In Museum JAN is het werk van kunstenaar en modeontwerper Lisa Konno te zien. Konno’s draagbare stukken houden het midden tussen de traditioneel Japanse kimono en oud-Nederlandse klederdracht, en reflecteren op zowel Japanse als Nederlandse schoonheidsidealen. Sifra Coulet bezoekt de tentoonstelling met filosoof Carolien van Welij. ‘Hoe mooi het allemaal is, verzuchten we tegen elkaar.’

Met theatermaakster Alexandra Broeder bezoekt Sifra Coulet de tentoonstelling D(R)AAD in het Haarlemse Verwey Museum. D(R)AAD richt zich op borduurkunst, in het bijzonder wanneer het een vorm van protest is en een middel in de genezing van trauma’s.

Een groot openluchtkunstmuseum in het district Moengo, in het oosten van de hoofdstad Paramaribo, waar structurele kunstactiviteiten plaatsvinden, met als hoogtepunt een groot festival. Deze droom van kunstenaar Marcel Pinas kreeg de afgelopen jaren steeds meer vorm, maar in 2019 werd deze abrupt tot een halt gebracht. “We maken een verschil in de wereld, zelfs als we niet altijd de ruimte krijgen om onze ideeën te visualiseren.”

Marjoca de Greef schreef een kort Engelstalig essay in de vorm van een brief aan Viktorija Ilioska, Eléonore de Montesquiou, Anastasija Pandilovska en Elke Uitentuis. Deze door Suns and Stars uitgenodigde groep kunstenaars en curatoren gaat de komende tijd intensief samenwerken in het project We don’t want to be stars, but parts of constellations. Omdat ze elk een andere moedertaal hebben – Macedonisch, Ests, Frans en Nederlands – spreken ze Engels met elkaar. Dit heeft consequenties. Door Engels te gebruiken maken zij hun werk en onderzoek tegelijkertijd toegankelijk en ontoegankelijk. Het gebruik van de Engelse taal veroorzaakt en houdt ook uitsluiting in stand. Voor Mister Motley zette Marjoca haar Engelstalige brief over vertalen om naar het Nederlands.

Samen met dichter Moni Zwitserloot brengt Tom Jansen Klomp een bezoek aan Testing Patterns in Plaatsmaken. Daar combineert Werker Collective een archief aan verzetspublicaties met een groot hangend doek dat een verzameling gestempelde patronen bevat die hun oorsprong vinden in die verschillende verzetsgeschiedenissen. ‘Ik denk dat dat collectieve heel erg nodig is, activisme doe je met een groep’, zegt Moni. ‘Je wil er voor elkaar zijn, en je wil verhalen van heel veel verschillende mensen horen. Ik heb ook maar één perspectief.’