Natasja Kensmil – Het verrotten van bloemen

…Na heel kort te hebben geschitterd vergaat die fantastische bloemkroon schaamteloos in de zon en wordt zodoende voor de plant een opzichtige schandvlek. Ontstaan uit stinkende mest, lijkt de bloem, hoewel zij er schijnbaar aan ontsnapte in een impuls van engelachtige en lyrische zuiverheid, plotseling haar toevlucht te nemen tot haar oorspronkelijke vuiligheid: het hoge ideaal wordt bliksemsnel teruggebracht tot een vod van luchtige mest. Want bloemen verouderen niet netjes zoals bladeren, die niets van hun schoonheid verliezen, zelfs niet nadat ze zijn afgestorven: zij verwelken als verouderde en te zwaar opgemaakte nufjes en sneven belachelijk op stegels die deden alsof ze  ten hemel wilden voeren. (Georges Bataille,  “De Bloementaal, 1929) 

Vind hier meer informatie over Natasja Kensmil