KUNST IS LANG: Charlotte Schleiffert
Deze week is Charlotte Schleiffert te gast bij Kunst is Lang. Charlotte tekent en schildert al ruim 30 jaar een expressief oeuvre bij elkaar. Het meest bekend zijn haar figuren van meer dan 3 meter hoog, meestal een combinatie tussen een menselijk onderlijf in modellenpose met daarbovenop een dierenkop of een uitbundig masker. Daarnaast maakt Charlotte schilderijen waarin in soepele lijnen en vaak felle kleuren een relatie van macht of juist onmacht wordt uitgedrukt.
KUNST IS LANG: Benjamin Francis
Deze week is Benjamin Francis te gast bij Kunst is Lang. Zijn sculpturen, performances en films ontstaan vanuit een fascinatie voor wat afwijkt van de norm, omdat het vies of fout is. Benjamin ziet een verband tussen het schoonmaken van een ruimte en het uitsluiten van mensen en onderzoekt welke machtsrelaties er in disciplinerende handelingen zoals schoonmaken besloten liggen.
De brandende man rent
Lena van Tijen woonde in BOZAR, het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel, de performance POSSESSIVE USED AS DRINK (ME) – A LECTURE ON PRONOUNS in the form of 15 SONNETS van dichter en classicus Anne Carson bij. Het zette haar aan het denken over het prettig-ongrijpbare dat het lezen, interpreteren en vertalen van poëzie met zich meebrengt: ‘het gevoel dat begrip zich ergens achter mijn hoofd bevindt, op een paar meter afstand. En dat het, zodra ik omkijk, alweer verdwenen is.’
Opengesneden als een vis (voor Elsa Sahal)
In de rubriek Gevonden voorwerpen lichten Motley-auteurs een kunstwerk toe dat zij recent zijn tegenkomen. Maarten Buser zag eerder dit jaar Elsa Sahals indringende tentoonstelling Pool Dance in Musée La Piscine (Roubaix). Haar keramieken bleven maar in zijn hoofd rondspoken, wat leidde tot een reeks prozagedichten.
Zomertip: hoe het scherm van onze telefoons en laptops in een lachspiegel kan veranderen
Maurits de Bruijn las het ontluisterende Rejection van Tony Tulathimutte: ‘Rejection is geen subtiel boek. Het is, meer dan alles wat ik recentelijk las, een werk van nu. De tijdsgeest vloog me om de oren, en ik kan zeggen dat die er niet florissant uitzag. Deze mozaïekroman bestudeert hoe de moderne mens haar zelfbeeld optuigt op basis van de boeken die ze leest, de Instagram-accounts die ze volgt en het online discours dat daarbij hoort, op basis van de lof en haat die ze van anderen ontvangt, en hoe de mens zich volledig kan vastdraaien in dat idee van die ‘ik’.’
De zomer is lang: Questions Collective
Vanaf volgende week is Kunst is Lang weer terug met gloednieuwe afleveringen. Tot dan staat de zomer op repeat. Vandaag tipt Luuk Heezen de aflevering met Questions Collective: ‘Wie denkt dat collectief werken betekent dat je oeverloos vergadert, tot weinig concrete resultaten komt en in groepsverband van alles van elkaar moet slikken om de lieve vrede maar te bewaren, moet deze aflevering horen. Tessel Brühl, Roos Pollmann, Flavia Faas en Céline Talens hebben namelijk superstrakke regels om alle eventuele nadelen van collectief werken te tackelen, en elkaar tot grote hoogte te stuwen. En ze hebben nog lol ook.’
De zomer is lang: Fiona Lutjenhuis
Over drie weken is Kunst is Lang terug met gloednieuwe afleveringen! Tot die tijd kiezen bestuursleden van Mister Motley opnames uit het archief die ze opnieuw onder de aandacht willen brengen.
Willen zien – over de tentsculpturen van Ger van Elk
‘De Nederlandse nietsigheid en de platte horizon ga je vast missen nadat je een tijdje in het buitenland verblijft. Ik mis het nog niet. Eerst een ontsnapping. En een lome zomer met veel verveling.’ Die zomer roept bij Pum van de Koppel de tentsculpturen van Ger van Elk in gedachten, waarbij het non-functionele een eerbetoon aan de verbeeldingskracht wordt.
Zomertip: Lijn 830
Maar weinig activiteiten zijn zo zomers als reizen zonder bestemming. Laure van den Hout werd tijdens een busrit van Leiden naar Schiphol herinnerd aan een door Per Kirkeby ontworpen bushalte: ‘De bushalte, niet langer een tussenstation, bijna thuis, bijna bij het museum, bijna bij de persoon die ik ga bezoeken, maar een opzichzelfstaande plek om bezocht te worden.’
Monsterlijk weerkaatsen, menselijk weergalmen
Vandaag opent Shana de Villiers’ solotentoonstelling I am Frankie, and you still love me bij Das Leben am Haverkamp. Vlinder Verouden schreef een essay naar aanleiding van een gesprek met Shana. ‘Volgens Shana dragen we allemaal schaamte met ons mee, sommigen meer dan anderen. Vooral degenen van ons die gemarginaliseerd en zodanig gemonsterd zijn, als monsters worden bejegend, voelen veel schaamte.’ […] ‘De expositie zet de bezoeker op het verkeerde been, houdt een spiegel voor, laat ons afvragen wie of wat het monster is: de indringer of de afwezige, en in hoeverre we zelf betrokken zijn in het monsterproces.’
De ironie wil dat hij Mooij heet – op atelierbezoek bij Olaf Mooij
Alex de Vries ging op bezoek bij Olaf Mooij. ‘Het atelier van Olaf Mooij is een grote werkruimte en tegelijkertijd een opslagloods, een garage en een depot, een geluidsstudio, een natuurhistorisch researchcentrum en een montagehal, een mediatheek en een archief, een denk- en maakplek, een feestruimte en een schaftkeet. Alles zit erin.’
Raam van verwondering – over Ruimten rondom van Georges Perec
Op de kunstacademie krijgt Maurits de Bruijn het boek Ruimten rondom van Georges Perec aangereikt. Een ‘dagboek van een ruimtegebruiker’ waarin Perec een scala aan gedachten loslaat op het bed, de deur, het trappenhuis. Onze leefomgeving wordt constant opnieuw uitgevonden, stelt Perec op die eerste bladzijde, maar de ruimte wordt door ons nauwelijks bevraagd, of gelezen. ‘Want wat wij alledaagsheid noemen is niet vanzelfsprekend, maar ondoorzichtig: een vorm van blindheid, een soort verdoving.’
‘In iedere splinter zie ik een beeld’ – op atelierbezoek bij Wim Vonk
Als het kunstenaarschap van Wim Vonk iets niet is dan is het wel theorie. Hoewel hij eindeloos over zijn werk kan vertellen is in feite niets van tevoren bedacht, maar altijd ter plekke aangetroffen en gemaakt. Zijn werkplaats is dan ook eerder een garage dan een studio, eerder een opslagruimte dan een studeerkamer. Alex de Vries bezocht die garage en sprak Wim Vonk over zijn kunstenaarschap.
KUNST IS LANG: Dakota Magdalena Mokhammad
Deze week is Dakota Magdalena Mokhammad te gast bij Kunst is Lang. Dakota ziet zichzelf als een nomade die door verschillende werelden reist: ze werd geboren in Kazachstan, maar woont inmiddels tien jaar in Brabant, ze is via haar Afghaanse vader opgevoed met de Islam, en via haar Russische moeder met de Russisch-orthodoxe kerk. Haar installaties verkennen het lichaam en de constructie van (gender)identiteit. Bijvoorbeeld in het werk “he/him” “she/her”: twee
metalen kamerschermen tegenover elkaar, de een met in ovalen uitgesneden ornamenten, de ander met ornamenten in scherpere lijnen en uitstekende punten. Ze zijn duidelijk verschillend, maar zijn met zware ketens aan elkaar verbonden.
KUNST IS LANG: Bas Oussoren
Deze week is Bas Oussoren te gast bij Kunst is Lang. Zijn sculpturen hebben iets komischs en lichtvoetigs. Bijvoorbeeld de schoorstenen die zelf kaarsrecht staan, maar gemetseld zijn in een patroon dat scheef omhoog cirkelt, en waarvan de ‘bakstenen’ bij nadere bestudering handgesneden blokken hout blijken. Of de vier meter hoge poort die hij in Leiden plaatste, geïnspireerd op de statige architectuur die je in de binnenstad tegenkomt – maar dan uitgevoerd in pastelkleurige schuimblokken, waardoor het bouwwerk uit immense blokken snoep lijkt te bestaan.
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...