Onopgemerkte kunst – op atelierbezoek bij Frans van Lent
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Frans van Lent. Van Lent formuleert een voornemen en voert het consequent uit. Het is een afspraak met zichzelf die hij nakomt. ‘Je zou het werk van Frans van Lent kunnen zien als ‘acties’, maar eerder is van het tegendeel sprake. Geen ‘non-acties’ want hij doet wel degelijk iets, maar het is een gebeurtenis waarin niets gebeurt.’
‘Ook als ik niet schilder, ben ik in mijn atelier’ – op atelierbezoek bij Rick van Strien
Als adolescent zag Rick van Strien het schilderij Saturnus die zijn kind verslindt van Francisco Goya in het Prado in Madrid. Hij was met stomheid geslagen. ‘Ik was zeventien en wilde weten of het op die manier maken van schilderijen ook voor mij weggelegd kon zijn.’
‘Ik kan het alleen als ik alleen ben’ – op atelierbezoek bij Angeline Lips
Alex de Vries bezocht beeldend kunstenaar Angeline Lips in haar atelier in Molenhoek. ‘Het is die gelijktijdigheid van ergens zijn en ernaar kijken, het ondergaan van het samenvallen van die tegengestelde ruimtelijkheid, in een ruimte en buiten een ruimte zijn, die haar werk onmiskenbaar persoonlijkheid geeft.’
Uit liefde voor het insectenleven – op atelierbezoek bij Chantal van Lieshout
Het werk van Chantal van Lieshout is out of this world, maar slaat toch direct op onze wereld. Typerend voor die kijk op de wereld is de bijna kinderlijke verwondering van Van Lieshout, met oog voor de underdog en de outcast in de natuur. Alex de Vries ging bij Chantel op atelierbezoek.
Dit is mijn lichaam – op atelierbezoek bij Karin Arink
Beeldhouwer Karin Arink heeft het menselijk lichaam als ultiem onderwerp en uitgangspunt gekozen. Via haar lichaam gaat ze na wie en hoe ze is gedurende haar leven, als meisje, vrouw, in verwachting, moeder, kunstenaar. Ze doet dat niet door haar lichaam als mal te gebruiken, maar door zichzelf in haar beelden vrij te modelleren, te vormen naar wie ze is: lijf en leden, vlees en vel, huid en haar, bloed en botten, zenuwen en ziel. Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek.
Een ode aan de menselijke geest – over het monumentale wandkleed van Laurence Aëgerter
Alex de Vries bezocht het Museum van de Geest in Haarlem en raakte gebiologeerd door het metersgrote wandkleed van Laurence Aëgerter waarin ze de wisselwerking tussen bewustzijn en onderbewustzijn verbeeldt.
‘Alles wat hier staat en hangt, ben ik’ – op atelierbezoek bij Fred Geven
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij schilder en beeldhouwer Fred Geven. Met behulp van olieverf zet hij delen van het hout aan waardoor er een nieuwe werkelijkheid ontstaat. Zo blijkt in de nerven van een houten plank de loop van de Dommel schuil te gaan, kan een afgezaagde tak een baai in Ierland weerspiegelen en zijn de jaarringen van een stammetje als de kringen in een plas nadat je er een steen in hebt gegooid.
Niets kan niet – op atelierbezoek bij Maaike Kramer
De beelden van Maaike Kramer laten structuren en constructies zien die opbouw en afbraak in zich verenigen. Ze onthullen hoe iets in elkaar zit, maar storten tegelijkertijd onder hun eigen gewicht in. Alex de Vries bezocht haar atelier en ging met Maaike in gesprek. ‘Wat we als waarheid ervaren, is ook maar bedacht.’
‘Ik eigen het me toe dat de buitenwereld iets van mijn beperking vindt’ – op atelierbezoek bij Lotte Werkema
Typerend voor het werk van Lotte Werkema is dat ze toont hoe ze haar aanwezigheid moet bevechten, terwijl ze tegelijkertijd door haar rollator, rolstoel en lichamelijke hulpstukken juist duidelijk zichtbaar is. ‘Mensen zijn zo vrij mijn lijf te becommentariëren, maar dat kan ik beter zelf doen. Dan ligt de bal bij mij. Als de goegemeente, de kunstwereld of de politiek daar maatschappelijk verzet in ziet, dan accepteer ik dat.’ Alex de Vries bezocht haar atelier en ging met Lotte in gesprek.
De stad in stukken zagen – op atelierbezoek bij Hanna de Haan
‘Een stad is voortdurend aan verandering onderhevig en is nooit af. Ik zoek plekken op waar steigers en bouwkranen staan om door te dringen tot het skelet van de stad dat altijd weer met massieve wanden wordt bedekt en je het zicht daarop beneemt.’ De expressieve vorm die Hanna de Haan aan haar stadsgezichten geeft roept associaties op met filmdecors als de kartonnen sets van Das Cabinet des dr. Galigari uit 1920 van Robert Wiene. Hoewel haar werk direct is ontleend aan eigentijdse gebouwen en stedenbouw doet haar handschrift vermoeden dat je met een hedendaagse Piranesi van doen lijkt te hebben. Ze dringt met haar werk door tot het wezen van stadsarchitectuur dat een megalopool karakter krijgt. Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek.
Een gedeelde vorm van menselijke verlatenheid – op atelierbezoek bij Joran van Soest
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Joran van Soest. ‘Ik wil met mijn werk graag mezelf overstijgen en een plek voor reflectie maken waar anderen zich ook in kunnen vinden. Dat communicatieve aspect is erg belangrijk voor waar ik met mijn werk naar toe wil. Het is ook iets dat doorspeelt in het wel en niet begrijpen van anderen. Ik denk namelijk dat iedereen moeite heeft elkaar te begrijpen, en dat de ruimte om elkaar te begrijpen niet altijd vanzelfsprekend is.’
Verlangen naar intimiteit – op atelierbezoek bij Jans Muskee
Jans Muskee toont de morele gevoeligheden van onze tijd en beeldt het menselijk lichaam zo af dat iedere provocatie wordt geneutraliseerd. Zo zien we eruit, gekleed of ongekleed. ‘Stel je eens voor dat onze huid transparant was,’ zegt Muskee. ‘Dan zouden onze organen zichtbaar zijn en zouden die in de kunst bepalend zijn voor de weergave van de mens. Nu is dat onze naaktheid. Onze huid verbergt ons al.’ Alex de Vries ging bij hem op atelierbezoek.
Over ‘Als Uw Gat Maar Lacht’ – een film van Dick Verdult
Tijdens het Internationaal Film festival Rotterdam 2023 ging de speelfilm ‘Als Uw Gat Maar Lacht’ van muti-media kunstenaar Dick Verdult (Eindhoven, 1954) in première. Het is een film die niet moet worden naverteld, maar die moet worden gezien. Om de film te introduceren is er zoals gebruikelijk wel een beschrijving gemaakt van wat de kijker wordt voorgeschoteld. Die kenschetsing is niet onwaar, maar kan onmogelijk recht doen aan de kijkervaring die je ondergaat als je de film op je af laat komen.
De werkelijkheid glijdt uit in de verbeelding – op atelierbezoek bij Cathelijn van Goor
Cathelijn van Goor maakt imaginaire reizen, is globetrotter via Google Maps en maakt daadwerkelijk reizen over de wereld. Die verschillende manieren om de planeet te ervaren vinden hun weerslag in haar complexe, getekende composities. Alex de Vries ging bij haar op atelierbezoek.
Hoe minder je erin kunt lezen, hoe meer je erin kunt zien – op atelierbezoek bij Aagje Linssen
In de schilderijen van Aagje Linssen ‘[…] wordt niets weggelaten, wat bij abstracte kunst vaak een uitgangspunt is, maar iets opgeladen en doorgezet’. In gesprek met Alex de Vries vertelt Linssen over hoe het schilderen voor haar een proces is van het omzetten van gedachten en overwegingen in het aanvoelen van de verbeelding en de betekenis daarvan.