Voor zichzelf – Kapper

28 oktober 2015

–

‘Zit jij hier te studeren?’ vraagt een klant die net geknipt is.
‘Nee, natuurlijk niet,’ zeg ik per ongeluk iets te bits.
‘Oh,’ zegt hij en maakt draaiende bewegingen met zijn glas. (iedereen die binnenkomt krijgt een glas wijn in zijn handen gedrukt, het is nog niet eens zes uur.)
‘Ik ben bezig met een project,’ zeg ik. En ik vertel wat ik die dag al meerdere keren heb verteld. De man zegt dat hij het interessant vindt. Er valt een korte stilte. Ik vraag hem wat hij doet.
‘Ik ben gitarist,’ zegt hij kijkend in zijn glas.
‘Oké.’
‘Ik was gitarist van band X, maar de band bestaat niet meer.’ Hij lijkt er niet mee te zitten, neemt een slok wijn uit het bierglas. Weer zeg ik oké.
‘De band is al een tijdje uit elkaar hoor,’
‘Oh, dat wist ik niet,’ zeg ik.
‘Nu ben ik gitarist voor mezelf, mensen moeten erom lachen, begrijpen dat niet, maar ik ben het toch. Want ik doe het gewoon.’
Beiden kijken we naar zijn cirkelende glas, dat voor de helft vol is. De man heeft grijze haren en is de eerste onbekende persoon die ik tot nu toe spreek, die hetzelfde doet als ik: iets doen voor zichzelf.