Nada van Dalen: A Strange Twilight Under the Uranium Glass
Vanavond opent NEU NOW, een internationale kunstfestival dat opkomend talent toont op het Westergasterrein te Amsterdam. De internationale jury heeft 30 kunstwerken van…
Vanavond opent NEU NOW, een internationale kunstfestival dat opkomend talent toont op het Westergasterrein te Amsterdam. De internationale jury heeft 30 kunstwerken van…
In kunstruimte Nest in Den Haag staat op dit moment ‘III She spins the thread, she measures the thread, she…
Kunsthistoricus en schrijver Liesbeth den Besten las tijdens het afscheid van kunstenaar en sieradenontwerper Lucy Sarneel een in memoriam voor….
Afgelopen week was schrijver Heleen van Royen te gast in de podcast Met Groenteman in de kast waarin ze terugblikt…
Als je Eddie Peake’s website opent, word je aangestaard door een piemel. De muis verandert niet in een handje, je…
Het tempo van afwisselingen en opkomende kunstenaars is hoog, de zendtijd voor hedendaagse kunst is bescheiden. Daarom maakt mister Motley…
Als je Eddie Peake’s website opent, word je aangestaard door een piemel. De muis verandert niet in een handje, je…
Op vrijdagavond 13 maart zou de tentoonstelling ONGEMAKKELIJK / AWKWARD openen bij Art et Amicitiae in Amsterdam. Althans, dat was…
Modeontwerper Duran Lantink wil niks nieuws maken. Althans: niet in de traditionele zin van het woord. Hij knipt afgedankte haute […]
Performancekunstenaar Tehching Hsieh sloeg gedurende een jaar, van 11 april 1980 tot 11 april 1981, elk uur op een fabriekklok…
Socioloog Ruben Jacobs over kunstenaar Thomas Thwaites die een dier wil zijn.
Duran Lantink mixt kledingstukken van verschillende sociale groepen tot een nieuw onidentificeerbaar geheel en stelt op deze manier de vraag waarom mensen zich altijd willen onderscheiden van de massa.
In de afgelopen weken heb ik namens mister Motley alle eindexamententoonstellingen in Nederland gezien om er vervolgens een aantal artikelen over te schrijven.
Familiebanden en vroegere gebeurtenissen drukken een stempel op onze identiteit. Toch wordt de taal van persoonlijke geschiedenis – op tatoeages na – weinig uitgedragen in de manier waarop we het lichaam versieren.