“Het is een wonder dat ik nog werk heb”, zegt Rob Sweere lachend aan het eind van ons gesprek. Hoewel Sweere al sinds de jaren tachtig werkzaam is als professioneel kunstenaar, heeft hij aardig wat aan te merken op de kunstwereld. Hij is zelfs gaan twijfelen of het tijdperk van de beeldende kunst zoals wij dat kennen in Nederland misschien wel voorbij is. Sinds de jaren negentig leest hij geen kunsttijdschriften meer en in musea slaat hij routineus de zaalteksten over om vooral naar de werken zelf te kijken. Toch was hij bereid om een keer met Mister Motley in gesprek te gaan.

De tentoonstelling van Margreet Heinen en Yvonne Evers in ‘Circa dit…’ in Arnhem bewijst dat het als kunstenaar de moeite loont het gebaande pad te verlaten, even stil te staan en te beseffen waar je staat en wat je bestemming is. Hoe ongewis die ook is, het is beter voor het onbestemde te kiezen dan op je schreden terugkeren en door blijven gaan met iets maken waarop je bent uitgekeken.

Rita Ouédraogo is curator bij Framer Framed en schreef een artikel naar aanleiding van de tentoonstelling KAZAL – Narrating Haitian Memories. Een essay over de camera als verteller en drager van herinneringen. Dit artikel is alleen beschikbaar in het Engels.

Deze week is Marijke van Warmerdam te gast bij Kunst is Lang. De meeste films uit haar dertigjarige carrière zijn eenvoudige handelingen die in scene gezet, gefilmd en in een loop weergegeven: een man onder de douche, een jongen die een bal op zijn hoofd balanceert of een rode koffer die van een besneeuwde berg afglijdt. Voor een recente reeks films onderzocht zij hoe de sporen van de barok voortleven in het Romeinse leven van vandaag. Dit resulteerde in een reeks filmloops waarin heden, verleden en toekomst samenkomen.