‘Alles wat hier staat en hangt, ben ik’ – op atelierbezoek bij Fred Geven

Alex de Vries ging op atelierbezoek bij schilder en beeldhouwer Fred Geven. Met behulp van olieverf zet hij delen van het hout aan waardoor er een nieuwe werkelijkheid ontstaat. Zo blijkt in de nerven van een houten plank de loop van de Dommel schuil te gaan, kan een afgezaagde tak een baai in Ierland weerspiegelen en zijn de jaarringen van een stammetje als de kringen in een plas nadat je er een steen in hebt gegooid.

Niet meer vingerwijzen om de pijn te helen – in gesprek met Samboleap Tol, winnaar van de Dolf Henkes Prijs 2023

Samboleap Tol is de winnaar van de Dolf Henkes Prijs 2023, een stimuleringsprijs voor Rotterdamse kunstenaars. Roxane Soudagar ging met Samboleap in gesprek over de totstandkoming van haar kunstenaarspraktijk en de combinatie van performance, storytelling, muziek, dans, tekeningen, installaties, inscripties en creative coding die ze daarin toepast om een wereld te creëren waarin haar eigen ervaringen als kind van Cambodjaanse migranten in het westen, de verzwegen trauma’s van de generatie van haar ouders en de culturele tradities van Zuidoost-Azië, versmelten tot één geheel.

‘Daar word ik stil van’ – met kunstenaar Mounir Eddib naar ‘Knappe koppen’ in het Emile van Dorenmuseum in Genk

Samen met kunstenaar Mounir Eddib bezoekt Arent Boon het Emile van Dorenmuseum in het Vlaamse Genk, in het bijzonder voor de tentoonstelling Knappe koppen. Ze waarderen de landschappen van Van Doren en zijn onder de indruk van een installatie van Öznur Özturk. Toch vragen ze zich ook af: welke ‘knappe koppen’ zou dit museum nog meer kunnen tonen?

Is een tentoonstelling te lezen als een roman? – met Tiiu Meiner naar Mulch Sleep van Baha Görkem Yalım

In hun solotentoonstelling Mulch Sleep bij de experimentele kunstruimte 1646 vraagt Baha Görkem Yalım het publiek om de verhalen te lezen die verankerd liggen in hun installaties. Het werk schrijft niks voor, de kunstenaar gebruikt autofictie om persoonlijke geschiedenissen en herinneringen te versmelten met het imaginaire, een evenwichtsoefening tussen vervreemding en herkenning. Marijn Bril bezoekt Mulch Sleep met curator en dichter Tiiu Meiner. ‘Je kunt een object lezen.’

‘Ik eigen het me toe dat de buitenwereld iets van mijn beperking vindt’ – op atelierbezoek bij Lotte Werkema

Typerend voor het werk van Lotte Werkema is dat ze toont hoe ze haar aanwezigheid moet bevechten, terwijl ze tegelijkertijd door haar rollator, rolstoel en lichamelijke hulpstukken juist duidelijk zichtbaar is. ‘Mensen zijn zo vrij mijn lijf te becommentariëren, maar dat kan ik beter zelf doen. Dan ligt de bal bij mij. Als de goegemeente, de kunstwereld of de politiek daar maatschappelijk verzet in ziet, dan accepteer ik dat.’ Alex de Vries bezocht haar atelier en ging met Lotte in gesprek. 

Met Wikimedian Stella van Ginkel naar het werk van Heman Chong en Félix González-Torres in Shimmer

Als we iets te weten willen komen, vinden we online vliegensvlug informatie. In de tentoonstellingsruimte van Shimmer in Rotterdam-Zuid krijgt die ervaring een heel andere vorm. Samen met de Wikimedian Stella van Ginkel bezoekt Marijn Bril de tentoonstelling Sequins, cycle 3 met werk van Heman Chong en Félix González-Torres. Stella is sinds 2018 actief als vrijwilliger bij Wikimedia Nederland, de overkoepelende organisatie die Wikipedia en andere projecten aanstuurt. Ze geeft onder andere workshops in het schrijven voor Wikipedia.

Met bezoekers in gesprek over ‘A room with a view’ in het Dordrechts Museum

Op een zonnige zaterdagmiddag bezoekt Marijn Bril het Dordrechts Museum voor de tentoonstelling A room with a view. Ze gaat met bezoekers in gesprek over de waarde die we toekennen aan de voorwerpen die we dagelijks gebruiken, de duurzaamheid en maakbaarheid van onze alledaagse omgeving en over het behouden van wat we belangrijk vinden. ‘Schilderijen hadden vroeger een andere functie, het vastleggen van de werkelijkheid. Nu dat is overgenomen door technologieën heeft kunst een andere waarde.’

Maria Barnas in gesprek met Inge Meijer over ‘Moving plants’ en de tijd waarin musea nog ruimte gaven aan planten

Oud-directeur van het Stedelijk Museum Amsterdam, Willem Sandberg, had de gewoonte had om planten die te groot waren geworden voor zijn woning in het museum te plaatsen. Hij noemde dit ‘de entree van de natuur in het museum’. Eerder deed kunstenaar Inge Meijer al onderzoek naar deze wonderlijke symbiose van de kunst- en de plantenwereld. Met haar nieuwe boek richt ze haar research op archiefbeelden met planten uit het Museum of Modern Art (MoMA) in New York. Maria Barnas interviewde Meijer over haar fascinatie. ‘We hebben een product gemaakt van planten. Maar we zijn afhankelijk van hun levens. Maar zijn we ons daarvan bewust? Tonen we ooit dankbaarheid?’

De stad in stukken zagen – op atelierbezoek bij Hanna de Haan

‘Een stad is voortdurend aan verandering onderhevig en is nooit af. Ik zoek plekken op waar steigers en bouwkranen staan om door te dringen tot het skelet van de stad dat altijd weer met massieve wanden wordt bedekt en je het zicht daarop beneemt.’ De expressieve vorm die Hanna de Haan aan haar stadsgezichten geeft roept associaties op met filmdecors als de kartonnen sets van Das Cabinet des dr. Galigari uit 1920 van Robert Wiene. Hoewel haar werk direct is ontleend aan eigentijdse gebouwen en stedenbouw doet haar handschrift vermoeden dat je met een hedendaagse Piranesi van doen lijkt te hebben. Ze dringt met haar werk door tot het wezen van stadsarchitectuur dat een megalopool karakter krijgt. Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek. 

Advertenties

Ook adverteren op mistermotley.nl? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl

Nieuwe artikelen laden...

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

* verplicht