In aflevering negentien van Kan niet bestaat niet gaat Lieneke Hulshof in gesprek met Jot Fau over een pornografische film, die Fau tot op heden niet heeft gemaakt. Fau neemt ons mee in haar zoektocht naar het antwoord op de vragen: ‘Wie ben ik? En door wie en wat wordt dit gevormd?’
Voor De ontmoeting bezoekt Fabienne Rachmadiev samen met Jeff Diamanti, onderzoeker en assistant professor Environmental Humanities aan de Universiteit van Amsterdam, de tentoonstelling Charging Myths in Framer Framed. Ze bespreken de zelfrechtvaardiging die grote bedrijven toepassen om extractie van grondstoffen te legitimeren, hoe het narratief van energietransitie andere motieven kan vertroebelen en de gevolgen die gepaard kunnen gaan met schaal.
In aflevering vijftien van Kan niet bestaat niet gaat Lieneke Hulshof in gesprek met Rinke Nijburg over ego, religie en de tegenstrijdigheden die in ieder mens verankerd zijn. Nijburgs niet-gemaakte werk zou een menselijk, eigentijds en universeel religieus moeten zijn: een voorstelling waarin Jezus Maria zou baren. Als Nijburg vervolgens stilstaat bij het idee dat religieus werk in de mode zou raken, schrikt hij en ervaart hij een innerlijk conflict: hij wil Jezus toch eigenlijk liever voor zichzelf houden. Terwijl hij ook voelt dat je hem juist aan iedereen zou moeten willen geven.
Met een bezoeker die toevallig op blote voeten door de tentoonstelling KRAAAN van Raphaela Vogel loopt, besluit Dagmar Bosma de omvangrijke selectie aan werken nader te onderzoeken. Aan de hand van spinnenwebben, verdorde bladeren, miniatuurversies van monumentale bouwwerken, giraffen, een Duitstalige cover van Ain’t got no life, een glijbaan en een anatomisch model van een penis ontdekken ze hoe het werk van Vogel bol staat van de feministische tendensen, post-humanistische fantasieën en kritiek op modernistische grootheidswaanzin.
In aflevering veertien van Kan niet bestaat niet gaat Maurits de Bruijn in gesprek met Charl Landvreugd over het droomwerk dat hij tot op heden niet gerealiseerd heeft: een muziekstuk dat verschillende culturele achtergronden in een nieuwe vorm samenbrengt. Daarnaast vertelt Landvreugd over hoe hij als Hoofd Onderzoek en Curatorial Practice bij het Stedelijk Museum in Amsterdam ruimte creëert voor anderen, en hoe hij op een artistieke manier probeert wetenschap te bedrijven en met artistieke methodes kijkt naar hoe het museum aankoopt en beleid maakt.
Met Táctica Sintáctica laten kunstenaar Diego Bianchi en curator en dichter Mariano Mayer nieuwe perspectieven los op bestaande werken door deze op een geheel eigen, speelse, fysieke manier te verweven met de tentoonstellingsruimten in Marres, tegen de museum-routine in. Het doel was de tegenstellingen tussen object en bezoeker op te heffen en hun lichamen te bevrijden van de regels die voorschrijven hoe we ons in een museum horen te gedragen. In deze dialoog gaan Bianchi en Mayer het gesprek aan over hun bijzondere samenwerking en het proces dat eruit voortvloeide: ‘We probeerden ons van de inhoud te distantiëren en sloten een zacht pact met de kunstwerken. We wilden ze hetzelfde behandelen als elk ander object, als een materiële aanwezigheid die spreekt en ons leven verandert.’
Deze week is Cecilia Rebergen te gast bij Kunst is Lang. Cecilia worstelt met weerbarstig, vaak industrieel materiaal: een 400 kilo wegende rubberen transportband, meterslang canvas of grote, stalen platen. Ze worden in hun meest interessante vorm gefixeerd, en vervolgens beschilderd met letters en beeldtekens uit schriften over de hele wereld. Zo ontstaan er sculpturen die van alles communiceren – maar wat dat precies is blijft raadselachtig.
Deze week is Paul de Kort te gast bij Kunst is Lang. Hij houdt zich al ruim 30 jaar bezig met landschapskunst.
In de tentoonstelling ‘What My Hands Know’ staat het werk van twaalf kunstenaars centraal die binnen hun praktijk het fysieke lichaam als instrument beschouwen, als drager van kennis. Daarmee onderscheiden de kunstenaars zich van een wereld waar onze lichamen en de daarbij horende lichamelijke ervaringen steeds minder centraal staan in onze gedigitaliseerde levens, schrijft Fenne Saedt. Voor hen is het maken van kunst een proces waarin een voorbedacht concept niet leidend is, maar geest, gevoel, instinct, lichaam, ogen en handen samenkomen.
Alex de Vries zocht Eveline Kieskamp op in haar atelier en sprak met haar over haar beeldende werk: ‘Ik wil me met mijn werk meer naar buiten richten, hoewel het wel erg van binnenuit ontstaat.’
In de derde aflevering van de podcast Kan niet bestaat niet vertelt de Palestijnse kunstenaar in gesprek met Maurits de Bruijn over de keuze om zich terug te trekken uit een researchgroep die zich bezighield met het realiseren van een herdenkingsmonument voor de Nakba in Rotterdam.
In aflevering XV van De ontmoeting gaat Thomas van Huut samen met kunstenaar Eva Spierenburg naar Material Memory bij TENT in Rotterdam, een groepsexpositie over de herinneringen die materialen in zich kunnen dragen. ‘Het is de essentie van wat een kunstenaar doet: materiaal laden met betekenis.’
Tijdens haar studie kunstgeschiedenis bezocht Helena Julian regelmatig het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen. ‘Je viel van de ene verbazing in de andere, maar er werd verwacht dat je het waarom van deze verbazing zelf wist te plaatsen.’ Nu keert ze terug om te zien wat er overblijft van die ervaring en of de ontwikkelingen die het afgelopen decennium in de (kunst)wereld hebben plaatsgevonden, een plek krijgen in het gerenoveerde museum.
In deel VIII van De ontmoeting bezoekt Hidde van Greuningen de tentoonstelling BAKSTEEN | BRICK in Kunsthal KAdE met Koen Mulder. Als architect, schrijver en onderzoeker heeft Mulder zich breedvoerig verdiept in bakstenen en metselwerk. De veelzijdige tentoonstelling vormt aanleiding tot een verkenning van de baksteen, waarin zowel ruimte is voor kritiek als bewondering.
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl