Het recht op plezier – over het werk van Mounira Al Solh
A land as big as her skin van Mounira Al Solh in het Bonnenfanten is overdonderend in kleur, materiaal en verhalen. Ze vertelt gelaagde verhalen over het leven in oorlog of over het (moeten) verlaten van geboortegrond op zoek naar een betere toekomst. Berber Meindertsma signaleert dat de vrouwen in Mounira’s installaties mensen van vlees en bloed zijn, die dansen, honger en dorst hebben – en soms gewoon naakt willen chillen op bed met een shisha. ‘Ze vragen niet om medelijden maar claimen hun recht op plezier.’
Het gereedschap van de meester zal het huis van de meester nooit afbreken – over de Badkuiplezing van Renzo Martens
Het Stedelijk Museum Amsterdam is gebouwd met donaties van families die hun fortuin verdienden met gedwongen arbeid op koloniale plantages. Dat benadrukte Renzo Martens wederom tijdens zijn Badkuiplezing in het museum. Ook groef hij in navolging van Jan Dibbets de fundamenten van het Stedelijk uit. Berber Meindertsma woonde zowel de lezing als de performance bij en vraagt zich af of het Martens gaat lukken het museum van binnenuit te veranderen.
‘Niet zomaar een huis’ – over de 4e triënnale van Beetsterzwaag
Berber Meindertsma bezocht Kunsthuis SYB voor de 4e Triënnale van Beetsterzwaag. De titel van de triënnale, It hûs is net ien, zette haar aan het denken over haar eigen ouderlijk huis, dat eveneens in Friesland stond, en wat het is dat een huis een (t)huis maakt. Ze gaat in gesprek met verschillende residenten van Kunsthuis SYB en reflecteert op vragen als ‘wat is een huis?’ en ‘hoe verhoudt die persoonlijke ruimte zich tot de wereld daarbuiten?’, die beladen voelen met de dagelijkse bombardementen van huizen in de oorlogen die worden gevoerd, de alsmaar stijgende huizen- en huurprijzen, en het strenger wordende asielbeleid.
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...