Tom Putman, Aki Enschede

16 juni 2016

Hoe een alledaags object eruit ziet, is veelal bepaald door de functie die het ons biedt. De waarneming van deze objecten zijn onlosmakelijk verbonden met de functionaliteit. Het is lastig om vorm, kleur en materiaal te beschouwen zonder associatieve gedachten.

De werken bestaan uit het verzamelen, aanpassen en vervormen van deze objecten en hebben verband met kleine aangename herinneringen. Wanneer verliest het object zijn utilitaire herkenbaarheid? Wat gebeurt er wanneer ze van hun gebruikelijke context worden verwijderd? Het is niet mijn intentie antwoorden te geven, maar ik probeer interpretaties te ontregelen en zo een open blik te werpen op het vertrouwde. Het eindexamenwerk komt vooral voort uit herinneringen uit mijn jeugd. Objecten die mij hiernaar terugbrengen. De onschuldige zorgeloze kinderjaren.