Bobbi Essers is een van de zes winnaars van de Buning Brongers Prijs 2022. Mister Motley interviewt dit jaar alle kunstenaars. Mirthe Berentsen sprak Bobbi Essers over haar werk waarin een grote rol is weggelegd voor het vieren van queer cultuur. ‘Ik hield al heel erg van schilderen en tijdens mijn jeugd keek ik eindeloos veel films en series over vriendschap, vol avonturen en voor altijd samenzijn.’

Op de dag dat mijn ouders trouwden, droeg mijn vader een paraplu. Nou goed, hij droeg uiteraard ook een trouwpak en gepoetste schoenen, maar die grote zwarte paraplu was duidelijk deel van zijn outfit, die ging overal mee naartoe. Op de zwart-wit foto’s in het trouwalbum hangt-ie aan zijn arm, terwijl mijn vader naast mijn moeder de trap van het gemeentehuis oploopt. Regende het die dag? Welnee, het was zonnig winterweer en er was geen neerslag voorspeld. Mijn moeder kan er bijna vijftig jaar later nog om lachen. Vraag ik mijn vader naar het waarom van die paraplu, dan haalt hij zijn schouders op en zegt zuchtend: ‘Geen flauw idee’.

Met de tentoonstelling Youth wil Anne Imhof bevragen wat de rol van een kunstwerk is wanneer de tentoonstelling waarin het verschijnt, eindigt. Is een kunstwerk nog steeds ‘kunst’ als het in een opslagplaats staat, en niet meer door een publiek kan worden bekeken? ‘De ruimte voelt als een spookachtige bibliotheek en autobegraafplaats ineen. Hoe verder we lopen, hoe meer de geur van rubber onze neuzen lijkt te kietelen.’ In deel IV van De ontmoeting bezoekt Nadia de Vries Youth met kunstenaar Anna-Maria Pinaka en haar zoontje Kurt. 

Maurits de Bruijn signaleert sinds kort op minder verwachte plekken zwammen, schimmels en paddenstoelen. En wel in het werk van Björk, Suzanne Bernhardt, Philip Kollman en David Shrigley.

225 – Deze week is de regisseur Vincent Sparreboom te gast bij Kunst is Lang. Hij maakt documentaires over problematische familierelaties. In zijn afstudeerfilm zien we hoe hij omgaat met zijn manische moeder, die het slachtoffer dreigt te worden van een internetcrimineel. En zijn latere documentaire At the Feet of my Mother gaat over het proces van parentificatie – waarbij een kind de ouderrol op zich neemt omdat de ouders daarin tekort schieten – en de daarop aansluitende therapie waarin een familieopstelling wordt nagebootst.