Eindexpo HKU HIlversum, 2015

14 juli 2015

Voor het laatste jaar toonde de Hilversumse kunstopleiding die voormalig HKU KMT (kunst, media, technologie) werd genoemd en nu met HKU School of Media wordt aangeduid, haar eindexpositie in deze Gooise mediastad. Deze afdeling verhuist dit jaar weer naar Utrecht, wat logisch is als je de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht heet te zijn. De expositie was slechts een paar dagen te zien op 1 t/m 3 juli 2015.
Op de eindexamenexposities van deze opleiding kom je kortgezegd vooral veel interactieve computerspellen tegen, geluidswerken, animaties en videowerken. Met name deze laatste twee disciplines hebben mijn aandacht en hieronder volgt daarom ook een fotoverslag van kunstenaars die autonoom beeldend werk hebben gemaakt.

Verreweg het meest indrukwekkende werk was van Jur Baltussen. Zijn video “Woede” werd getoond in een container waar je als bezoeker in je eentje werd opgesloten om met de woede van een man zittend tegenover je te worden geconfronteerd. De furiositeit van de man bouwt zich op totdat deze niet langer beteugeld kan worden en hij uiteen spat in flitsende energiebanen. In een kolkende razernij raast hij zo door het beeld totdat hij weer gekalmeerd is en tot zichzelf komt.

Iris Frankhuizen toonde een analoge animatie gemaakt met schilderingen op sheets. Haar film handelde over een zomerse zaterdag in een stad, met een contrast tussen drukte en rust.

Wiep Teeuwisse had eveneens een analoge animatie gemaakt door met de hand op papier te tekenen. Deze film ging over het vrouwelijk lichaam en de angst om kwijt te raken wat je hebt.

Lilian van den Braak presenteerde een ruimtelijke installatie met daarin foto’s en videowerken waarin zijzelf figureerde in vreemde houdingen en heel stijfjes als bijna een paspop met attributen als een spiegel, masker en andere objecten waaraan/in zij gevangen leek te zitten. Het leek te gaan over de rol van vrouwen in de maatschapij.

Huig van den Hoofdakker bracht middels een via video weergegeven performance een ode aan de Duitse taal en de elektronische muziek. Beide bezitten zowel harde, rauwe als heel poëtische en romantische klanken. De hypnotiserende visuals met strakke lijnen en patronen die op de achtergrond van het podium geprojecteerd werden, waren door Huig gemaakt.

Kelly Honselaa maakte een grafische animatie over het vinden van je eigen identiteit. De muziek en patronen van deze korte film namen je mee op een zoektocht naar het eigene.

Anne Leijdekkers had een ruimte gemaakt waarin je middels licht in een onpeilbare diepte kon verzinken. Dankzij de curve van het doek en de ruimte, en het blauwe licht dat door het doek naar binnen scheen, leek je heel ver weg te kunnen kijken.