Hell you call a dream – Horror en nostalgie in het werk van Alejandro Galván
‘De hel is een treffende metafoor voor een wijk die wordt gekenmerkt door conflicten en ongelijkheid en waar mensen in een constante staat van alertheid, verveling, uitputting en zelfs verdriet moeten leven.’ In prachtig meanderende taal getuigt kunsthistoricus Tonatiuh López van de imposante schilderijen van Alejandro Galván, nu te zien in Marres. Zowel López als Galván groeiden op in uiterst dichtbevolkte Mexicaanse buurten waar het dagelijks leven met beproevingen komt. ‘Toen ik zijn werk ontdekte, was ik overweldigd,’ schrijft López – tevens één van de curators van de tentoonstelling, ‘het was de eerste keer dat ik een schilderij van zulke monumentale proporties zag, waarin scènes, personages en landschappen uit de hel die ik mijn thuis noemde, waren opgenomen.’
KUNST IS LANG: Fleur van Dodewaard
Deze week is Fleur van Dodewaard te gast bij Kunst is Lang. Op eenvoudige, kernachtige wijze stelt Fleur sculpturen samen, waarvan de samenstelling en het maakproces duidelijk te achterhalen zijn. Voordat Fleur aan een werk op papier begint, bouwt ze een denkbeeldig veld van inspiratiebronnen en observaties, waarbinnen het te maken werk geboren zal worden. Vervolgens probeert ze de hectiek van het dagelijks leven buiten te sluiten en haar gedachten stil te zetten, zodat haar lichaam de controle krijgt over wat er op papier komt. Dat kunnen tekens zijn die doen denken aan kalligrafie, sierlijk uitwaaierende zinnen in een onleesbare taal, of lijnen en krabbels in allerlei kleuren – zolang het resultaat maar zeggingskracht heeft en afwijkt van wat ooit eerder getoond is.
KUNST IS LANG: Petra Noordkamp
Deze week is Petra Noordkamp te gast bij Kunst is Lang. In foto’s en films verkent ze hoe onze ervaringen en herinneringen van invloed zijn op hoe we architectuur en de stedelijke omgeving beleven. In de film De moeder, de zoon en de architect zien we een bolvormige kerk in een Siciliaans dorpje. De Italiaanse architect bleek de vader te zijn van Petra’s oude vakantieliefde, die op zijn beurt later de gevangenis in is gegaan voor het vermoorden van zijn moeder. Via teksten en voice-overs worden beelden van de kerk verknoopt met deze bizarre geschiedenis, en met ideeën over film en over het rollenspel dat een vakantieliefde is.
Wat we dragen, wie we dragen – over Wall Work van Jack Eden
Laure van den Hout bezocht in een privéwoning op het Noordereiland in Rotterdam de solotentoonstelling Wall Work van Jack Eden die, in de intimiteit van huiselijke omgeving de grenzen tussen wat zich normaliter publiekelijk voltrekt en wat achter de schermen blijft, doet vervagen.
Raam van verwondering – over Ruimten rondom van Georges Perec
Op de kunstacademie krijgt Maurits de Bruijn het boek Ruimten rondom van Georges Perec aangereikt. Een ‘dagboek van een ruimtegebruiker’ waarin Perec een scala aan gedachten loslaat op het bed, de deur, het trappenhuis. Onze leefomgeving wordt constant opnieuw uitgevonden, stelt Perec op die eerste bladzijde, maar de ruimte wordt door ons nauwelijks bevraagd, of gelezen. ‘Want wat wij alledaagsheid noemen is niet vanzelfsprekend, maar ondoorzichtig: een vorm van blindheid, een soort verdoving.’
Constant spelen
Aanstaande zaterdag 29 maart 2025 opent in Kunstmuseum Den Haag de tentoonstelling New New Babylon – Visions for Another Tomorrow. Zippora Elders is gastcurator van New New Babylon. Ter gelegenheid van deze tentoonstelling en van het boek Playing Constant , het sluitstuk van het project Constant 101 dat in juni bij Jap Sam Books uitkomt, verschijnt vandaag op Mister Motley een voorpublicatie van Zippora’s essay Constant Spelen: een meanderende, dynamische reflectie op de omvangrijke nalatenschap van Constant, bekeken met de ogen van vandaag, in de geest van Constant.
Voelen waar destructie en constructie elkaar doorkruisen – over The Directions van Hannah Black
Emma van Meyeren toog naar Middelburg om daar in de Vleeshal de solotentoonstelling Directions van Hannah Black te zien. Ze trof er een bonte constellatie aan: van de minimumloonregeling voor kunstenaars in de jaren 50-80 tot de bombardementen op de thuisstad van de Vleeshal aan het begin van de Tweede Wereldoorlog: ‘voelen waar destructie en constructie elkaar doorkruisen en met gevoelens van pijn en observaties over ironie blijven vragen wat nou eigenlijk de condities zijn’.
Land zonder grenzen: wat gebeurt er met iemand als je telkens bekeken maar niet gezien wordt?
Welke mate van ontoegankelijkheid ervaren mensen met een ‘lichamelijke’ beperking, mensen op leeftijd, ouders van opgroeiende kinderen en neurodivergente personen? Met Mira Thompson praten Maurits de Bruijn en Laure van den Hout over het belang van representatie, het vinden van woorden waar nog niet veel taal voor is, en actief werken aan een inclusievere en representatievere (kunst)wereld. ‘Ik kan er niet omheen dat anderen weten dat ik een beperking heb. Ik moet me er altijd toe verhouden, ook al heb ik daar niet altijd behoefte aan. Daar gaat ook veel van mijn werk over, over de blik en de betekenis en interpretaties die aan mensen met handicaps worden toegekend.’
Systeemtaal, vormvrijheid – in gesprek met Robert Glas
In het Stedelijk Museum Amsterdam zijn in de tentoonstelling Circulate werken te zien van 21 kunstenaars die het medium fotografie op diverse en vernieuwende manieren inzetten. Jorne Vriens gaat voor Mister Motley de komende maand in gesprek met 3 van deze makers. Vandaag is de beurt aan Robert Glas: ‘Wat ik fijn vind aan de beeldende kunst, is dat je niet bent gebonden aan bestaande formats en andere kaders. Je kunt echt vanaf het begin af aan uitzoeken wat de vorm moet zijn.’
How the Stedelijk Museum Amsterdam refused to let ‘Bakunin’s Barricade’ be an actual barricade against the ongoing genocide
The Not Surprised Collective requested deploying Ahmet Öğüt’s Bakunin’s Barricade from the Stedelijk Museum, in June. They felt compelled to bring the voice of the visual arts to the resistance that other fields were already showing against the ongoing genocide. Purchased in 2020, the work has since been kept in storage, in waiting. But the barricade began to live a life of its own, caught in the crossfire of political discourse. Its sudden relevance sprang from stylistic similarities to student encampment for Palestine constructions from May 2024, and from its conceptual beauty—a barricade designed not only as a symbol but as something deployable, to be used in moments of social transformation, via the contract that accompanied it.
Vertrekken – te gast in het huis van architect Jože Plečnik (1872-1957)
De Sloveense architect en stedenbouwkundige Jože Plečnik (1872-1957) is een figuur die gehuld gaat in verhalen en mythes, en tegelijkertijd een nationale culturele heldenstatus geniet. Bart Lunenburg resideerde in het Plečnik Huis en ontwikkelde daar de solotentoonstelling To Decide Where The Shadow Falls. Lunenburg is geïnteresseerd in hoeverre de persona van één architect, met diens persoonlijke voorkeuren, angsten, verlangens en politieke ideologie de manier bepaalt waarop we private en openbare ruimtes in een stad beleven. Hoe leven we in de sculpturale droom van een architect? Sculpturen die historisch gezien vrijwel uitsluitend zijn vervaardigd door mannelijke architecten?
‘Ik voelde me altijd gelukkig in de bouwkeet’ – op atelierbezoek bij Karin Daan
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Karin Daan. Samen blikken ze terug op Karins praktijk als ontwerper van werk in de openbare ruimte, waaronder het Amsterdamse Homomonument, en spreken ze over waar Karin nu mee bezig is. ‘Ik heb misschien wel het meeste geleerd van het lesgeven op de academie in ‘s-Hertogenbosch. Ik was daar om de studenten iets te leren, maar ik leerde zelf heel veel van de academie en de studenten.’
‘Niet zomaar een huis’ – over de 4e triënnale van Beetsterzwaag
Berber Meindertsma bezocht Kunsthuis SYB voor de 4e Triënnale van Beetsterzwaag. De titel van de triënnale, It hûs is net ien, zette haar aan het denken over haar eigen ouderlijk huis, dat eveneens in Friesland stond, en wat het is dat een huis een (t)huis maakt. Ze gaat in gesprek met verschillende residenten van Kunsthuis SYB en reflecteert op vragen als ‘wat is een huis?’ en ‘hoe verhoudt die persoonlijke ruimte zich tot de wereld daarbuiten?’, die beladen voelen met de dagelijkse bombardementen van huizen in de oorlogen die worden gevoerd, de alsmaar stijgende huizen- en huurprijzen, en het strenger wordende asielbeleid.
Door een andere lens – over het 06-museum van Danny Foolen en Michiel van der Werf
‘Het vreemde gevoel bekruipt me dat ik mijn smartphone aan het ‘dienen’ ben, in plaats van andersom, wat nogal confronterend voelt. Een citaat van filosoof Henry David Thoreau schiet me te binnen: ‘Men have become the tools of their tools’.’ Anne-Mirthe gaf haar telefoon een unieke ervaring in het 06-museum van Danny Foolen en Michiel van der Werf. Het bracht haar tot inzichten over haar generatie, Gen Z, ook wel de Z-ombie-generatie genoemd, wiens verschijnselen ze echter niet alleen bij haar generatiegenoten constateert.
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...