Waarom we muren bouwen – in gesprek met Abul Hisham, winnaar van de Schefferprijs
De winnaar van De Scheffer 2024 laat vaak muren terugkomen in zijn schilderijen. Het is in deze politieke tijd onmogelijk de associatie met grenzen en migratie te negeren, al lijkt er achter dit symbool meer schuil te gaan dan simpele maatschappijkritiek. Als Abul Hisham schildert borrelen gedachtes en ideeën bij hem op, zonder dat hij weet waar ze vandaan komen. ‘Noem het een goddelijke interventie of iets anders, maar je kunt er niet aan ontsnappen.’
Onopgemerkte kunst – op atelierbezoek bij Frans van Lent
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Frans van Lent. Van Lent formuleert een voornemen en voert het consequent uit. Het is een afspraak met zichzelf die hij nakomt. ‘Je zou het werk van Frans van Lent kunnen zien als ‘acties’, maar eerder is van het tegendeel sprake. Geen ‘non-acties’ want hij doet wel degelijk iets, maar het is een gebeurtenis waarin niets gebeurt.’
In ons drukke, moderne bestaan is geen ruimte voor eigenaardigheden — in gesprek met bezoekers van de tentoonstelling ‘De laatste dagen van de dorpsgek’
Anna Lillioja bezoekt de tentoonstelling De laatste dagen van de dorpsgek in Theaterkerk Nes over hoe er om is gegaan met het geestelijk welzijn op het platteland en spreekt bezoekers over hun ervaring. ‘Mensen op het platteland hebben door de geschiedenis heen de neiging gehad om hun emoties letterlijk te verwerken, staat er ook op een bordje verderop in de expositie te lezen. Arbeid werd, naast noodzaak, ook zelfverkozen bezigheidstherapie.’
De hele wereld is het kunstwerk – een interview met Hreinn Friðfinnsson
Hreinn Friðfinnsson werd in 1943 geboren op het IJslandse platteland. De boerderij waar hij opgroeide en het land dat het huis…
Juist in Friesland kregen we heimwee naar ons geboorteland – met beeldmaker Tina Farifteh naar Sense of Place
‘Hoarizonbreed en himelheech’, staat er te lezen op de Terp fan de Takomst die Anna Lillioja met kunstenaar Tina Farifteh bezoekt. Met hun voeten in de Friese klei raken ze in gesprek over het uitgestrekte landschap, hoe niets niet niets is en ontheemd zijn.
‘Ook als ik niet schilder, ben ik in mijn atelier’ – op atelierbezoek bij Rick van Strien
Als adolescent zag Rick van Strien het schilderij Saturnus die zijn kind verslindt van Francisco Goya in het Prado in Madrid. Hij was met stomheid geslagen. ‘Ik was zeventien en wilde weten of het op die manier maken van schilderijen ook voor mij weggelegd kon zijn.’
De vissen weten niet wat er gaat gebeuren (maar wij wel) – in gesprek met Arturo Kameya en Claudia Martinez Garay
De Peruaanse kunstenaar Arturo Kameya heeft het huis van Marres omgebouwd tot een hotel waar de geesten van de mislukte staat Peru hun intrek hebben genomen. Bezoekers treffen allerlei scènes aan, zoals een badhuis dat zich voordoet als restaurant, een bierfontein en een bovenkamer met mechanische vissen. Het interieur vormt een allegorie van de Peruaanse staat. Het weerspiegelt een schijnwereld waarin de waarheid minder belangrijk is dan wat uit pure noodzaak wordt opgeroepen. Marres-directeur Valentijn Byvanck ging voorafgaand aan het installeren van het werk met Arturo en zijn partner Claudia, die ook meewerkte aan de tentoonstelling, in gesprek.
‘De weerspiegeling is in dit werk even belangrijk als het weerspiegelde’ – met klankkunstenaar Bouke Groen naar Mikalojus Konstantinas Čiurlionis
Een symbiose tussen beeldende kunst en muziek. Dat was het streven van de Litouwse grootheid Mikalojus Konstantinas Čiurlionis. Museum Belvedère wijdt een tentoonstelling aan zijn latere schilderwerk én composities. Anna Lillioja bezoekt Beyond Heaven and Earth met klankkunstenaar Bouke Groen: ‘Er zijn weinig mensen die muziek niet snappen. Maar wel veel mensen die zeggen beeldende kunst niet te snappen.’
Door onze schaamte te bekijken met een liefdevolle blik kunnen we helen – met gynaecologe en seksuologe Esther Nijhuis naar Kinke Kooi
Anna Lillioja gaat op pad in de provincie Friesland. Samen met gynaecologe Esther Nijhuis brengt ze een bezoek aan de tentoonstelling van Kinke Kooi in het Fries Museum. Naar aanleiding van Kooi’s werk raken ze in gesprek over het vrouwelijke, schaamte en de onterechte versmelting van die twee.
De rijkdom van Lewitt’s werk schuilt in het ontastbare – met bezoekers in gesprek in het Joods Museum
Het werk van Sol LeWitt werk roept vragen op die nog altijd actueel zijn. Over wat nou eigenlijk het werk is, wie de maker is, en hoeveel waarde we aan kunst toekennen. Sifra Coulet bezocht de overzichtstentoonstelling van de grondlegger van de conceptuele kunst in het Joods Museum en ging met bezoekers in gesprek.
Het verschil tussen de Japanse en Nederlandse aard – met Carolien van Welij naar het werk van Lisa Konno in Museum JAN
In Museum JAN is het werk van kunstenaar en modeontwerper Lisa Konno te zien. Konno’s draagbare stukken houden het midden tussen de traditioneel Japanse kimono en oud-Nederlandse klederdracht, en reflecteren op zowel Japanse als Nederlandse schoonheidsidealen. Sifra Coulet bezoekt de tentoonstelling met filosoof Carolien van Welij. ‘Hoe mooi het allemaal is, verzuchten we tegen elkaar.’
‘Ik kan het alleen als ik alleen ben’ – op atelierbezoek bij Angeline Lips
Alex de Vries bezocht beeldend kunstenaar Angeline Lips in haar atelier in Molenhoek. ‘Het is die gelijktijdigheid van ergens zijn en ernaar kijken, het ondergaan van het samenvallen van die tegengestelde ruimtelijkheid, in een ruimte en buiten een ruimte zijn, die haar werk onmiskenbaar persoonlijkheid geeft.’
Venray, Odapark: I still believe – over het werk van Morena Bamberger
Hanne Hagenaars bezoekt de installatie van Morena Bamberger in Venray en wordt omringd door maskers, wezens – een kring van voorouders, dieren, aliens, entiteiten, energieën. ‘Een droom wordt door de wetenschap opgevat als een verwerking van de dag, iets dat fysiologisch te verklaren is, maar de dromen van Morena zijn boodschappers van het hogere.’
Zachte krachten – met Alexandra Broeder naar D(R)AAD in het Verwey Museum
Met theatermaakster Alexandra Broeder bezoekt Sifra Coulet de tentoonstelling D(R)AAD in het Haarlemse Verwey Museum. D(R)AAD richt zich op borduurkunst, in het bijzonder wanneer het een vorm van protest is en een middel in de genezing van trauma’s.