Hoe zou het leven eruitzien als de doden met ons kunnen praten?
In een wereld doordrenkt van communicatie lijkt elke interactie te pulseren als een levende entiteit. Maar wat als communicatie zelf een vorm van leven is? Deze vraag opent de deur naar een diepgaand onderzoek naar de aard van menselijke interactie, de rol van taal en expressie, en de grenzen van identiteit. Benjamin Francis verkent dit concept door een online tentoonstelling samen te stellen voor Mister Motley, gebaseerd op zijn langlopende onderzoek naar het verlangen naar controle over niet-levende objecten en lichamen.
De keten ontrafelen – met Hebe Verstappen van het TextielLab naar Christien Meindertsma in het Cuypershuis
Met Hebe Verstappen, hoofd van het TextielLab in Tilburg, bezoekt Arent Boon de tentoonstelling Christien Meindertsma – Onder de wol in het Cuypershuis in Roermond. Meindertsma is een ontwerper die zich al lang bezig houdt met de maakprocessen en potentiële toepassingen van het materiaal wol. Hoe wordt in Roermond deze keten ontrafeld?
Eindejaarslezen – 3 uit 2023
Het einde van 2023 staat op de stoep. Mister Motley blikt de komende weken terug met artikelen die dit jaar zijn gepubliceerd. Verhalen die belangrijke perspectieven bieden op de verstrengeling van kunst en dagelijks leven. Vandaag lichten we de eerste drie uit.
KUNST IS LANG: Tanja Engelberts
Deze week is Tanja Engelberts te gast bij Kunst is Lang. Tanja richt haar blik op de wijze waarop de mens met industriële middelen de natuur naar zijn hand zet, vaak met gevolgen die nog generaties lang merkbaar zijn. Zo filmde en fotografeerde ze zes jaar olieplatforms in de Noordzee, een beeldbepalende maar verdwijnende industrie. En voor haar installatie in Rijksmuseum Twenthe onderzocht ze de Twentse bodem, waarin door de NAM giftig afvalwater is geïnjecteerd. Door middel van foto’s, video en teksten, laat Tanja op poëtische wijze zien wat een industriële ingreep betekent voor het landschap, maar ook voor de omgeving en de cultuur van de mensen die er bij in de buurt leven.
Met bezoekers in gesprek over ‘A room with a view’ in het Dordrechts Museum
Op een zonnige zaterdagmiddag bezoekt Marijn Bril het Dordrechts Museum voor de tentoonstelling A room with a view. Ze gaat met bezoekers in gesprek over de waarde die we toekennen aan de voorwerpen die we dagelijks gebruiken, de duurzaamheid en maakbaarheid van onze alledaagse omgeving en over het behouden van wat we belangrijk vinden. ‘Schilderijen hadden vroeger een andere functie, het vastleggen van de werkelijkheid. Nu dat is overgenomen door technologieën heeft kunst een andere waarde.’
Nieuwe (ver)houdingen – Seline Buttner’s Meiospore laat niet over zich heen lopen
Seline Buttner’s interactieve Meiospore leert de toeschouwer zich bescheiden op te stellen; alleen dan blijven de doolhofachtige patronen groeien en vibreren. Het kunstwerk maakt een onuitwisbare indruk op Ischa Borger: het doet ervaren dat wanneer je jezelf als centrum en maatstaf van de wereld ziet, je over andere levensvormen heen loopt.
Het geluk gevonden te worden – over Past Lives van Celine Song
‘Een ander leven kun je aanraken, maar nooit helemaal omvatten.’ Joost Jungsik Vormeer zag Past Lives van Celine Song waarin de kijker aan de hand het zoeken en vinden van hoofdpersonen Nora en Hae Sung aan het denken wordt gezet over het leven dat je leidt en de levens die je had kunnen leiden.
Een zwarte drug – over hoe aardolie dwars door ons heen gaat
Minke Schönthaler krijgt het plaatsvervangend benauwd als ze in het videowerk Hydrocarbon Man ziet hoe iemand zich ‘wast’ met de dikke, vieze rook van uitlaatgassen. Hoewel er pas veel later een woord werd bedacht voor wat ze toen ervoer, brengt het zien van Hydrocarbon Man haar terug naar het moment dat haar moeder haar vertelde dat plastic giftig is.
‘We hebben allemaal onze eigen Apocalyps’ – met schrijver Auke Hulst naar het Tschumipaviljoen
Samen met Auke Hulst bezoekt Carmen van Bruggen het Tschumipaviljoen in Groningen. Daar roept A House to Inherit: Postcards From the Future van Olivia D’Cruz en Marina Sulima vragen op over tijdreizen, de Apocalyps, klassieke denkfouten over de toekomst en welke rol er is weggelegd voor kunst als het gaat om het kunnen voorstellen van een alternatieve toekomst.
Simpelweg onderdeel van eenzelfde wereld of netwerk zijn, is geen samenwerking – met Asha Karami naar Double Plus Good in Nest
De tentoonstelling Double Plus Good in Nest toont kunstwerken die het resultaat zijn van bijzondere, eenmalige samenwerkingen tussen kunstenaars. Naar aanleiding van hun bezoek aan Double Plus Good reflecteren Fiep van Bodegom en dichter Asha Karami op hoe zij samenwerking zouden definiëren en komen ze te spreken over die ene keer dat ze zelf samen zouden werken.
We willen niet wonen in betonnen gebouwen zonder bomen – in gesprek met beveiliger Inge over ‘Het futurisme & Europa. De esthetiek van een nieuwe wereld’
Tijdens een bezoek aan het Kröller-Müller Museum raakt Fiep van Bodegom in gesprek over het futurisme met beveiliger Inge die er al twintig jaar werkt: ‘Ik denk dat de visie van de futuristen naïef was, we willen niet wonen in betonnen gebouwen zonder bomen, alleen omdat dat technisch mogelijk is. Als je nu terugkijkt naar die tekeningen zonder bomen en de verheerlijking van techniek, van een economie van fossiele brandstof, denk je, hadden we maar een andere weg ingeslagen.’
Beste Martinus van Marum
Kunstenaar pietsjanke fokkema schrijft elke paar maanden een brief aan het oudste museum van Nederland: Teylers Museum. Haar vijfde brief is gericht aan arts, natuurkundige en natuuronderzoeker Martinus van Marum. Hij was de eerste museumdirecteur van Teylers Museum, onder zijn hoede werd de grootste elektrizeermachine van zijn tijd gebouwd. Maar de ambitieuze Van Marum oogstte niet alleen maar lof, zijn visionaire blik stuitte regelmatig op weerstand. Hij is verantwoordelijk voor een relatief korte maar intensieve bloeiperiode die blijvend een stempel achter laat, al weet hij lang niet al zijn grootse plannen te realiseren.
De natuur kan niet wegrennen – met kunstenaar Tom Bekkers naar Model Earth van Katja Novitskova in het Fries Museum
De Estlandse Katja Novitskova onderzoekt het raakvlak tussen natuur en technologie, de ecologische en digitale wereld. Haar tentoonstelling Model Earth in het Fries Museum ontfermt zich over de menselijke drang om de natuurlijke wereld op beeld vast te leggen; dat noemt ze een vorm van expansiedrift, toe-eigening, kolonialisme zelfs. Voor onze reeks De ontmoeting bezocht Roxane Soudagar Model Earth met kunstenaar Tom Bekkers: ‘We zijn allang het punt voorbij dat het een optie is om onze handen van de natuur af te halen, alsof we er geen invloed op hebben.’
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl ? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...