Tijd

Zomertip: Wat je niet ziet, is er altijd ook

Deze zomer overstelpen we jullie met tips. Laure van den Hout bezocht Light On Things, een duotentoonstelling van Katja Mater en Evi Vingerling in Landhuis Oud Amelisweerd. Ze raakt gefascineerd door de gestes van Light On Things: gewicht geven aan de zaken waar we ons te weinig over verbazen. Mater doet dat door het gebouw tot camera obscura te transformeren, Vingerling door ongrijpbaar te schilderen.

, cannot be lost.

De tentoonstelling What Cannot Be Held in de Brakke Grond draait om de kwetsbare positie van de mens in een alsmaar veranderende wereld. Andrea Koll hoopt tussen deze werken, afkomstig uit de collectie van Mu.ZEE, iets te vinden dat als thuis zal voelen. 

Constant spelen

Aanstaande zaterdag 29 maart 2025 opent in Kunstmuseum Den Haag de tentoonstelling New New Babylon – Visions for Another Tomorrow. Zippora Elders is gastcurator van New New Babylon. Ter gelegenheid van deze tentoonstelling en van het boek Playing Constant , het sluitstuk van het project Constant 101 dat in juni bij Jap Sam Books uitkomt, verschijnt vandaag op Mister Motley een voorpublicatie van Zippora’s essay Constant Spelen: een meanderende, dynamische reflectie op de omvangrijke nalatenschap van Constant, bekeken met de ogen van vandaag, in de geest van Constant.

KUNST IS LANG: Valerie van Leersum

In aflevering 314 is Valerie van Leersum te gast. Valerie omschrijft zichzelf als kunstenaar, ontwerper en lokaal ontdekkingsreiziger. Haar werk gaat over hoe een plek ons als mens beïnvloedt, en hoe wij onze interactie met die plek vormgeven.

Voelen waar destructie en constructie elkaar doorkruisen – over The Directions van Hannah Black

Emma van Meyeren toog naar Middelburg om daar in de Vleeshal de solotentoonstelling Directions van Hannah Black te zien. Ze trof er een bonte constellatie aan: van de minimumloonregeling voor kunstenaars in de jaren 50-80 tot de bombardementen op de thuisstad van de Vleeshal aan het begin van de Tweede Wereldoorlog: ‘voelen waar destructie en constructie elkaar doorkruisen en met gevoelens van pijn en observaties over ironie blijven vragen wat nou eigenlijk de condities zijn’.

Schrijvend tekenen – De zelfoverwinning van Mariette Linders

Alex de Vries sprak met Mariette Linders over haar loopbaan en kunstpraktijk, en hoe onverwachte gezondheidscomplicaties haar werk en benadering van kunst hebben beïnvloed. Mariette reflecteert op de ervaringen die ze op verschillende werkplekken en in samenwerking met anderen opdeed, en hoe deze haar ontwikkeling als maker hebben gevormd. ‘Ik wilde kunst maken die als luciferhoutjes tussen de oogleden zou staan. Wakker blijven, niet alles aannemen, maar zelf blijven kijken. En ik wilde het “intellect” gevoelig maken, een lichaam als bedding geven.’

‘Niet zomaar een huis’ – over de 4e triënnale van Beetsterzwaag

Berber Meindertsma bezocht Kunsthuis SYB voor de 4e Triënnale van Beetsterzwaag. De titel van de triënnale, It hûs is net ien, zette haar aan het denken over haar eigen ouderlijk huis, dat eveneens in Friesland stond, en wat het is dat een huis een (t)huis maakt. Ze gaat in gesprek met verschillende residenten van Kunsthuis SYB en reflecteert op vragen als ‘wat is een huis?’ en ‘hoe verhoudt die persoonlijke ruimte zich tot de wereld daarbuiten?’, die beladen voelen met de dagelijkse bombardementen van huizen in de oorlogen die worden gevoerd, de alsmaar stijgende huizen- en huurprijzen, en het strenger wordende asielbeleid.

KUNST IS LANG: Koen Kievits

De conceptuele werken van Koen Kievits hebben verschijnen en verdwijnen als rode draad. Vanuit de vraag wat een afbeelding een afbeelding maakt, schuurt hij bijvoorbeeld lagen van foto’s weg, tot er een opgeruwd oppervlak overblijft dat alleen nog verwijst naar de weggevaagde beeltenis. In een ander werk stroomt er zand uit een opgehangen frame, zodat de compositie in dat frame langzaam verdwijnt en het zand in een nieuwe gedaante op de vloer verschijnt.

De mist trekt op en de patronen blijven – in gesprek met Nazhifah Aisy

Nazhifah Aisy is een van de zes winnaars van de Buning Brongers Prijzen 2024. Mister Motley interviewt dit jaar alle kunstenaars. Helena Julian ging met Nazhifah in gesprek over het zijn van een third culture kid en hoe de herinneringen en zintuigelijke ervaringen die je met je meedraagt belangrijker zijn dan feiten zoals waar je geboren bent en welke taal je spreekt.

Leven in de kunstmatigheid van het museum – het zadel, twee matjes, het huis

Wat is het verschil tussen dezelfde performance steeds opnieuw zien, versus een werk aan de muur? Helena Julian keerde meermaals terug naar de overzichtstentoonstelling van Marina Abramović. Naarmate ze het museum vaker bezoekt, zoomt ze in op de energetische dialoog tussen het publiek en de groep performers die de werken heruitvoeren. ‘Toegegeven, van alle performances die worden aangekondigd tijdens de tentoonstelling, wekt deze het meest weerzin bij me op.’ 

Advertenties

Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl

Nieuwe artikelen laden...
1 2 6 7

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

* verplicht