St Joost Breda 2017

3 juli 2017

‘’Een eindexamenexpositie is eigenlijk een perfect rond gat in de realiteit. De complexiteit van het bestaan in de eenentwintigste eeuw wordt er uitgebannen door daar een innerlijke wereld tegenover te stellen, aangeduid als ‘bevreemdend, ‘alternatief’, ‘mythisch’. ‘’ Met deze woorden opent kunstcriticus Brenda Tempelaar de eindexamenexpositie van St Joost Breda in de catalogus. Het zijn rake zinnen die de lading dekken van wat er te zien is in Breda; allemaal kunstwerken die de innerlijke wereld vormgeven.

Het gaat over abstracte ideeën, experimenten, intuïtieve verwijzingen en persoonlijke onderzoeken. Er is nauwelijks werk te zien dat vooral om esthetische redenen gemaakt is, de ideeënwereld lijkt constant het uitgangspunt te zijn. En tegelijkertijd, en nu heb ik het vooral over de afdelingen autonome kunst en fotografie, is er een enorme zelfstandigheid die in ieder eindexamenwerk schuilt en is het onmogelijkheid om de expositie een overkoepelend thema te geven. Van een lichtinstallatie met veel rook en notenolie tot een raam bedekt met bladgoud en van een onderzoek naar de representatie van een berg tot een performance waar bouwmaterialen worden versleept. Het is niet duidelijk of dit aan het specifieke jaar ligt, of eerder aan de filosofie van St Joost, maar er is nergens een afgetekende stempel van de academie te zien. Iedere kunstenaar heeft een volledig eigen onderzoek gevoerd, én dat is verfrissend.

omslagfoto: Jaleesa Mallee