Achter het masker – over feministisch collectief Tomorrow Girls Troop
Tomorrow Girls Troop is een intersectioneel feministische groep is verspreid over de hele wereld en focust zich op genderongelijkheid in Japan en Korea. Het collectief formuleert activisme als een artistieke daad.
Een verborgen feminist is iemand die zich niet identificeert als feminist, maar toch het verschil maakt middels hun alledaagse, onbedoeld feministische, handelingen. Collectief Tomorrow Girls Troop (TGT) maakte een certificaat voor deze mensen om ze te bedanken. De groep activisten probeert het woord feminist zo een positieve lading te geven, om af te komen van de negatieve associatie en het ongemak dat veel mensen volgens het collectief bij het begrip ervaren.
De nieuwe generatie feministen uit zich voornamelijk op sociale media. Waar vroegere golven van de beweging erover leerden op school, in boeken of van mond tot mond, houden de feministen van nu de actuele ontwikkelingen bij via Instagram. Internationaal nieuws wordt razendsnel verspreid via deze platforms. Dit zorgt ervoor dat mensen van over de hele wereld de handen ineen kunnen slaan om steun te betuigen en actie te voeren.
TGT ziet het internet als hun medium. Deze intersectioneel feministische groep is verspreid over de hele wereld en focust zich op genderongelijkheid in Japan en Korea.
De Global Gender Gap index maakt de verschillen tussen mannen en vrouwen inzichtelijk binnen de arbeidsparticipatie, economische kansen, politieke macht, onderwijsmogelijkheden en de toegang tot de gezondheidszorg. Volgens de index van 2021, waarbij er naar 156 landen wordt gekeken, staat Korea op nummer 102 en Japan neemt nummer 120 in.1 Deze lage score betekent dat er nog een grote ongelijkheid heerst tussen mannen en vrouwen in deze landen. Door gebruik te maken van popcultuur, sociale media en performances, probeert het activistencollectief aandacht te schenken aan deze ongelijkheid. Ze formuleren activisme als een artistieke daad.
Voor de performance Against forgetting ging TGT een samenwerking aan met kunstenaar Yoshiko Shimada. Een belangrijk onderdeel hiervan was het vredesmonument dat was opgericht om troostmeisjes te herdenken. Op het monument is een in brons gegoten meisje te zien dat met haar handen op haar schoot zit. Naast haar staat een stoel die normaliter leeg is. Tijdens de performance nam Shimada plaats op deze plek en werd ze omgetoverd tot levend standbeeld. Andere deelnemers hielden een toespraak en gaven het troostmeisje bloemen om hun steun te betuigen. De opvoering liet mensen stilstaan bij de vrouwen die minder dan een eeuw geleden gedwongen werden tot seksuele slavernij in het Japanse Keizerrijk. Ook wilden de makers bewustzijn creëren over het hedendaagse, wereldwijde probleem dat seksueel geweld nog altijd is. Het werk zette zich voort op het internet, waar mensen foto’s deelden van zichzelf zittend naast een lege stoel, net als het bronzen troostmeisje.
De mensen achter TGT dragen maskers die ervoor zorgen dat hun anonimiteit bewaart blijft. In het ontwerp van dit masker zijn de kenmerken van een konijn en een zijderups verwerkt. Het fokken van zijderupsen en het spinnen van de draden die ze produceren is een typisch vrouwenberoep. Dit wordt enerzijds als iets positiefs gezien, vanwege de progressie die de vrouw heeft doorgemaakt dankzij dit beroep. Anderzijds kent deze sector een verleden van uitbuiting van vrouwen.
Aan het konijn worden in Japanse folklore eigenschappen toebedeeld als volgzaam, zachtmoedig en liefdevol; kenmerken die worden gevraagd van vrouwen. Daarnaast gaat de legende dat het dier overlijdt aan eenzaamheid wanneer het geen gezelschap heeft. De gemaskerde activisten eigenen zich het beeld van het konijn en de zijderups toe en blazen het nieuw leven in. Het masker wordt in hun vertaling een symbool van zelfstandigheid, vrijheid en gelijkheid.
1 Link