Een zoektocht naar het sublieme in de stad
Hoe kunnen we in de gecultiveerde omgeving van het Antropoceen door middel van het sublieme onze nietigheid in relatie tot natuur hervinden? Een scriptie van Fleur Kotten.
Nooit eerder was Fleur Kotten opgevallen hoe plat de Nederlandse weilanden zijn. Hoe gecultiveerd en gevormd: organische natuur verdeeld in geometrische kaders die ons goed uitkomen. Het Nederlandse landschap onthult onze controlezucht over de natuurlijke wereld en doet haar nadenken over de menselijke houding tegenover de natuur. Een houding waardoor ze het gevoel van nietigheid ten opzichte van de natuur en daarmee ook het sublieme uit het oog is verloren.
In haar scriptie onderzoekt ze of het überhaupt wel mogelijk is om in zo’n gladgestreken omgeving het sublieme te ervaren. En ze gaat op zoek naar kunstwerken die de ongerepte natuur, en daarmee wellicht het sublieme weten te vangen.
