Beeldend kunstenaar Jonas Staal wees zijn nominatie voor de DAAD-kunstenaarsresidentie in Berlijn af met een brief aan voorzitter Joybrato Mukherjee. Dit doet Staal omdat Mukherjee ‘actief bijdraagt aan een cultuur waarin de onderdrukking van meningsuiting van mensen die geconfronteerd worden met genocide, wordt genormaliseerd.’

Op het Delfts Blauw van Chris Rijk zijn geen molens, weilanden en wolkenluchten te zien, maar iconische beelden van queer personen. Met zijn werk bevraagt hij heteronormatieve waarden en morrelt hij aan tradities. Jasper Martens interviewde Chris en schreef een essay over de rol die zijn eigen queer identiteit speelt als hij naar dit werk kijkt.

In Kunstenlab Deventer ging Linde Keja met bezoekers in gesprek over de twee tentoonstellingen die er op dit moment te zien zijn. Berichten uit het platte vlak van kunstenaarsduo PolakVanBekkum en My First Tractor II van Zeger Reyers, in beide presentaties worden niet-menselijke perspectieven vertegenwoordigd: een biotoop waarop winterrogge groeit en tekeningen waarin de bewegingen van water een manier vinden om te stromen.

Bij Upstream Gallery is de solotentoonstelling Guardians van Frank Ammerlaan te zien. ‘Lang niet alle betekenis is direct afleesbaar van een werk, maar dat hoeft ook niet’, schrijft Gerrit Willems erover. ‘Je hoeft niet te weten dat lood is ontstaan uit uranium en ons nu beschermt tegen radioactieve straling, en dus beschermt tegen ‘zijn voormalige zelf’.’ Maar bij wie goed kijkt, komt er vanzelf iets binnen van wat in de materie besloten ligt.

Deze week is Anne Wenzel te gast bij Kunst is Lang. Anne maakt grote keramieken sculpturen en installaties, vaak als onderzoek naar maatschappelijke ontwikkelingen en structuren van macht. Bijvoorbeeld de beeldenreeks House of Fools, die vorig jaar te zien was in Stedelijk Museum Schiedam: afbrokkelende en toegetakelde zwart-gouden beelden van voormalige ‘zeehelden’ als J.P. Coen of Witte de With.