
‘Niet alles van mij zal sterven’ – op atelierbezoek bij David Maroto
Alex de Vries bezocht het atelier van David Maroto. Voor hem is schrijven een beeldend middel waarmee hij zich als kunstenaar uitdrukt. Zijn werk bestaat uit de verbeelding van daadwerkelijke handelingen die we uitvoeren om anderen te bereiken, om ze aan te raken en om door te geven wie we zijn om niet te worden vergeten. ‘Ik heb geen kinderen en dus geen genesis. Ik kom ergens uit voort dat verdwijnt als ik er niet over schrijf. Ik moet de herinnering levend houden.’

De glans van de reproductie – op atelierbezoek bij Hanneke Gommers
‘Ik kan heel slecht stoppen als ik met mijn werk bezig ben. Als ik niet schilder word ik ziek. Ik ga maar door. Alles wat ik doe integreer ik in mijn werk.’ Alex de Vries zocht schilder Hanneke Gommers op in haar atelier en sprak haar over de manier waarop ze kunsthistorische werken van een eigentijdse interpretatie voorziet.

Een symbiotische relatie met het schilderij – op atelierbezoek bij Christine Bittremieux
Alex de Vries bezocht het atelier van Christine Bittremieux. In haar werk ontbreekt de menselijke figuratie en iedere anekdotische referentie. De schilderijen zijn weliswaar ontleend aan bestaande landschappen die ze vaak via foto’s uit kranten en tijdschriften als bronmateriaal verzamelt, maar ze schildert die nooit na. Voor Bittremieux is het schilderij een omgezette beweging van een geconcentreerde gemoedstoestand.

Het meisje met de dode eend – op atelierbezoek bij Eveline Kieskamp
Alex de Vries zocht Eveline Kieskamp op in haar atelier en sprak met haar over haar beeldende werk: ‘Ik wil me met mijn werk meer naar buiten richten, hoewel het wel erg van binnenuit ontstaat.’

‘Mijn werk komt uit zichzelf voort’– op atelierbezoek bij Hans Klein Hofmeijer
Hans Klein Hofmeijer is meer dan veertig jaar kunstenaar en heeft zich nooit geschikt naar de eisen die aan het professioneel kunstenaarschap worden gesteld: hij heeft nooit een vaste galerie gehad, hij heeft nooit lesgegeven, hij zit niet in de kroeg met andere kunstenaars, hij heeft geen internationale carrière nagestreefd. Alex de Vries ging bij hem op bezoek en sprak met hem over dat atelier, de ruimte waar Hans Klein Hofmeijer zijn ideeën fysiek kan maken.

‘Het gaat om het worden, niet om het zijn.’ – op atelierbezoek bij Kars Persoon
Kars Persoon beschouwt de vitaliteit van zijn kunst als de tegenkracht die hij inzet om maatschappelijke en politieke onverdraaglijkheden het hoofd te bieden. Naar zijn overtuiging zet de kunstenaar zich altijd geëngageerd in ‘middels de beweeglijkheid waarin de waarneming wordt gevierd’. Alex de Vries ging bij hem op atelierbezoek.

Kunst en vormgeving als communicerende vaten – Met Babs Haenen in The Frozen Fountain
In deel XII van De ontmoeting gaat Alex de Vries met Babs Haenen naar The Frozen Fountain om met Cok de Rooy die de winkel aan de Prinsengracht 645 met Dick Dankers (1950-2018) heeft opgericht, te praten over hoe kunst en vormgeving zich als communicerende vaten tot elkaar verhouden. “Design en toegepaste kunst zijn in het Stedelijk Museum nog steeds twee afdelingen.”

Beelden van binnenuit – uit ‘Weten wat je ziet’ van Alex de Vries
Onze publicatie ‘Weten wat je ziet’ van Alex de Vries is een verzameling interviews die een uniek, veelkleurig portret vormen van de hedendaagse kunstwereld, waar de lezer in kan blijven grasduinen. Vandaag publiceren we het bezoek dat Alex aan het atelier van Shertise Solano bracht. Bestel je exemplaar hier.

De dingen zijn niet zoals je denkt dat ze zijn – met Henk Tromp naar het werk van Lieven Hendriks
In deel XI van De ontmoeting gaat Alex de Vries met cultureel antropoloog Henk Tromp naar de solotentoonstelling ‘Mirages’ van Lieven Hendriks in Museum CODA in Apeldoorn. Alex is benieuwd hoe Henk de schilderijen van Lieven Hendriks ondergaat die de waarachtigheid van de waarneming bevragen vanuit de ervaring dat ‘de dingen niet zo zijn, zoals je denkt dat ze zijn’.

Het mysterie van de stilte – Met Siny Smit in het Van Gogh Huis Drenthe, Nieuw-Amsterdam
In deel X van De ontmoeting gaat Alex de Vries in gesprek met bezoeker Siny Smit over het Van Gogh Huis Drenthe in Nieuw-Amsterdam. In het Van Gogh Huis en in het werk van Vincent ziet ze terug wat zij ook zo bijzonder aan Drenthe vindt: “Dat is zijn oog voor de natuur, het land en de mensen, maar vooral voor de stilte die je hier hebt, het mysterie ervan en die vrede die je daarin vindt.”

Hoe de werkelijkheid werkelijker wordt – met Dorien de Wit naar het werk van Joanneke Meester
In deel IX van De ontmoeting bezoekt Alex de Vries met dichter Dorien de Wit de muurschildering die Joanneke Meester maakte in de ondergrondse gang van het Wilhelmina Kinderziekenhuis naar het Universitair Medisch Centrum Utrecht. Dorien en Alex ontmoeten niet alleen het kunstwerk, maar ook de maker. Er ontvouwt zich een gesprek over de landschappelijkheid van letters die niet langer als taal opgevat kunnen worden en de grenzen van het begrip van de lezer.

Girly kunst die er niet om liegt – op atelierbezoek bij Vera Gulikers
Met haar ironische esthetiek neemt Vera Gulikers masculiene powerkunst op de hak. Haar grote semi-abstracte schilderijen worden beheerst door grafische tekens, en haar sculpturen zijn gemuteerde figuren die fantasy, schoonheidsidealen en tienercultuur verenigen. Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek.

Emotie verbinden aan materie – Op atelierbezoek bij Dinie Besems
Niet alleen met haar conceptuele benadering van wat het sieraad kan zijn maakt Dinie Besems een uitzonderlijk statement in de beeldende kunst, maar ook door de wijze waarop ze invulling geeft aan haar praktijk. Ze wacht niet af totdat ze aan de beurt is, maar dwingt haar eigen positie af. “Ik wil maar zeggen: ga niet zitten afwachten; als er niets gebeurt, organiseer het dan zelf. Dat kan dus ook in je huiskamer of in je keuken. Nodig mensen uit. Laat zien wat je maakt en doet.” Alex de Vries ging op atelierbezoek en sprak met haar over hoe ze invulling geeft aan haar praktijk.

Het volume van het vacuüm – Op atelierbezoek bij Eddy Stikkelorum
De paradoxale eigenschap van het werk van Eddy Stikkelorum is dat hij met materie materieloosheid toont. Het wezenlijke element van zijn beelden bestaat uit de afwezigheid van vorm, uit vormeloosheid die een fundamentele gedaante aanneemt die je kunt waarnemen als een beweging in de ruimte. “Het is er mij om begonnen dat de vrije ruimte die ik in mijn beelden nastreef ook door anderen kan worden ervaren. Als het goed is word je daar, net als ik, verliefd op.”

Door doen tot denken komen – Op atelierbezoek bij Tanja Smeets
In de loop van de tijd heeft Tanja Smeets een herkenbaar idioom ontwikkeld. Haar grootschalige sculpturale ingrepen laten zich kennen door het toepassen van ongebruikelijke beeldhouwersmaterialen. Op het moment dat die objecten in een andere context worden gepresenteerd en in eindeloze hoeveelheden, in elkaar verstrengeld of gemonteerd, dan worden het onherkenbare groeisels. Alex de Vries bezocht het atelier van Smeets.