Jaloezie – Vuilnisman
Leroy drukt op bepaalde knoppen, de kraan komt van de wagen, grijpt de afvalbak, takelt hem omhoog, zo de bak van de vrachtwagen in.
Achter hem staat een man die voordat hij een juwelier binnenstapt Leroy’s handelingen aanschouwt: zijn mondhoeken hangend, schudt zijn hoofd en trekt zijn gestreepte sjaal recht. Afkeurend praat hij in zichzelf, blijft zo staan totdat Leroy de wagen instapt.
‘Krijg je wel eens commentaar?’ vraag ik als Leroy weer achter het stuur zit.
‘Zo vaak. Maar ik heb in de jaren wel geleerd dat het soms beter is om dingen voor je te houden.’