Alex de Vries zocht Eveline Kieskamp op in haar atelier en sprak met haar over haar beeldende werk: ‘Ik wil me met mijn werk meer naar buiten richten, hoewel het wel erg van binnenuit ontstaat.’

In aflevering XVII van De ontmoeting gaat Alma Mathijsen met kunstenaar Mieke Hessels naar When life gives you lemons, squeeze them out in the eyes of your abuser in het Nederlands Fotomuseum.

In aflevering XVI van De ontmoeting gaat Thomas van Huut met singer-songwriter Toverberg naar For the Love of Art, de collectiepresentatie ‘outsider art’ van Museum van de Geest in Amsterdam. Ze voelen allebei wat ongemak bij de term ‘outsider art’ (die door het museum wel wordt gebruikt). Want wie bepaalt wie insider is en wie outsider? 

Quinsy Gario is een performancekunstenaar die, in zijn eigen woorden ‘bezig is met het dekoloniaal herinneren en het verstoren van institutionele praktijken die kolonisatie voortzetten, of koloniale praktijken voortzetten.’ Hoe hij dit doet, hoe hij zich staande houdt, hoe hij netwerken en cirkels verbindt en hoe het familie kunstenaarscollectief hierin een onmisbare rol speelt, vertelt hij tijdens een openhartig gesprek met Rita Ouédraogo. ‘Wanneer we het hebben over het dekoloniseren van het museum moeten we de vraag stellen of dat überhaupt mogelijk is. Voor musea die nu ook erfgoed teruggeven is mijn vraag wat stuwt dat, net als met de excuses voor de slavernij. Er is heel lang geijverd voor beide en nu het op gang is gekomen blijken dezelfde koloniale machtsspelletjes de overhand te voeren.’

In deel XIV van De ontmoeting gaat Thomas van Huut naar de expositie ‘Streetview’ van Bas Losekoot in Museum More, met aangrijpende foto’s van anonieme passanten in de moderne metropool. Op zaal ontmoet hij Monica Stam (56) en haar schoonmoeder Johanna Liese (85). Ze hebben met z’n drieën een gesprek over eenzaamheid in de grote stad. ‘Iedereen lijkt van elkaar weg te willen kijken, dat is toch zo eenzaam.’

Kars Persoon beschouwt de vitaliteit van zijn kunst als de tegenkracht die hij inzet om maatschappelijke en politieke onverdraaglijkheden het hoofd te bieden. Naar zijn overtuiging zet de kunstenaar zich altijd geëngageerd in ‘middels de beweeglijkheid waarin de waarneming wordt gevierd’. Alex de Vries ging bij hem op atelierbezoek.

Na een leven als gedwongen nomade vestigde Babi Badalov (Lerik (Azerbeidzjan), 1959) zich elf jaar geleden in Parijs. Zijn omzwervingen en geleefde ervaring – de confrontatie met verschillende landen, culturen, talen en alfabetten – liggen aan de basis van zijn praktijk waarbinnen het maken van kunst en activisme samenvloeien. ‘Kunstenaars uit Azerbeidzjan, Oezbekistan of Turkmenistan zich nog steeds aan de rand van discussies over kolonialisme. Mensen geven niet om de regio.’

Onze publicatie ‘Weten wat je ziet’ van Alex de Vries is een verzameling interviews die een uniek, veelkleurig portret vormen van de hedendaagse kunstwereld, waar de lezer in kan blijven grasduinen. Vandaag publiceren we het bezoek dat Alex aan het atelier van Shertise Solano bracht. Bestel je exemplaar hier.

Emma Peters is een van de zes winnaars van de Buning Brongers Prijs 2022. Mister Motley interviewt dit jaar alle kunstenaars. Mirthe Berentsen sprak Emma over de filosofische referenties in haar werken, reizen naar andere werelden en de spirituele kant van het schilderen: ‘Ik probeer in het leven te staan als radicale agnost, de potentie dat de dingen om ons heen bezield zijn of behuisd zijn vind ik ontzettend spannend. Mijn werk is als een soort ademhaling, in en uit. Waarin elke adem de andere weer ongedaan maakt.’