Chris Rijk

Haiko Sleumer, conservator bij Museum W, schreef en essay over het werk van Chris Rijk in relatie tot de collectie van het museum. ‘Als curator stel ik mijzelf regelmatig de vraag: in hoeverre zijn deze thema’s werkelijk universeel? Door het gebruik van de term ‘universeel’ suggereert de presentatie een algemene herkenbaarheid – iets wat voor iedereen zou moeten gelden. […] Als queerpersoon voel ik mezelf ook niet gerepresenteerd in de museale presentatie. Ik ben geen Limburger, geen katholiek en niet religieus – maar ik ben wél queer. Terwijl de eerste drie identiteiten nadrukkelijk aanwezig zijn in het museum, is het laatste perspectief slechts in beperkte mate vertegenwoordigd. Juist daarom vind ik het extra spannend dat het werk van Chris een jaar lang als interventie wordt gepresenteerd binnen de vaste collectieopstelling van Museum W.’

Op het Delfts Blauw van Chris Rijk zijn geen molens, weilanden en wolkenluchten te zien, maar iconische beelden van queer personen. Met zijn werk bevraagt hij heteronormatieve waarden en morrelt hij aan tradities. Jasper Martens interviewde Chris en schreef een essay over de rol die zijn eigen queer identiteit speelt als hij naar dit werk kijkt.