Land zonder grenzen – kun je van een ander die niet in jouw hoofd zit, verlangen dat die je snapt?
In de nieuwe reeks Land zonder grenzen onderzoekt en belicht Mister Motley samen met vier verschillende ervaringsdeskundige auteurs vier facetten van ontoegankelijkheid in het kunstenveld.
‘In iedere splinter zie ik een beeld’ – op atelierbezoek bij Wim Vonk
Als het kunstenaarschap van Wim Vonk iets niet is dan is het wel theorie. Hoewel hij eindeloos over zijn werk kan vertellen is in feite niets van tevoren bedacht, maar altijd ter plekke aangetroffen en gemaakt. Zijn werkplaats is dan ook eerder een garage dan een studio, eerder een opslagruimte dan een studeerkamer. Alex de Vries bezocht die garage en sprak Wim Vonk over zijn kunstenaarschap.
Met het verdwijnen van nog een presentatie-instelling, dringt zich de vraag op hoe het cruciale middenveld kan overleven
In juli bleek dat het Mondriaan Fonds de subsidieaanvraag van Nieuw Dakota niet kon honoreren, ondanks een positieve beoordeling – er was simpelweg te weinig geld beschikbaar. De hoop was vervolgens gevestigd op het Amsterdams Fonds voor de Kunsten om het ontstane gat in de begroting te vullen, en ook daar: prima beoordeeld, geen geld beschikbaar. Met het verdwijnen van nog een presentatie-instelling, dringt zich de vraag op hoe dit cruciale middenveld kan overleven. Want het zijn juist deze plekken die als geen ander makers, publiek en gemeenschap bij elkaar kunnen brengen. Ze vormen een onmisbare schakel in het kunstecosysteem: groot genoeg om impact te hebben, klein genoeg om risico’s te nemen.
Concepties
Jacqueline Grandjean gaat in gesprek met Abdelkader Benchamma over zijn handschrift en zijn fascinaties voor Breugel en Jeroen Bosch, over interhistorisme, buiten de kaders van het schilderij treden en wanneer een kunstwerk uberhaupt ‘af’ is. ‘Ik vind de fase waarin je kunt betwijfelen of een schilderij of tekening af is of niet een interessante overgangsfase. Er is ruimte voor onzekerheid en ik denk dat onzekerheid een gezonde gemoedstoestand is in onze huidige chaotische wereld.’
‘Je bent én kunstenaar én docent, en dat kun je integreren’ – in gesprek met Emiel Heijnen en Melissa Bremmer over Wicked Kunsteducatie
Iemand zei eens tegen ons: ‘you make arts education so sexy’, vertelt Emiel Heijnen. ‘Dat komt vanwege dat imago van kunsteducatie met de aardappelstempels, die soms heel tof kunnen zijn, maar daar zit een soort stoffige sfeer omheen waar wij niets van willen weten.’ Suzanne Dikker gaat naar aanleiding van het verschijnen van Wicked Kunsteducatie in gesprek met Melissa Bremmer en Emiel Heijnen. Het boek is een praktische handleiding die je helpt om in het ontwerpproces terecht te komen en tegelijkertijd onderwijskundige voeding vanuit de kunsten biedt.
Schrijvend tekenen – De zelfoverwinning van Mariette Linders
Alex de Vries sprak met Mariette Linders over haar loopbaan en kunstpraktijk, en hoe onverwachte gezondheidscomplicaties haar werk en benadering van kunst hebben beïnvloed. Mariette reflecteert op de ervaringen die ze op verschillende werkplekken en in samenwerking met anderen opdeed, en hoe deze haar ontwikkeling als maker hebben gevormd. ‘Ik wilde kunst maken die als luciferhoutjes tussen de oogleden zou staan. Wakker blijven, niet alles aannemen, maar zelf blijven kijken. En ik wilde het “intellect” gevoelig maken, een lichaam als bedding geven.’
Voor het eerst hebben wij de sleutels in handen – In gesprek met Ghita Skali van moezeum
‘In westerse instituten ben je als maker van kleur nooit écht welkom; in het beste scenario word je als gast gezien. Voor het eerst hadden we het privilege dat we de sleutels van een ruimte in handen hadden en zelf mensen mochten ontvangen.’ In september opende het Rotterdamse moezeum. In een tijd van voortdurende genocides, sociale onrechtvaardigheid en xenofobie, is moezeum er om samen uit te rusten, elkaar te helpen en dominante discoursen te bevragen en doorbreken. Maureen Ghazal interviewde kunstenaar Ghita Skali die samen met kunstenaar Salim Bayri zorgdraagt voor het concept van de ruimte en de programmering van de tentoonstellingen.
‘Verrek, ik ga dood. Ik moet eens goed opletten hoe dat gaat…’ – in gesprek met Toon Teeken
Alex de Vries sprak de 79-jarige Toon Teeken over zijn loopbaan en de portretten die hij nog altijd schildert. In zijn werk laat Toon Teeken bekende figuren uit de literatuur, muziek, filosofie en kunst opduiken, al zijn hun gezichten vaak niet uitgewerkt. ‘Als je iets aanwijst, maak je het altijd kapot. Je moet er omheen praten, dan kun je het beste definiëren.’
‘Ik voelde me altijd gelukkig in de bouwkeet’ – op atelierbezoek bij Karin Daan
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Karin Daan. Samen blikken ze terug op Karins praktijk als ontwerper van werk in de openbare ruimte, waaronder het Amsterdamse Homomonument, en spreken ze over waar Karin nu mee bezig is. ‘Ik heb misschien wel het meeste geleerd van het lesgeven op de academie in ‘s-Hertogenbosch. Ik was daar om de studenten iets te leren, maar ik leerde zelf heel veel van de academie en de studenten.’
De romantiek van een celstructuur – in gesprek met Kyara van Meel
Kyara van Meel is een van de zes winnaars van de Buning Brongers Prijzen 2024. Mister Motley interviewt dit jaar alle kunstenaars. Helena Julian ging met Kyara in gesprek over haar fascinatie voor botanische structuren en romantische landschappen, en hoe ze deze vermengd in een gelaagd beeld vol beweging.
We hebben een vorm gevonden – een interview met de bladzijden van Marieke Coppens’ boek
In dit interview gaat Dorien de Wit in gesprek met de bladzijden uit Marieke Coppens’ boek niet het uiterlijk voor goede vriendschappen net als de tongen van de honden. Wat is eigenlijk hun verhaal? Waar komen ze vandaan en hoe zijn ze in het boek terechtgekomen?
Het beslissende moment – in gesprek met Lorian Gwynn
Lorian Gwynn is een van de zes winnaars van de Buning Brongers Prijzen 2024. Mister Motley interviewt dit jaar alle kunstenaars. Joost Jungsik Vormeer ging met Lorian in gesprek over de invloeden in haar werk: haar reizen naar Indonesië, de natuur, de rust van de kindertijd. ‘Als je naar mijn schilderijen kijkt, en dat kun je op foto’s niet zo goed zien maar in het echt wel, zie je door de dikte van de verf soms nog iets uit een vorig leven. En dat is in de realiteit ook zo. Zo ervaar ik het, dat het leven een bepaalde gelaagdheid heeft.’
De mist trekt op en de patronen blijven – in gesprek met Nazhifah Aisy
Nazhifah Aisy is een van de zes winnaars van de Buning Brongers Prijzen 2024. Mister Motley interviewt dit jaar alle kunstenaars. Helena Julian ging met Nazhifah in gesprek over het zijn van een third culture kid en hoe de herinneringen en zintuigelijke ervaringen die je met je meedraagt belangrijker zijn dan feiten zoals waar je geboren bent en welke taal je spreekt.
Onvermijdelijk kunstenaarschap – op atelierbezoek bij Susana Mulas Lastra
Door de kleine onzichtbare werelden die in haar leven met houtskool en pastel te tekenen, verbeeldt Susana Mulas Lastra natuurlijke verschijnselen die je met het blote oog niet kunt zien. Alex de Vries bezocht haar atelier, waar zij spraken over het meanderende pad dat haar huidige kunstpraktijk vormde.
Het afwezige lichaam dat is gaan spoken
Naar aanleiding van haar solotentoonstelling Choreografie in het donker in Kunstenlab, Deventer, ging Maurits de Bruijn in gesprek met Aimée Zito Lema. Over het geheugen, intergenerationeel trauma en levensgrote negatieven.