Zelfportret

Anouk Harkmans sprak met Luca Tichelman wiens solo tentoonstelling te zien is bij Das Leben am Haverkamp. Het gesprek centreert zich rondom de vraag welk verhaal je over jezelf vertelt aan de hand van de herinneringen die je blijft ophalen, of soms zelfs, die je cultiveert. In MY ALL ∙ A LOW BUDGET SPECTACLE verkent Luca deze elementen die gezamenlijk een verhaal over de eigen identiteit – of het ‘zelf’– creëren.

Nadia de Vries bezingt de Britse kustplaats Margate door de lens van Tracey Emin’s video Why I Never Became a Dancer. ‘Als je de video zonder geluid bekijkt, heb je als kijker geen idee dat het werk over een pijnlijke jeugdherinnering gaat. Op de slotscène na bestaat het werk geheel uit beelden van Margate in de zomer: de zee die het zonlicht weerkaatst, de badgasten op de promenade, de luifels van cafés en de scharrelende meeuwen. Je ziet Margate, met andere woorden, zoals de vakantiegangers het zien. Pas wanneer je het verhaal van Emin erbij hoort krijg je een indruk van die andere werkelijkheid, die van de bewoner, voor wie het dorp geheel andere associaties heeft.’

Roxane Soudagar interviewde Peng Zhang, één van de genomineerde van de kunstprijs De Scheffer. Naar aanleiding daarvan is zijn werk nu te zien in het Dordrechts Museum. Een gesprek over werken met wat voor handen is: houtskool, de grond onder onze voeten, de verschillen tussen zijn geboortedorp in China en de plekken in Nederland waar hij verblijft. ‘Ik zie mijn werk als de lijm die al die leefstijlen bijeenhoudt.’

Deze week is Lotte Werkema te gast bij Kunst is Lang. Lotte maakt fictieve hulpstukken, objecten die je op je lichaam zou kunnen dragen. Ze hebben iets weg van medische braces, maar hebben zo hun eigen functionaliteit: ze krommen je vingers zodat alleen de middelvinger fier overeind blijft staan, ze laten je op je tenen lopen of verbinden je been met dat van iemand anders, zodat je samen kunt lopen.

‘De tuin is een manier om voort te leven. Om uit te reiken naar de toekomst, want dat is tuinieren in de eerste plaats: het werk dat je vandaag doet, levert pas maanden later – als dat al gebeurt – iets op.’ Maurits de Bruijn las de rijke, fijnzinnige dagboeken van kunstenaar Derek Jarman, onlangs als Moderne natuur in vertaling uitgekomen bij Das Mag.

Typerend voor het werk van Lotte Werkema is dat ze toont hoe ze haar aanwezigheid moet bevechten, terwijl ze tegelijkertijd door haar rollator, rolstoel en lichamelijke hulpstukken juist duidelijk zichtbaar is. ‘Mensen zijn zo vrij mijn lijf te becommentariëren, maar dat kan ik beter zelf doen. Dan ligt de bal bij mij. Als de goegemeente, de kunstwereld of de politiek daar maatschappelijk verzet in ziet, dan accepteer ik dat.’ Alex de Vries bezocht haar atelier en ging met Lotte in gesprek. 

Puck Kroon bezocht de groepstentoonstelling Traces bij Garage Rotterdam en werd geraakt door het werk Rooms of Now: negenenveertig fotoboeken die elk de karakteristieken van een woning en diens bewoners omvatten. Puck herinnert zich de dozen dia’s van haar opa die op zolder op haar wachten en overdenkt hoe het zou voelen om haar blik te werpen op de beelden die hij schoot.

Alex de Vries zocht Eveline Kieskamp op in haar atelier en sprak met haar over haar beeldende werk: ‘Ik wil me met mijn werk meer naar buiten richten, hoewel het wel erg van binnenuit ontstaat.’