Over ‘Als Uw Gat Maar Lacht’ – een film van Dick Verdult
Tijdens het Internationaal Film festival Rotterdam 2023 ging de speelfilm ‘Als Uw Gat Maar Lacht’ van muti-media kunstenaar Dick Verdult (Eindhoven, 1954) in première. Het is een film die niet moet worden naverteld, maar die moet worden gezien. Om de film te introduceren is er zoals gebruikelijk wel een beschrijving gemaakt van wat de kijker wordt voorgeschoteld. Die kenschetsing is niet onwaar, maar kan onmogelijk recht doen aan de kijkervaring die je ondergaat als je de film op je af laat komen.
De werkelijkheid glijdt uit in de verbeelding – op atelierbezoek bij Cathelijn van Goor
Cathelijn van Goor maakt imaginaire reizen, is globetrotter via Google Maps en maakt daadwerkelijk reizen over de wereld. Die verschillende manieren om de planeet te ervaren vinden hun weerslag in haar complexe, getekende composities. Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek.
Hoe minder je erin kunt lezen, hoe meer je erin kunt zien – op atelierbezoek bij Aagje Linssen
In de schilderijen van Aagje Linssen ‘[…] wordt niets weggelaten, wat bij abstracte kunst vaak een uitgangspunt is, maar iets opgeladen en doorgezet’. In gesprek met Alex de Vries vertelt Linssen over hoe het schilderen voor haar een proces is van het omzetten van gedachten en overwegingen in het aanvoelen van de verbeelding en de betekenis daarvan.
Verzet tegen opgelegd kijken – op atelierbezoek bij Hans van Haalen
Alex de Vries sprak met schilder en sociotherapeut Hans van Haalen. Na rond 2005 te zijn vastgelopen met zijn beeldende werk, maakt Van Haalen recent weer schilderijen. Hij speelt in zijn werk met de menselijke eigenschap alles te willen begrijpen, bepalen en te categoriseren. ‘Mensen kunnen maar moeilijk accepteren dat iets er gewoon is, door toeval of anderszins, en niet direct te verklaren is.’
Het instrumentarium van Diederick van Kleef – ‘Ik wil gewoon leven. Geen discussie!’
Alex de Vries bezocht het atelier van de ongrijpbare kunstenaar Diederick van Kleef die een schijnbaar oneindig instrumentarium bespeelt. ‘Op de academie vond ik al dat je niet direct een stijl moest hebben. Ik wilde niet herkenbaar zijn en heb ontzaglijk veel exposities gedaan, maar met die manier van werken krijg je geen vaste galerie. Ik ben meer voor het voetbalsysteem, dat je als speler wordt getransfereerd als je bij een andere club beter tot je recht kunt komen, of dat nu een betere of een mindere club is.’
Een griffioen op tafel – Lotte van Lieshout in La Lue
In het schilderen praat Lotte van Lieshout met dieren en dingen. En ze zeggen in hun geschilderde gedaante iets terug en zo spreken ze tot ons. Alex de Vries doet verslag van de residentie die Lotte deed op La Lue in de Franse Allier. ‘Haar schilderijen zijn belangwekkend, niet omdat die zich concreet uitspreken over enige vorm van wereldproblematiek, maar omdat ze laten zien dat er meer is tussen hemel en aarde dat je niet begrijpt dan wel. Nou ja, dat is misschien wel de essentiële wereldproblematiek.’
Een plastic tasje als danspartner – op atelierbezoek bij Sarah Rose Guitian Nederlof
Sarah Rose Guitian Nederlof laat zien dat simpele gebruiksvoorwerpen kunnen worden ingezet om cultuurverschillen te nuanceren en te verklaren. Het thema van de dubbele nationaliteit en het gevoel van vervreemding ziet ze weerspiegeld in de meest alledaagse dingen. ‘Er zijn dingen in de wereld die je opvallen omdat je ergens een buitenstaander bent.’ Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek.
Hoe een gebaar een afbeelding kan worden – op atelierbezoek bij Dagmar Baumann
De schilderijen van Dagmar Baumann ogen karig en krachtig. Ze zijn weloverwogen in een sterk gebaar gemaakt. ‘Als je nog minder wilt schilderen dan dit, moet je de kwast niet in de verf dopen,’ schrijft Alex de Vries. Hij bezocht het atelier van Dagmar en ging met haar in gesprek over haar schilderijen, en over de bewegingen die erachter schuilgaan.
‘Niet alles van mij zal sterven’ – op atelierbezoek bij David Maroto
Alex de Vries bezocht het atelier van David Maroto. Voor hem is schrijven een beeldend middel waarmee hij zich als kunstenaar uitdrukt. Zijn werk bestaat uit de verbeelding van daadwerkelijke handelingen die we uitvoeren om anderen te bereiken, om ze aan te raken en om door te geven wie we zijn om niet te worden vergeten. ‘Ik heb geen kinderen en dus geen genesis. Ik kom ergens uit voort dat verdwijnt als ik er niet over schrijf. Ik moet de herinnering levend houden.’
De glans van de reproductie – op atelierbezoek bij Hanneke Gommers
‘Ik kan heel slecht stoppen als ik met mijn werk bezig ben. Als ik niet schilder word ik ziek. Ik ga maar door. Alles wat ik doe integreer ik in mijn werk.’ Alex de Vries zocht schilder Hanneke Gommers op in haar atelier en sprak haar over de manier waarop ze kunsthistorische werken van een eigentijdse interpretatie voorziet.
Een symbiotische relatie met het schilderij – op atelierbezoek bij Christine Bittremieux
Alex de Vries bezocht het atelier van Christine Bittremieux. In haar werk ontbreekt de menselijke figuratie en iedere anekdotische referentie. De schilderijen zijn weliswaar ontleend aan bestaande landschappen die ze vaak via foto’s uit kranten en tijdschriften als bronmateriaal verzamelt, maar ze schildert die nooit na. Voor Bittremieux is het schilderij een omgezette beweging van een geconcentreerde gemoedstoestand.
Het meisje met de dode eend – op atelierbezoek bij Eveline Kieskamp
Alex de Vries zocht Eveline Kieskamp op in haar atelier en sprak met haar over haar beeldende werk: ‘Ik wil me met mijn werk meer naar buiten richten, hoewel het wel erg van binnenuit ontstaat.’
‘Mijn werk komt uit zichzelf voort’– op atelierbezoek bij Hans Klein Hofmeijer
Hans Klein Hofmeijer is meer dan veertig jaar kunstenaar en heeft zich nooit geschikt naar de eisen die aan het professioneel kunstenaarschap worden gesteld: hij heeft nooit een vaste galerie gehad, hij heeft nooit lesgegeven, hij zit niet in de kroeg met andere kunstenaars, hij heeft geen internationale carrière nagestreefd. Alex de Vries ging bij hem op bezoek en sprak met hem over dat atelier, de ruimte waar Hans Klein Hofmeijer zijn ideeën fysiek kan maken.
‘Het gaat om het worden, niet om het zijn.’ – op atelierbezoek bij Kars Persoon
Kars Persoon beschouwt de vitaliteit van zijn kunst als de tegenkracht die hij inzet om maatschappelijke en politieke onverdraaglijkheden het hoofd te bieden. Naar zijn overtuiging zet de kunstenaar zich altijd geëngageerd in ‘middels de beweeglijkheid waarin de waarneming wordt gevierd’. Alex de Vries ging bij hem op atelierbezoek.
Kunst en vormgeving als communicerende vaten – Met Babs Haenen in The Frozen Fountain
In deel XII van De ontmoeting gaat Alex de Vries met Babs Haenen naar The Frozen Fountain om met Cok de Rooy die de winkel aan de Prinsengracht 645 met Dick Dankers (1950-2018) heeft opgericht, te praten over hoe kunst en vormgeving zich als communicerende vaten tot elkaar verhouden. “Design en toegepaste kunst zijn in het Stedelijk Museum nog steeds twee afdelingen.”
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...