lichter
je haalt de zonsondergang onze woonkamer in
en daar zitten we dan
te herdenken wat we nog hebben
we hebben geen limonade dus drinken we
een mengsel van suiker en water
dingen waarover we praten:
– hoe je een zee opmeet
– de inhoud van onze broekzakken
– aluminiumfolie
beslissen doen we niet meer
we laten alles in het midden
de kunstenaar trouwt een kunsthistorica
en zij schrijft hem de geschiedenis in
dit is de laatste avond in deze kamer
we verlaten alles wat ons dierbaar is
ik ben bang voor wat we zoeken
ik durf niet meer te dromen
je legt me neer op het strand
en zegt me te zwaaien
we zijn sneeuwengelen in de zomer
Beeld: Olafur Eliasson – The Wether Project