Lena van Tijen woonde in BOZAR, het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel, de performance POSSESSIVE USED AS DRINK (ME) – A LECTURE ON PRONOUNS in the form of 15 SONNETS van dichter en classicus Anne Carson bij. Het zette haar aan het denken over het prettig-ongrijpbare dat het lezen, interpreteren en vertalen van poëzie met zich meebrengt: ‘het gevoel dat begrip zich ergens achter mijn hoofd bevindt, op een paar meter afstand. En dat het, zodra ik omkijk, alweer verdwenen is.’

Alex de Vries bezocht het atelier van Clementine Oomes. In haar werk duikt het verleden van haar moeder op. Zo krijgt intergenerationeel trauma gestalte in haar keramische beelden. ‘Mijn moeder had in die jaren in het kamp vrijwel niets; niet veel meer dan de kleren die ze aan had en het bedje waar ze op sliep. In het kamp moest ze met haar moeder en haar zus de kleding en het linnengoed van de Japanners onderhouden, wassen en herstellen. Die arbeid heb ik in een sculpturale vorm verwerkt. Het enige speelgoed dat ze die drieënhalf jaar in de kampen heeft gekoesterd was knuffel, een konijn.’

Deze week is Elise ’t Hart te gast bij Kunst is Lang. Elise verzamelt en presenteert geluiden, om ons bewust te maken van hun verhalende kracht en betekenis. Zo richtte ze het Instituut voor Huisgeluid op: een archief van geluiden die binnen de muren van je eigen woning een gevoel van huiselijkheid oproepen. En in een intiem werk vangt ze de kwetsbare nachtelijke ademhaling van haar dochtertje van anderhalve maand, gevolgd door haar totaal veranderde ademhaling wanneer ze anderhalf jaar oud is.