Hanne Hagenaars

De muze van Liv Liberg is zonder twijfel haar zus Britt die ze al vijftien jaar lang fotografeert. Het meest recente werk van hun moeder, kunstenaar Marliz Frencken, lijkt een verbintenis aan te gaan met Liv’s foto’s want Marliz schildert nu het liefst Britt en ook in die portretten spelen kleding en houding een rol. ‘Mijn moeders werk was voortdurend de verbeelding van de vrouw die zij heeft gemist in haar leven en waar ze naar op zoek was, die zoektocht heeft zij aan ons doorgegeven.’

Hanne Hagenaars bezoekt in april dit jaar de tentoonstelling Ma Pensée Serielle van Miriam Cahn in Palais de Tokyo. Ze is geraakt door de zachte sferische kleuren van de werken die tegelijkertijd een niet mis te verstane klap weten uit te delen. ‘Doordat Cahn haar personages vaag houdt, het zijn geen portretten, en met een paar minimale verfstreken een intense uitdrukking weet te geven, besef je meteen: dit geweld is geen uitzondering, dit gaat niet over een bepaalde persoon, dit is de mensheid.’

Vandaag publiceren we een hoofdstuk uit het nieuwe boek van Hanne Hagenaars. ‘Missen als een ronde vorm’ is een publicatie over kunst als een ‘in memoriam’. Het boek bevat gedichten, persoonlijke teksten, werken van Hanne Hagenaars en teksten gebaseerd op kunstwerken van anderen. ‘Missen als een ronde vorm’ gaat over verlies, rouwen, missen en rituelen. 

Hanne Hagenaars belicht de weergave van bedelaars en daklozen in hedendaagse kunt en treft confronterende werken aan waarin schaamte de boventoon voert. ‘Schaamte is een pijnlijk, ondraaglijk, krimpend gevoel dat ontstaat als je het idee hebt dat je niet voldoet aan de norm, voor gek staat, dat iedereen je stiekem uitlacht.’

Er kwamen nogal wat reacties op mijn tekst over de schoonheid van oudere vrouwen, zoals dit uitgesproken weerwoord:”We kunnen natuurlijk…

Het einde van 2020 staat op de stoep. Mister Motley blikt de komende dagen terug met 10 artikelen die in…