Verzameling

Met filmmaker Digna Sinke gaat teja van hoften naar twee tentoonstellingen van Kees Wijker in Middelburg. Kees Wijker speelt met treintjes bestaat uit een verzameling gemaakte en gevonden voorwerpen, die samen een nieuwe werkelijkheid vormen. Beweging in het museum laat allerlei technische ontwikkelingen zien van grote stoommachines tot de eerste verbrandingsmotor. ‘Moeiteloos weet Kees Digna zijn wereld in te trekken. In herkenning wordt het pingpongen met herinneringen en ben ik de notulist.’

‘In onze eeuw is de onzekerheid herontdekt en loopt het tijdperk van specialisatie ten einde. Tussen de vakgebieden worden steeds meer gaten ontdekt, vacuümachtige leegtes waar kunstenaars bij uitstek verstand van hebben’, schrijft Maxim Februari over het werk van Katarina Petrović. In haar installaties onderzoekt Petrović een nulpunt, een begin van iets, een negatie, een tegenover. 

Dit voorjaar verblijven kunstenaars Esther Polak en Ivar van Bekkum voor een werkperiode bij het Drawing Centre in Diepenheim. Tijdens een bezoek aan hun tijdelijke atelier gaat Noa Zuidervaart, artistiek leider van het Drawing Centre, in gesprek met het duo. Hij ontdekt nieuwe verbanden tussen hun inspiratiebronnen, de evolutie van hun samenwerking en de graaspatronen van koeien.

Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Frans van Lent. Van Lent formuleert een voornemen en voert het consequent uit. Het is een afspraak met zichzelf die hij nakomt. ‘Je zou het werk van Frans van Lent kunnen zien als ‘acties’, maar eerder is van het tegendeel sprake. Geen ‘non-acties’ want hij doet wel degelijk iets, maar het is een gebeurtenis waarin niets gebeurt.’

Als adolescent zag Rick van Strien het schilderij Saturnus die zijn kind verslindt van Francisco Goya in het Prado in Madrid. Hij was met stomheid  geslagen. ‘Ik was zeventien en wilde weten of het op die manier maken van schilderijen ook voor mij weggelegd kon zijn.’