De poging blijven ondernemen – ter nagedachtenis aan Daan Gielis (1988 – 2023)
Op 2 mei 2023 overleed kunstenaar Daan Gielis op 34-jarige leeftijd. De (kunst)wereld is een groot kunstenaar en een fantastisch mens verloren. Laten we zijn werk blijven tonen, bespreken en vieren. Daarom publiceert Mister Motley vandaag het interview dat oorspronkelijk verscheen in de publicatie Until We Meet Again (2023).
De natuur kan niet wegrennen – met kunstenaar Tom Bekkers naar Model Earth van Katja Novitskova in het Fries Museum
De Estlandse Katja Novitskova onderzoekt het raakvlak tussen natuur en technologie, de ecologische en digitale wereld. Haar tentoonstelling Model Earth in het Fries Museum ontfermt zich over de menselijke drang om de natuurlijke wereld op beeld vast te leggen; dat noemt ze een vorm van expansiedrift, toe-eigening, kolonialisme zelfs. Voor onze reeks De ontmoeting bezocht Roxane Soudagar Model Earth met kunstenaar Tom Bekkers: ‘We zijn allang het punt voorbij dat het een optie is om onze handen van de natuur af te halen, alsof we er geen invloed op hebben.’
Vermoord door haar man of een zelfverkozen dood – waarom we Ana Mendieta’s werk zouden moeten losweken van haar overlijden
In de podcast Death of an Artist worden de schimmige omstandigheden rond het overlijden van Ana Mendieta uitgeplozen. Maar zolang we haar oeuvre bekijken door de lens van haar dood, doen we haar werk tekort. ‘We moeten ervoor waken haar afdrukken te zien als een voorbode voor haar daadwerkelijke en definitieve eenwording met de aarde. Helemaal omdat precies dat argument in de rechtszaal werd gebruikt om Carl Andre vrij te pleiten,’ schrijft Maurits de Bruijn.
Billen uit de bergen – met bezoeker Albert naar We Once Were One in het Stedelijk Museum Schiedam
Femmy Otten doet met haar werk een oproep het allerpersoonlijkste voorop te stellen en kwetsbaar te durven zijn. Roxane Soudagar, die zich naar eigen zeggen meer op haar gemak voelt in een felle politieke discussie dan in een intiem, kwetsbaar gesprek, bezoekt voor De ontmoeting Ottens tentoonstelling We Once Were One. ‘[…] Hoezeer ik het ook toejuich dat we als samenleving niet al te preuts zijn, persoonlijk vind ik het al te veel gevraagd om naar een sauna te gaan, met al die lichamen om me heen. Dus daar sta ik dan, omringd door sculpturen en tekeningen van vulva’s, tongen, penissen en zwangere buiken. Om het mezelf nog iets moeilijker te maken, heb ik juist deze tentoonstelling uitgekozen om met een willekeurige bezoeker te bekijken.’
Nederland in New York – in gesprek met kunstenaars en kunstprofessionals die de oversteek waagden
Nederlandse kunstenaars en curators gaan al decennialang relaties aan met de dichtbevolkte stad van de VS die tevens geldt als het kolkende centrum van de Amerikaanse kunstwereld. Of gaat dat niet langer op? En: is het nog wel haalbaar om je in het peperdure en grondig gegentrificeerde New York te vestigen? ‘In New York mag iedereen werk maken, ook al is het bagger.’
Kunst legt narratieven van extractie bloot – met onderzoeker Jeff Diamanti naar Charging Myths in Framer Framed
Voor De ontmoeting bezoekt Fabienne Rachmadiev samen met Jeff Diamanti, onderzoeker en assistant professor Environmental Humanities aan de Universiteit van Amsterdam, de tentoonstelling Charging Myths in Framer Framed. Ze bespreken de zelfrechtvaardiging die grote bedrijven toepassen om extractie van grondstoffen te legitimeren, hoe het narratief van energietransitie andere motieven kan vertroebelen en de gevolgen die gepaard kunnen gaan met schaal.
KUNST IS COLLECTIEF – in gesprek met tien collectieven
Wat betekent het om een collectief te zijn? In de tiendelige podcast Kunst is Collectief – de speciale voorjaarsreeks van Kunst is Lang – gaat presentator Luuk Heezen tien weken lang een uur de diepte in met steeds een ander collectief. Hoe ziet hun samenwerkingsstructuur eruit? Noemen ze zichzelf eigenlijk wel een collectief? Hoe verhouden de afzonderlijke leden zich tot het geheel? Hoe neem je gezamenlijk beslissingen?
De hyperrealistische sculpturen van Patricia Piccinini ontlokken walging en verwondering – met Alara Adilow naar Kunsthal Rotterdam
Voor deze editie van De Ontmoeting bezoekt Fabienne Rachmadiev met dichter en schrijver Alara Adilow de solotentoonstelling Metamorphosis van Patricia Piccinini in Kunsthal Rotterdam. Ze stappen een een universum binnen van machines en cyborgs, van imaginaire geslachten zonder sekse, van dier-mensen en mens-dieren, van harigheid, gladheid, geribbeldheid, hardheid en zachtheid. ‘De monsterlijkheid van de sculpturen wordt gecontrasteerd met kenmerken die we als positief ervaren: babyfaces, zachte haartjes, een rustende of blije blik, een verzorgende houding. Die tegenstelling werpt meteen vragen op over genderverhoudingen.’
De zee als metronoom – verwijdering en toenadering als tijdsbeleving
In een serie publicaties en programma’s onderzoeken Mister Motley en ArtEZ Studium Generale samen met studenten, kunstenaars, schrijvers, wetenschappers en denkers de verbanden tussen tijd, arbeid en ecologie. In het openingsessay van de serie gaat Laure van den Hout aan de hand van de natuur als eerste klok in op een tijdsbeleving die gevormd wordt door toenadering en verwijdering. Denk aan de maan en de zon – dichterbij en weer verder weg – aan donker en licht, eb en vloed. Aan de hand van water en de verschillende gedaantes waarin dat zich aandient, laat Van den Hout zien dat je niet kunt afdwingen in welke staat je bent op welk uur, dat productiviteit in de mate waarop wij het gewend zijn waarschijnlijk veel te veel een geforceerde staat is. Dat maakbaarheid en maakbare tijd grenzen kennen.
(Boven)natuurlijk – met Jakob Akemann naar Becoming Butterfly in RUIS
Met host Jakob bezoekt Fabienne Rachmadiev de tentoonstelling Becoming Butterfly, in het Nijmeegse RUIS. De solotentoonstelling van Kyra Nijskens is een kleurrijke, fluorescerende en betoverde biotoop die de grenzen tussen het natuurlijke en het bovennatuurlijke vervaagt. Centraal voor de vlinder, en in ieder geval voor het werk van Nijskens, is het begrip transformatie, van pop tot vlinder, van leven naar dood, van het afschudden van identiteiten om er nieuwe voor terug te vinden, of te maken. ‘Zoals de tatoeages van tienermeisjes die een verandering ondergaan.’
Hyperstructuren beklimmen op blote voeten – met bezoeker X naar Raphaela Vogel in De Pont
Met een bezoeker die toevallig op blote voeten door de tentoonstelling KRAAAN van Raphaela Vogel loopt, besluit Dagmar Bosma de omvangrijke selectie aan werken nader te onderzoeken. Aan de hand van spinnenwebben, verdorde bladeren, miniatuurversies van monumentale bouwwerken, giraffen, een Duitstalige cover van Ain’t got no life, een glijbaan en een anatomisch model van een penis ontdekken ze hoe het werk van Vogel bol staat van de feministische tendensen, post-humanistische fantasieën en kritiek op modernistische grootheidswaanzin.
Toegezongen aarde – met Jasper Griepink naar Song Sing Soil in de Vleeshal
Samen met kunstenaar Jasper Griepink bezoekt Dagmar Bosma Song Sing Soil in de Vleeshal. In de gotische ruimte raken ze aan de hand van de krioelende, over elkaar heen buitelende en samenkluitende lichamen in gesprek over hoe aarde niet één is, de relatie tussen lied en land, en ecocentrische verstrengeling.
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...