
KUNST IS COLLECTIEF: BOG.
‘Ik heb het gevoel dat wij ‘rond’ fungeren, daarbuiten is veel vierkante shit waarmee we moeten dealen.’ In de vierde aflevering van Kunst is Collectief is BOG. te gast. BOG. werkt vaak collectief: samen bedenken ze de concepten, schrijven ze de teksten, creëren ze het toneelbeeld, staan ze op het podium en vormen ze de organisatie.

Spirituele praktijken: de lila utopie van Neoza Goffin
Middels haar Touch Based Art Rituals en haar kunstprojecten onderzoekt Neoza Goffin hoe psychologische verandering en genezing bij anderen kunnen ontstaan. Linda Selena Boos bezocht het volledig in lila gehulde atelier van Neoza en sprak haar over haar praktijk waarin rituelen, tantra en verwerkingsprocessen samenkomen: ‘Aanraking, ook van vreemden, is iets dat onze lichamen nodig hebben.’

Billen uit de bergen – met bezoeker Albert naar We Once Were One in het Stedelijk Museum Schiedam
Femmy Otten doet met haar werk een oproep het allerpersoonlijkste voorop te stellen en kwetsbaar te durven zijn. Roxane Soudagar, die zich naar eigen zeggen meer op haar gemak voelt in een felle politieke discussie dan in een intiem, kwetsbaar gesprek, bezoekt voor De ontmoeting Ottens tentoonstelling We Once Were One. ‘[…] Hoezeer ik het ook toejuich dat we als samenleving niet al te preuts zijn, persoonlijk vind ik het al te veel gevraagd om naar een sauna te gaan, met al die lichamen om me heen. Dus daar sta ik dan, omringd door sculpturen en tekeningen van vulva’s, tongen, penissen en zwangere buiken. Om het mezelf nog iets moeilijker te maken, heb ik juist deze tentoonstelling uitgekozen om met een willekeurige bezoeker te bekijken.’

KAN NIET BESTAAT NIET: Jot Fau
In aflevering negentien van Kan niet bestaat niet gaat Lieneke Hulshof in gesprek met Jot Fau over een pornografische film, die Fau tot op heden niet heeft gemaakt. Fau neemt ons mee in haar zoektocht naar het antwoord op de vragen: ‘Wie ben ik? En door wie en wat wordt dit gevormd?’

KUNST IS COLLECTIEF – in gesprek met tien collectieven
Wat betekent het om een collectief te zijn? In de tiendelige podcast Kunst is Collectief – de speciale voorjaarsreeks van Kunst is Lang – gaat presentator Luuk Heezen tien weken lang een uur de diepte in met steeds een ander collectief. Hoe ziet hun samenwerkingsstructuur eruit? Noemen ze zichzelf eigenlijk wel een collectief? Hoe verhouden de afzonderlijke leden zich tot het geheel? Hoe neem je gezamenlijk beslissingen?

KAN NIET BESTAAT NIET: Annelein Pompe
In aflevering achttien van Kan niet bestaat niet gaat Maurits de Bruijn in gesprek met schrijver, kunstenaar en filmmaker Annelein Pompe. Ze neemt ons mee in haar ambigue relatie met de kunstacademie, hoe ze het heeft ervaren om op jonge leeftijd te studeren en het belang van lef voor kunstenaarschap.

De grens tussen moeder en maker is flinterdun – over slaapliedjes als dragers van duisternis
‘Sleep, you […] sleep, you.’ Tijdens haar periode in Kunsthuis SYB onderzocht kunstenaar Sanne Kabalt met haar vijf maanden oude dochter de werking van slaapliedjes, die niet zelden een duistere of bezwerende ondertoon kennen. Ze schreef er een poëtisch essay over. ‘Wie moeder wordt kan nauwelijks om een zekere verwevenheid heen, tussen het dagelijkse, het zorgende, en het makerschap. In het onderzoek naar lullabies vervaagt de – toch al flinterdunne – grens tussen moeder en maker die ik in eerste instantie nog poogde te bewaken. Ik weet nu echt niet meer wanneer ik het één ben en wanneer het ander.’

Aanraken met je ogen, kijken met je handen – Diego Bianchi en Mariano Mayer over Táctica Sintáctica in Marres
Met Táctica Sintáctica laten kunstenaar Diego Bianchi en curator en dichter Mariano Mayer nieuwe perspectieven los op bestaande werken door deze op een geheel eigen, speelse, fysieke manier te verweven met de tentoonstellingsruimten in Marres, tegen de museum-routine in. Het doel was de tegenstellingen tussen object en bezoeker op te heffen en hun lichamen te bevrijden van de regels die voorschrijven hoe we ons in een museum horen te gedragen. In deze dialoog gaan Bianchi en Mayer het gesprek aan over hun bijzondere samenwerking en het proces dat eruit voortvloeide: ‘We probeerden ons van de inhoud te distantiëren en sloten een zacht pact met de kunstwerken. We wilden ze hetzelfde behandelen als elk ander object, als een materiële aanwezigheid die spreekt en ons leven verandert.’

De diviniteit van dans – met Connor Schumacher naar The Rhythm of the Night in het Frans Hals Museum
Dagmar Bosma brengt met danskunstenaar Connor Schumacher een bezoek aan The Rhythm of the Night. De werken in de tentoonstelling zetten henzelf in beweging en leiden tot gesprekken over de gemeenschap van dansende lichamen, therapeutisch raven, de omlijning van je persoon los kunnen laten en het uitzweten van het kapitalisme.

De queer kunst die een correctie op de canon vormt
Artist educator Patrick Verhoeven creëerde een queer beeldbank vol queer kunstwerken als antwoord op de grotendeels heteronormatieve, mannelijke, witte en cisgender canon.

Een reden om er te zijn, liefde die dwars door het leven groeit – over Nan Goldins levenswerk
In de documentaire All the Beauty and the Bloodshed (2022) vertelt Goldin over de kritiek die ze in haar beginjaren als fotograaf kreeg. Vooral mannelijke collega’s, galeriehouders en kunstrecensenten verweten haar een gebrek aan technische capaciteit. Maar het is juist dat gebrek aan perfectiedrang dat schrijver en fotograaf Tatjana Almuli weet te beroeren: “Ik ken geen fotograaf bij wie je de lucht op sommige foto’s bijna kunt ruiken, de lippen van de gefotografeerde haast kunt proeven. Waar zowel pijn als plezier zo voelbaar is – zo filmisch, zo levendig.”


KAN NIET BESTAAT NIET: Tom Hallet
In deze zevende aflevering van Kan niet bestaat niet gaat Hallet in gesprek met Maurits de Bruijn over het erven van een familiearchief, hoe het is om een verkocht kunstwerk los te laten en kunstenaarspraktijk als een fulltime job.


In de baarmoeder – met Basje Boer naar MaMA
In aflevering XX van De ontmoeting bezoekt Alma Mathijsen samen met schrijver Basje Boer Raak Mij Aan, Om Ons Te Zien van Giovanni Maisto Ferreira in Showroom MAMA. Een tentoonstelling die uitdaagt om je over te geven aan zachtheid en waarin de verschillende ruimtes je dragen.