KUNST IS LANG: Eva Bartels
Deze week is Eva Bartels te gast bij Kunst is Lang. Kunstenaar, schrijver en performer Eva Bartels begon vijf jaar geleden aan een monsterklus: in tien theatrale voorstellingen eert ze het werk van pionierende, vrouwelijke kunstenaars. Onlangs rondde ze de derde voorstelling in die reeks af, genaamd All Men Must Die. Vertrekpunt is het feministische S.C.U.M.-manifest van Valerie Solanas: een vlijmscherp pleidooi voor een maatschappij zonder kapitalisme én zonder mannen, dat door Eva een nieuwe interpretatie krijgt.
Het onderscheid tussen rondtrekken en geworteld zijn – over het werk van Małgorzata Mirga-Tas
Joost Jungsik Vormeer bezocht in het Bonnefanten This Is Not The End of the Road, een solotentoonstelling met werk van Małgorzata Mirga-Tas, afkomstig uit een Poolse Roma-nederzetting. Op de textielwerken zijn vooral vrouwen te zien, zoals de Nederlandse Roma-activist Lalla Weiss en Alfreda Noncia Markowska, een Poolse Roma-vrouw die tijdens de Tweede Wereldoorlog Joodse en Roma-kinderen redde. Tijdens zijn bezoek vervaagde voor Joost het onderscheid tussen rondtrekken en ergens geworteld zijn.
Marlow Moss – de kunstenaar die bijna onder de voetzool van Mondriaan belandde
Anne-Mirthe Huijser denkt terug aan het moment dat zij en studiegenoot E in een boek voor het eerst een Marlow Moss zagen en in eerste instantie dachten dat het om voor hen onbekend werk van Mondriaan ging. In de tentoonstelling Radicaal in Museum Arnhem ontmoet Anne-Mirthe Moss’ werk opnieuw, maar wordt ze ook geraakt door werk van Hanna Nagel: ‘De serie tekeningen doet me denken aan de sfeer van Het verhaal van de dienstmaagd van Margaret Atwood. Ik krijg kippenvel: dat Nagel dit vastlegde vind ik bewonderenswaardig. Ze leefde in een tijd waarin er nauwelijks de juiste woorden gegeven werden aan verkrachting, misogynie of seksuele intimidatie. […] Hoe krachtig moet het geweest zijn om dit verzet in beeld te vangen?’
‘Ik voelde me altijd gelukkig in de bouwkeet’ – op atelierbezoek bij Karin Daan
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Karin Daan. Samen blikken ze terug op Karins praktijk als ontwerper van werk in de openbare ruimte, waaronder het Amsterdamse Homomonument, en spreken ze over waar Karin nu mee bezig is. ‘Ik heb misschien wel het meeste geleerd van het lesgeven op de academie in ‘s-Hertogenbosch. Ik was daar om de studenten iets te leren, maar ik leerde zelf heel veel van de academie en de studenten.’
Iets dat gelijkenis kent met drilpudding – over verloop en verandering
Laure van den Hout zag de extatische film The Book of Flowers van Agnieszka Polska en werd gegrepen door parelachtige bloemknoppen en hallucinante meeldraden. Is het mogelijk om de biologische loop der dingen te veranderen, vraagt de voice-over van de film. En zo ja, wat zou daarvan de prijs zijn? Laure trekt een parallel met de onlangs verschenen film The Substance en schreef een kort essay over maakbaarheid en het hoofdpersonage dat de mens zich waant.
KUNST IS LANG: Kitty Maria
Kitty Maria onderzoekt als performancekunstenaar hoe het lichaam in onze maatschappij wordt ingezet voor werk. Hoe wordt het gedwongen aangepast om in een werkcontext te functioneren? Hoe kun je in een laboratorium interactie hebben met machines op andere manieren dan via de aan/uit-knop? En wat betekent het om door ziekte een lichaam te hebben dat niet productief kan zijn in onze efficiënte werkcultuur?
‘Niet zomaar een huis’ – over de 4e triënnale van Beetsterzwaag
Berber Meindertsma bezocht Kunsthuis SYB voor de 4e Triënnale van Beetsterzwaag. De titel van de triënnale, It hûs is net ien, zette haar aan het denken over haar eigen ouderlijk huis, dat eveneens in Friesland stond, en wat het is dat een huis een (t)huis maakt. Ze gaat in gesprek met verschillende residenten van Kunsthuis SYB en reflecteert op vragen als ‘wat is een huis?’ en ‘hoe verhoudt die persoonlijke ruimte zich tot de wereld daarbuiten?’, die beladen voelen met de dagelijkse bombardementen van huizen in de oorlogen die worden gevoerd, de alsmaar stijgende huizen- en huurprijzen, en het strenger wordende asielbeleid.
KUNST IS LANG: Doris Boerman
Doris Boerman is te gast in Kunst is Lang. Doris is gefascineerd door hoe we ons lichaam en uiterlijk manipuleren om een gewenste identiteit uit te drukken. Ze onderzoekt met haar werk de verbanden tussen het lichaam als presentatiemodel voor een identiteit, en de tentoonstellingsmuren als presentatiemodel voor kunst.
De tijd van ons leven – over het werk van Vanessa Baird
Deze zomer rapporteren onze schrijvers over de werken die ze op vakantie tegenkomen. In Museum De Reede in Antwerpen raakte Hanne Hagenaars begeesterd door de rumoerige tekeningen van Vanessa Baird die ze maakt te midden van een huishouden dat veel van haar vraagt. ‘Aan tafel met een stel kinderen, een gezin. Dat lijkt allemaal heel gezellig maar de een kotst de bruine smurrie weer uit, de ander klapt ermee tussen z’n handen en de derde doet Niets.’
Mary Anderson denkt aan Inge Lehmann
In het beeld dat Brigitte Louter voor Beelden in Leiden maakte, vindt een ontmoeting plaats tussen twee vrouwen uit de geschiedenis. Mary Anderson (1866-1953) vond de ruitenwisser uit toen ze zag dat de trambestuurder moest uitstappen om het raam schoon te maken. Inge Lehmann (1888-1993) ontdekte in 1936 dat onze aardkern uit een vloeibare buiten- en een vaste binnenkern bestaat. Door die ontdekking is ons beeld over de binnenkant van de aarde radicaal veranderd.
Stand to love
Voor deze editie van Beelden in Leiden heeft kunstenaar Luis Maly inspiratie gehaald uit het leven en werk van drie vrouwen die zich hebben ingezet voor het redden van de planeet. In de levens van de Hondurese milieuactivist Berta Cáceres, de Duitse politicus en ecofeminist Petra Kelly en Franse filosoof Françoise d’Eaubonne komen voor Maly het ecofeminisme, de dood en het nu samen. Maly onderzocht wie de eigenaars zijn van windparkbedrijven in Nederland, 90 procent van de eigenaren bleek wit en man te zijn. Maly ondervond dat de groene, kapitalistische beweging in Nederland die zichzelf presenteert als redder van de wereld, ingebed is in het patriarchaat.
Een kapel van wilgentakken
Voor Beelden in Leiden liet Kitty Maria zich inspireren door de praktijk van Moniek Toebosch met in het bijzonder de Engelenzender: Wie tussen 1994 en 2000 afstemde op de radiofrequentie die op borden werd aangegeven, kreeg over de gehele lengte van de Houtribdijk engelengezang te horen. Met dit audiokunstwerk wilde Toebosch een persoonlijke schuilplaats bieden, waarbij de auto transformeerde tot een eigentijdse wegkapel. Kitty Maria maakte voor Beelden in Leiden een kapel die is opgebouwd uit dezelfde materialen als waarvan de Houtribdijk is gemaakt.
De geur die bij oma hoort – over My Oma in Kunstinstituut Melly
Oma. Drie letters die een wereld vol associaties en geschiedenis oproepen. In de groepstentoonstelling My Oma in Kunstinstituut Melly vormt die wereld het vertrekpunt. Sifra Coulet bezocht My Oma: ‘Als iets inherent is aan het archetype van de oma, dan is het wel activiteit: doen, zorgen, overdragen, voorleven.’
Grontapu na asitere – een ode aan Sophie Redmond
Voor Beelden in Leiden bracht Jaasir Linger een ode aan Sophie Redmond (1907-1955). Redmond was de eerste zwarte vrouwelijke arts in Suriname en maakte zich sterk voor de Surinaamse bevolking. Redmond droeg altijd een koto en gaf de bevolking voorlichting in Sranantongo, ze zette zich in om de onderklasse te emanciperen en ze liet de kracht en schoonheid van de Afro-Surinaamse cultuur zien. Voor Mister Motley stelde Jaasir Linger een online tentoonstelling samen die een inkijkje geeft in het onderzoek achter zijn werk.
The herbs that be bitter and well smelling – het standbeeld Ada van Holland dat er nooit zou komen
In 1987 opperde de Leidse gemeenteraad om een standbeeld van Ada van Holland (1188-1223) te plaatsen. Het beeld is er nooit gekomen. Op de aangewezen plek van toen heeft Caz Egelie voor Beelden in Leiden alsnog een beeld gemaakt over het leven van Ada. Het nieuwe kunstwerk bestaat uit mallen om zo opnieuw te spelen met de aan- en afwezigheid van de sculptuur en de mystiek die er bestaat rondom haar leven. Voor Mister Motley stelde Egelie een online tentoonstelling samen die een inkijkje geeft in het onderzoek achter hun werk.
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...