Interview

Met een open, niet veroordelende blik en vol experimenteerdrift benadert Coralie Vogelaar haar speelveld: de ruimten waar mens en technologie elkaar ontmoeten. En dat zijn nogal wat ruimten, die lang niet zo helder af te bakenen zijn als we denken.

In de tekeningen van Agatha van Amée is wat ze niet tekent minstens zo belangrijk als hetgeen ze wel tekent. Ze heeft de neiging de vierkante meters papier bijna volledig met houtskool te bedekken, maar toch zijn er ruimtes die ze onberoerd laat. Juist daar ontstaat de betekenis van haar werk.

Frans Franciscus kijkt op zijn manier naar de christelijke tradities en laat zien dat het leven vandaag de dag andere prioriteiten kent dan in het verleden. Bij zijn schilderijen vermeldt hij onomwonden aan welke voorgangers ze zijn ontleend – van Jan van Scorel, tot Girodet, Rubens en Jan Lievens – zodat je kunt nagaan hoe hij bestaande composities naar zijn hand zet door ze een contemporaine invulling te geven.
“Mijn schilderijen worden niet bevolkt door enkel witte mensen, want zo ziet de wereld er toch niet uit?

De bevreemding van de 87-jarige Pieter Holstein gaat uit naar zeer alledaagse en triviale situaties: de bomen in het bos, de mensen in de straat, de voorwerpen in huis, de bloemen in het veld, de dieren in de natuur, de struiken in de tuin. Het combineren van ets en aquarel, abstractie en figuratie, beeld en tekst, leidde tot werk waarin de dubbele betekenis van zijn onderwerpen de leidraad vormde.

De sluiting van galerie Wilfried Lentz markeert het begin van het nieuwe avontuur Weilermattes in het Duitse Brohl. Gritta Ewald interviewt Wilfried over zijn nieuwe stap.

De pastelkrijttekeningen van Erik Mattijssen zijn nooit oppervlakkig of gewoontjes. Zijn stillevens zijn niet realistisch, maar een verbeelding van een persoonlijke verstandhouding met de wijze waarop je vorm aan het leven kunt geven.