te komen voor het traditionele schilderij. Wegwerptasjes worden vermengd met epoxy en pigmenten, als ondergrond voor een blauw- of zeefdruk. Ook fotografeerde Arash een enkele streek van een kwast en zette die om tot sticker, waarmee vervolgens iedere ondergrond tot ‘schilderij’ kan worden gemaakt. Een andere fascinerende reeks werken zijn de video’s waarin Arash een object probeert te worden: naakt en geschminkt als geel vaatdoekje, witte sportsok of het rood en oranje van de vlammen van een kampvuur, dat hij zo goed mogelijk probeert te imiteren.
De hele wereld is het kunstwerk – een interview met Hreinn Friðfinnsson
Hreinn Friðfinnsson werd in 1943 geboren op het IJslandse platteland. De boerderij waar hij opgroeide en het land dat het huis…
De bramen waren mijn ouders, vrienden en geliefdes – over Blackbird Blackbird Blackberry van Elene Naveriani
De film Blackbird Blackbird Blackberry (2023) van Elene Naveriani zou het seksuele ontwaken van een 48-jarige vrouw verbeelden. Maar sommige mensen zijn zonder seks te hebben veel erotischer dan anderen, schrijft Daan Borrel na het zien van de film.
We werden er onthutsend gewone mensen van – over Marina Abramović in het Stedelijk Museum Amsterdam
Iedere bezoeker van Marina Abramović in het Stedelijk Museum Amsterdam kan zich tegoed doen aan de greatest hits van de grand dame van de performancekunst. Ook Maurits de Bruijn raakt opnieuw begeesterd door klassiekers als The Lovers: The Great Wall, Balkan Baroque, Relation in Time en The Artist is Present. En toch wringt er iets, tijdens zijn bezoek.
Juist in Friesland kregen we heimwee naar ons geboorteland – met beeldmaker Tina Farifteh naar Sense of Place
‘Hoarizonbreed en himelheech’, staat er te lezen op de Terp fan de Takomst die Anna Lillioja met kunstenaar Tina Farifteh bezoekt. Met hun voeten in de Friese klei raken ze in gesprek over het uitgestrekte landschap, hoe niets niet niets is en ontheemd zijn.
KUNST IS LANG: Anna de Vriend
Deze week is Anna de Vriend te gast bij Kunst is Lang. In haar werk belicht zij de machtsstructuren tussen menselijke en niet-menselijke dieren. Zo laat ze in een performance horen hoe de baas van een slachthuis denkt en praat over het vermoorden van kalveren zodat hun huid kan worden verwerkt tot ‘mooie producten’. En met een andere performance probeert ze te achterhalen hoeveel autonomie dieren in dierentuinen hebben.
‘Ook als ik niet schilder, ben ik in mijn atelier’ – op atelierbezoek bij Rick van Strien
Als adolescent zag Rick van Strien het schilderij Saturnus die zijn kind verslindt van Francisco Goya in het Prado in Madrid. Hij was met stomheid geslagen. ‘Ik was zeventien en wilde weten of het op die manier maken van schilderijen ook voor mij weggelegd kon zijn.’
Sentimenteel
Joost Jungsik Vormeer bezoekt het Dordrechts Museum waar zijn oog valt op Evelyn Taocheng Wangs The Sentimental of Sumatra Island’s Poet Yu Dafu. De twee schattige figuren die op het schilderij staan, ‘een soort paashaas met een witte strik om zijn hoofd en een ei voor zijn buik, en een kat, ook al met een mooie strik’ in combinatie met het woord ‘sentimental’ dat Wang op het doek schilderde, weten Joost te raken. Welke betekenissen gaan er eigenlijk schuil achter sentimenteel?
De vissen weten niet wat er gaat gebeuren (maar wij wel) – in gesprek met Arturo Kameya en Claudia Martinez Garay
De Peruaanse kunstenaar Arturo Kameya heeft het huis van Marres omgebouwd tot een hotel waar de geesten van de mislukte staat Peru hun intrek hebben genomen. Bezoekers treffen allerlei scènes aan, zoals een badhuis dat zich voordoet als restaurant, een bierfontein en een bovenkamer met mechanische vissen. Het interieur vormt een allegorie van de Peruaanse staat. Het weerspiegelt een schijnwereld waarin de waarheid minder belangrijk is dan wat uit pure noodzaak wordt opgeroepen. Marres-directeur Valentijn Byvanck ging voorafgaand aan het installeren van het werk met Arturo en zijn partner Claudia, die ook meewerkte aan de tentoonstelling, in gesprek.
KUNST IS LANG: Rob Sweere
Deze week is Rob Sweere te gast bij Kunst is Lang. Rob bouwt al zo’n dertig jaar grote installaties in de openbare ruimte. Het zijn objecten waar je in kunt liggen of zitten, en die vervolgens je aandacht vestigen op de omgeving. Maar Rob slaat nu een nieuwe weg in: in plaats van enorme bouwwerken, richt hij zich voortaan op groepsbijeenkomsten waarbij mensen in stilte naar de lucht kijken, klank- en videowerken, en in het klein gebouwde fictieve landschappen die eenmaal gefotografeerd op ‘echte’, droomachtige landschappen lijken.
Schrijvers gezocht in de provincies Drenthe en Flevoland
Voor onze rubriek De Verstrengeling waarin maandelijks een provincie centraal staat, is Mister Motley op zoek naar twee auteurs. In de maanden juni en augustus zouden we graag samenwerken met een schrijver uit Drenthe en één die woonachtig is in Flevoland.
‘De weerspiegeling is in dit werk even belangrijk als het weerspiegelde’ – met klankkunstenaar Bouke Groen naar Mikalojus Konstantinas Čiurlionis
Een symbiose tussen beeldende kunst en muziek. Dat was het streven van de Litouwse grootheid Mikalojus Konstantinas Čiurlionis. Museum Belvedère wijdt een tentoonstelling aan zijn latere schilderwerk én composities. Anna Lillioja bezoekt Beyond Heaven and Earth met klankkunstenaar Bouke Groen: ‘Er zijn weinig mensen die muziek niet snappen. Maar wel veel mensen die zeggen beeldende kunst niet te snappen.’
Stateloos maar niet gezichtloos – over het werk van de Palestijnse kunstenaar S.T.A.T.E.L.E.S.S.
De Palestijns-Syrische kunstenaar S.T.A.T.E.L.E.S.S. zamelt met de verkoop van zijn portrettenserie Lost and Never Found geld in voor het Palestine Children’s Relief Fund. Maurits de Bruijn schrijft over de serie: ‘De werken lijken zoveel mensen wier identiteit is afgepakt weer een gezicht te geven. Dat komt deels door hun letterlijke fluïditeit, de waterigheid waarmee ze zijn geschilderd. Precies die techniek brengt me ook op een andere gedachte: dat deze mensen dreigen te verdwijnen, als we niet oppassen.’
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl