Kunstpraktijken die zelfstimulerende expressie omvatten, zijn lange tijd gegroepeerd onder de naam ‘Outsider Art’, een omstreden term die autodidactische kunstenaars en kunstenaars met een handicap letterlijk buiten het middelpunt van het artistieke discours plaatst. Veel van deze praktijken worden gekenmerkt door hun directheid, waarbij het maken gedreven lijkt te worden door een verlangen naar interactie met de wereld. Dat kunst emoties kan overbrengen, snappen we wel, maar hoe zit het met de sensatie van de hand die tegen het papier duwt, met het voelen van een kleur in je buik, met het vasthouden van een camera met flapperende handen? Wat als we kunst benaderen vanuit de lichamelijke bewegingen die ten grondslag liggen aan haar totstandkoming, en onze focus verleggen naar de zintuiglijke ervaring van het maken? En hoe maken we ruimte voor praktijken waarin de lichamelijke stimulatie van het maakproces even belangrijk, of zelfs belangrijker is dan het resulterende werk?

In onze rubriek De Ontmoeting lichten we wekelijks een tentoonstelling uit door deze met een metgezel te bezoeken. Het gesprek dat uit die ontmoeting volgt, achten we oneindig veel boeiender dan een klassieke recensie. Vandaag een overzicht van vijf besprekingen van tentoonstellingen die op dit moment te zien zijn.

Op 2 mei 2023 overleed kunstenaar Daan Gielis op 34-jarige leeftijd. De (kunst)wereld is een groot kunstenaar en een fantastisch mens verloren. Laten we zijn werk blijven tonen, bespreken en vieren. Daarom publiceert Mister Motley vandaag het interview dat oorspronkelijk verscheen in de publicatie Until We Meet Again (2023).

In a series of publications and public programs, Mister Motley and ArtEZ Studium Generale explore the connections between time, labour and ecology, in collaboration with students, artists, writers, academics and thinkers. In the opening essay of this series, Laure van den Hout looks at nature as our first experience of time that is shaped by estrangement and reconciliation. Think of the moon and the sun – moving closer and further away -, think of dusk and dawn, ebb and flow. Analyzing water and the different shapes in which it presents itself to us, Van den Hout shows us that you cannot dictate the state you’re in at a given moment; that productivity, to the extent we are used to it, is more likely a state we force upon ourselves. That social engineering has limits.
Translation by MM Garr.

‘Ik heb het gevoel dat wij ‘rond’ fungeren, daarbuiten is veel vierkante shit waarmee we moeten dealen.’ In de vierde aflevering van Kunst is Collectief is BOG. te gast. BOG. werkt vaak collectief: samen bedenken ze de concepten, schrijven ze de teksten, creëren ze het toneelbeeld, staan ze op het podium en vormen ze de organisatie.