Onopgemerkte kunst – op atelierbezoek bij Frans van Lent
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Frans van Lent. Van Lent formuleert een voornemen en voert het consequent uit. Het is een afspraak met zichzelf die hij nakomt. ‘Je zou het werk van Frans van Lent kunnen zien als ‘acties’, maar eerder is van het tegendeel sprake. Geen ‘non-acties’ want hij doet wel degelijk iets, maar het is een gebeurtenis waarin niets gebeurt.’
De bramen waren mijn ouders, vrienden en geliefdes – over Blackbird Blackbird Blackberry van Elene Naveriani
De film Blackbird Blackbird Blackberry (2023) van Elene Naveriani zou het seksuele ontwaken van een 48-jarige vrouw verbeelden. Maar sommige mensen zijn zonder seks te hebben veel erotischer dan anderen, schrijft Daan Borrel na het zien van de film.
KUNST IS LANG: Rob Sweere
Deze week is Rob Sweere te gast bij Kunst is Lang. Rob bouwt al zo’n dertig jaar grote installaties in de openbare ruimte. Het zijn objecten waar je in kunt liggen of zitten, en die vervolgens je aandacht vestigen op de omgeving. Maar Rob slaat nu een nieuwe weg in: in plaats van enorme bouwwerken, richt hij zich voortaan op groepsbijeenkomsten waarbij mensen in stilte naar de lucht kijken, klank- en videowerken, en in het klein gebouwde fictieve landschappen die eenmaal gefotografeerd op ‘echte’, droomachtige landschappen lijken.
Tarrah Krajnak – het proberende lichaam als instrument
Het werk van de Peruaans-Amerikaanse Tarrah Krajnak (1979) is dynamisch, experimenteel en geëngageerd. Krajnak combineert fotografie moeiteloos met performancekunst en tekst, onderzoekt (haar eigen) identiteit en het idee van toe-eigening, reflecteert op ideaalbeelden en bevraagt het werk van vakgenoten op directe wijze. Tatjana Almuli bezocht Shadowings: A Catalogue of Attitudes for Estranged Daughters.
Eindejaarslezen – 3 uit 2023
Het einde van 2023 staat op de stoep. Mister Motley blikt de komende weken terug met artikelen die dit jaar zijn gepubliceerd. Verhalen die belangrijke perspectieven bieden op de verstrengeling van kunst en dagelijks leven. Vandaag lichten we de eerste drie uit.
Een archief in je hoofd
De tentoonstelling Performing Colonial Toxicity in Framer Framed stelt de eerste kernproeven die Frankrijk tussen 1960 en 1966 in de Algerijnse Sahara uitvoerde, centraal. Nieuwe, gelekte en gesmokkelde documenten uit diverse archieven worden in de expositie gepresenteerd in een multimedia-installatie. Joost Jungsik Vormeer bezocht Performing Colonial Toxicity en zag op een van de foto’s een tweede beeld: het resultaat van dubbele belichting. Deze afbeelding liet hem niet meer los.
De huizen van nu, het leven van toen – over de fotoboeken van Maurice van Es en Luka Karssenberg
Puck Kroon bezocht de groepstentoonstelling Traces bij Garage Rotterdam en werd geraakt door het werk Rooms of Now: negenenveertig fotoboeken die elk de karakteristieken van een woning en diens bewoners omvatten. Puck herinnert zich de dozen dia’s van haar opa die op zolder op haar wachten en overdenkt hoe het zou voelen om haar blik te werpen op de beelden die hij schoot.
KUNST IS LANG: Tanja Engelberts
Deze week is Tanja Engelberts te gast bij Kunst is Lang. Tanja richt haar blik op de wijze waarop de mens met industriële middelen de natuur naar zijn hand zet, vaak met gevolgen die nog generaties lang merkbaar zijn. Zo filmde en fotografeerde ze zes jaar olieplatforms in de Noordzee, een beeldbepalende maar verdwijnende industrie. En voor haar installatie in Rijksmuseum Twenthe onderzocht ze de Twentse bodem, waarin door de NAM giftig afvalwater is geïnjecteerd. Door middel van foto’s, video en teksten, laat Tanja op poëtische wijze zien wat een industriële ingreep betekent voor het landschap, maar ook voor de omgeving en de cultuur van de mensen die er bij in de buurt leven.
Een reden om er te zijn, liefde die dwars door het leven groeit – over Nan Goldins levenswerk
Eerder dit jaar bracht schrijver en fotograaf Tatjana Almuli een ode aan het werk van Nan Goldin. “Ik ken geen fotograaf bij wie je de lucht op sommige foto’s bijna kunt ruiken, de lippen van de gefotografeerde haast kunt proeven. Waar zowel pijn als plezier zo voelbaar is – zo filmisch, zo levendig.” Op dit moment is in het Stedelijk Museum in Amsterdam This Will Not End Well te zien met duizenden foto’s, ondersteund door muziek, voice-overs en archiefmateriaal van Goldin.
Dit werk kwam in vijf minuten tot stand – kan kunst bestaan binnen het kapitalisme?
In een serie publicaties en programma’s onderzoeken Mister Motley en ArtEZ Studium Generale samen met studenten, kunstenaars, schrijvers, wetenschappers en denkers de verbanden tussen tijd, arbeid en ecologie. Persis Bekkering schreef in essay dat cirkelt rondom de vraag of kunst überhaupt kan bestaan binnen het kapitalisme. ‘Kunst is geen proces dat efficiënt gemaakt kan worden, waaruit rendement kan worden geslagen. Ik zou zelfs willen zeggen dat het maakproces geen helder begin en geen werkelijk einde kent.’
‘Je lijkt op je werk’ – over de fotografie van Liv Liberg
De muze van Liv Liberg is zonder twijfel haar zus Britt die ze al vijftien jaar lang fotografeert. Het meest recente werk van hun moeder, kunstenaar Marliz Frencken, lijkt een verbintenis aan te gaan met Liv’s foto’s want Marliz schildert nu het liefst Britt en ook in die portretten spelen kleding en houding een rol. ‘Mijn moeders werk was voortdurend de verbeelding van de vrouw die zij heeft gemist in haar leven en waar ze naar op zoek was, die zoektocht heeft zij aan ons doorgegeven.’
‘We hebben allemaal onze eigen Apocalyps’ – met schrijver Auke Hulst naar het Tschumipaviljoen
Samen met Auke Hulst bezoekt Carmen van Bruggen het Tschumipaviljoen in Groningen. Daar roept A House to Inherit: Postcards From the Future van Olivia D’Cruz en Marina Sulima vragen op over tijdreizen, de Apocalyps, klassieke denkfouten over de toekomst en welke rol er is weggelegd voor kunst als het gaat om het kunnen voorstellen van een alternatieve toekomst.
Gezichten van het platteland – met huisarts Arie van Drongelen naar Museum aan de A
Voor een nieuwe reeks trekt Mister Motley elke maand een andere Nederlandse provincie in: wat zijn de geuren en kleuren van de streek, wat speelt er nu bij de kunstinstellingen? Carmen van Bruggen trapt door op pad te gaan in haar eigen provincie Groningen. Samen met huisarts Arie van Drongelen kijkt ze naar portretten van bijna een eeuw van elkaar verwijderde generaties op het Groningse platteland.