Donderdag – Afwijzingen
De man, ik vermoed de eigenaar, die ik afgelopen week sprak, zit op een bankje voor de kapper, samen met nog een man die eruit ziet alsof hij drie nachten heeft doorgehaald.
‘Hoi, ik kom vandaag dus meelopen,’ zeg ik.
‘Oh ja, ja, het is alweer donderdag he? Ja, nou we hebben nog al een vervelend gesprek gehad,’ zegt de eigenaar.
‘Oh?’ zeg ik.
‘Misschien is het beter als je op een andere dag komt,’ zegt de jongen die drie nachten heeft doorgehaald. Ik wil zeggen dat ik mij heb lopen opvreten vanochtend, dat ik een afspraak heb verzet om hier te kunnen zijn maar zijn blik zorgt ervoor dat ik mee ga in het gesprek.
‘Aankomende zaterdag?’ opper ik.
Beiden kijken ze een andere kant op. De steeg is druk, de glazen nog altijd stuk en er staat een koude wind.
‘Volgende week donderdag?’ vraag ik tenslotte.
‘Ja dat is beter.’
‘Oke, tot dan en sterkte met wat er ook moge zijn,’ zeg ik.
‘Sorry,’ zegt de eigenaar nog zacht.
(gelukkig mocht ik die donderdag wel mee)