In ’69 verveelde Claus zich bijna dood.
Je vervelen is niet leuk. Je leven lijkt uit je handen te glippen, als honing dat van een lepel druipt. Niks lijkt zin te hebben, tijd is stroop, handelen doelloos. Verveling brengt dat ik het geheel niet meer zie, maar de wereld die ik om mij heen kan waarnemen, zie als losse delen. Losse delen, die als je ze bij elkaar optelt niks meer brengen, dan de som. De wereld gereduceerd tot elementen, enen en nullen, geen meerwaarde, geen synergie. Synergie? Ja, synergie, is een hautain begrip dat een proces beschrijft waarbij het samengaan van delen meer oplevert dan de som der delen.
Oh wat haat ik het om me te vervelen, om geen synergie te hebben. Claus Boehmler, die kon zich ook zo vervelen, die had vaak geen synergie. Claus Boehmler heeft zich vooral in 1969 moeten vervelen, niet zomaar vervelen, hij heeft zich echt bijna de dood in verveeld, heus. In dat jaar schreef en illustreerde hij, gewapend met slechts een stempel van Pinocchio en een haperende fineliner, een hoogst merkwaardig boekje; Pinocchio.
Claus, zo verveeld en saai als hij was, had zichzelf een opdracht gegeven, om de verveling te kunnen doorbreken. Hij verzon meer dan zeventig gortdroge manieren om Pinocchio te stempelen; Pinocchio op de voorgrond, Pinocchio op de achtergrond, Pinocchio vergroot, Pinocchio in beweging, Pinocchio vervaagd, Pincocchio herhaald, Pinocchio belicht, Pinocchio platgedrukt, Pinocchio in negatief, Pinocchio in vier kleuren, Pinocchio opgedeeld in zijn losse delen, Pinochio, links voor een kubus, rechts van de kubus, op, onder, in, voor en boven van de kubus, Pinocchio op een muziekbalk, waarbij zijn strikje een noot voor moet stellen, Pinocchio opgedeeld in tweeën en gespiegeld, Pinocchio in rotatie, Pinocchio wiskundig gemaakt in een tabel, Pinocchio in een drie-dimensionale tabel, en als klapper op de vuurpijl, Pinocchio gecombineerd met Minnie Mouse.
Och lieve Klaus, wat heb jij je moeten vervelen. Heb jij, nu je alle losse delen van Pinocchio hebt geanalyseerd, opgeteld, vermenigvuldigd, meer gekregen dan de som der delen? Is Pinocchio synergetisch geworden? Is Pinocchio nu meer verworden dan slechts een totaal uitgedroogd, mathematisch studieobject? Ben je serieus? Of neem je me in de maling?
Hoe dan ook, dankzij Claus verveel ik me niet meer, deze zinnen, woorden en zinsdelen, lijken nu meer te zijn dan een grabbelbak van letters, die toevalligerwijs woorden en zinnen vormen. Het heeft weer zin. En of het ook nut heeft? Daar waag ik me niet aan.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl