Het beste van Mister Motley in je postvak
|
Esha Guy Hadjadj schrijft aan de hand van de dystopische scifi-film In vitro van Larissa Sansour en Søren Lind over het dilemma waar migrantenkinderen mee te maken krijgen wanneer hun ouders’ cultuur onder druk staat. Ga je op in een nieuwe samenleving die je niet per se als een gewenste aanwinst ziet? Of houd je vast aan een verleden of cultuur waartoe je nauwelijks toegang hebt?
Advertentie
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Sarah Rose Guitian Nederlof laat zien dat simpele gebruiksvoorwerpen kunnen worden ingezet om cultuurverschillen te nuanceren en te verklaren. Het thema van de dubbele nationaliteit en het gevoel van vervreemding ziet ze weerspiegeld in de meest alledaagse dingen. ‘Er zijn dingen in de wereld die je opvallen omdat je ergens een buitenstaander bent.’ Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek.
Met host Jakob bezoekt Fabienne Rachmadiev de tentoonstelling Becoming Butterfly, in het Nijmeegse RUIS. De solotentoonstelling van Kyra Nijskens is een kleurrijke, fluorescerende en betoverde biotoop die de grenzen tussen het natuurlijke en het bovennatuurlijke vervaagt. Centraal voor de vlinder, en in ieder geval voor het werk van Nijskens, is het begrip transformatie, van pop tot vlinder, van leven naar dood, van het afschudden van identiteiten om er nieuwe voor terug te vinden, of te maken. ‘Zoals de tatoeages van tienermeisjes die een verandering ondergaan.’
In aflevering zeventien van Kan niet bestaat niet gaat Maurits de Bruijn in gesprek met kunstenaar Ignace Cami over een niet-gemaakte langspeelfilm over de alter ego’s van hem en Ward Zwart: Hans & Gaai. Cami vertelt waarom de film er nooit gekomen is, wat de oorsprong is van de alter ego’s Haas & Gaai, en over schaamteloos durven te falen en het niet perfecte te durven tonen.
Deze week is Dieke Venema te gast bij Kunst is Lang. Als haar sculpturen personages zouden zijn, zou je ze kunnen omschrijven als ingetogen, weifelend en bescheiden. Dieke maakt ze van ‘lullig materiaal’, en geeft ze een amorfe vorm, die slechts in de verte lijkt op iets dat je herkent. Haar beelden zijn daardoor nooit stellig en onwrikbaar, en lijken tussen alle definities in te vallen – wat precies de bedoeling is.
Copyright © 2024 Stichting Mister motley, All rights reserved. U ontvangt deze e-mail omdat u zich geregistreerd
heeft en/of omdat u geabonneerd bent op onze nieuwsbrief. Wilt u deze nieuwsbrief niet meer ontvangen, dan kunt u
zich hier uitschrijven.
|
|