Wim Claessen: recente schilderijen
De schilderijen van Wim Claessen hebben een onmiskenbare impact door hun sterk uitvergrote, verhalende kwaliteiten. Dat ze gebaseerd zijn op een combinatie van zorgvuldig uitgezochte foto’s, die Claessen in een archief bewaart, draagt daar zeker toe bij. Het gemis aan een concrete, duidelijk aanwijsbare situatie in zijn schilderijen maakt dat de toeschouwer zijn fantasie er uitgebreid op los kan laten. Maar ook Claessen’s minimale verfgebruik, die het beeld een zekere vluchtigheid geeft, versterkt de verhalende kwaliteit nog eens.
Verdwijnend landschap
De geschilderde doeken van Wim Claessen roepen veel vragen op. Omdat nooit helemaal duidelijk is wat hij precies geschilderd heeft, ben je er ook nooit zeker van wat hij ermee wil zeggen. Neem het strandgezicht waarop tientallen palen staan, daartussen boven in de lucht zijn draden gespannen: een beeld dat overal vandaan kan komen en van alles kan betekenen. Of bekijk het groene schilderij met daarop een uitgestrekte Nederlandse polder die in fletse ietwat melancholische kleuren is opgezet. Gaat het hier om twee landschappen die langzaam aan het verdwijnen zijn?
Fotografie en film
Wim Claessen’s werk heeft sterk fotografische en filmische kwaliteiten. In het schilderij Me walking, waarin de schilder zelf figureert, zoemt de camera langzaam op hem in. Hij loopt alleen aan de rand van het bos. Vanwege de aangelichte boomstammen moet het moment van de wandeling in de vroege ochtend of de late avond hebben plaatsgehad. De zilverkleurige silhouetten van bomen steken scherp af tegen het door hen voortgebrachte groen. En dan het werk Silent City. Een verzameling schuren naast een hoofdgebouw met afgebladderde verf en een dak vol rode pannen. Het geheel maakt een onbewoonde en vervallen indruk. Het hoofdgebouw en de langwerpige schuur ernaast zijn gescheiden door een lange donkere muur die wél goed in de verf staat. En juist dat detail roept vragen op: Waarom staat die muur daar? Gebeuren daar dingen die het daglicht niet kunnen verdragen?
Eén van Claessen’s doeken werd in 2011 gekozen bij een tentoonstelling over Kunst en Film in de Kunsthalle Emden. Claessen’s werk werd gekoppeld aan dat van filmer Fritz Lang. Diens films hebben veel karakteristieken van de zogenaamde Film Noir met terugkerende thema’s als eenzaamheid, paranoia en het noodlot. Ook Claesssen’s schilderijen roepen vaak dit soort complexere gevoelens op, al geven ze soms ook blijk van een zekere eenvoud en sereniteit.
De tentoonstelling ‘Wim Claessen: recente schilderijen’ is van 19 oktober t/m 17 november 2013 te zien in Galerie Roger Katwijk.
Galerie Roger Katwijk
Lange Leidse Dwarsstraat 198
10178 NR Amsterdam
www.galerierogerkatwijk.nl
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl