Een winter van blauwe en witte stof – over House of Hope van Marjolein Busstra
Op IDFA gaat deze week House of Hope in première, de nieuwe documentaire van Marjolein Busstra. De film volgt het echtpaar Manar en Milad, dat een vrije school bestiert op de Westelijke Jordaanoever. Te midden van die alsmaar toenemende storm aan bezettingsgeweld en de genocide die zich in Gaza ontvouwt doet het echtpaar er alles aan om de kinderen die ze lesgeven een plek te bieden waar genezing kan plaatsvinden. Alles suggereert: dit is een veilige haven. Hier word je gezien. Hier mogen emoties worden getoond.
Land zonder grenzen: Kreupeltijd en de kunst van het relativeren
‘Kreupeltijd is een begrip dat gaat over de manieren waarop mensen met een beperking/chronische ziekte en neurodivergente mensen (de kreupelen, geuzennaam, red.) tijd en ruimte anders ervaren dan mensen zonder beperking. Het lijkt vaak of gezonde mensen vergeten dat we vroeg of laat allemaal in kreupeltijd zullen leven.’ In haar nieuwste bijdrage voor de reeks Land zonder grenzen verbindt Jam van der Aa het begrip kreupeltijd aan haar lezing van het boek De prullenbak heeft veel plezier aan mij van Thomas Heerma van Voss, waarin hij schrijvers op leeftijd interviewt over hun leven en loopbaan.
, cannot be lost.
De tentoonstelling What Cannot Be Held in de Brakke Grond draait om de kwetsbare positie van de mens in een alsmaar veranderende wereld. Andrea Koll hoopt tussen deze werken, afkomstig uit de collectie van Mu.ZEE, iets te vinden dat als thuis zal voelen.
Wat we dragen, wie we dragen – over Wall Work van Jack Eden
Laure van den Hout bezocht in een privéwoning op het Noordereiland in Rotterdam de solotentoonstelling Wall Work van Jack Eden die, in de intimiteit van huiselijke omgeving de grenzen tussen wat zich normaliter publiekelijk voltrekt en wat achter de schermen blijft, doet vervagen.
De mist trekt op en de patronen blijven – in gesprek met Nazhifah Aisy
Nazhifah Aisy is een van de zes winnaars van de Buning Brongers Prijzen 2024. Mister Motley interviewt dit jaar alle kunstenaars. Helena Julian ging met Nazhifah in gesprek over het zijn van een third culture kid en hoe de herinneringen en zintuigelijke ervaringen die je met je meedraagt belangrijker zijn dan feiten zoals waar je geboren bent en welke taal je spreekt.
De hele wereld is het kunstwerk – een interview met Hreinn Friðfinnsson
Hreinn Friðfinnsson werd in 1943 geboren op het IJslandse platteland. De boerderij waar hij opgroeide en het land dat het huis…
Juist in Friesland kregen we heimwee naar ons geboorteland – met beeldmaker Tina Farifteh naar Sense of Place
‘Hoarizonbreed en himelheech’, staat er te lezen op de Terp fan de Takomst die Anna Lillioja met kunstenaar Tina Farifteh bezoekt. Met hun voeten in de Friese klei raken ze in gesprek over het uitgestrekte landschap, hoe niets niet niets is en ontheemd zijn.
De huizen van nu, het leven van toen – over de fotoboeken van Maurice van Es en Luka Karssenberg
Puck Kroon bezocht de groepstentoonstelling Traces bij Garage Rotterdam en werd geraakt door het werk Rooms of Now: negenenveertig fotoboeken die elk de karakteristieken van een woning en diens bewoners omvatten. Puck herinnert zich de dozen dia’s van haar opa die op zolder op haar wachten en overdenkt hoe het zou voelen om haar blik te werpen op de beelden die hij schoot.
Wakers op de drempel – over bezit en bescherming in historische landelijke architectuur
Kunstenaar Bart Lunenburg is geïnteresseerd in architectuurgeschiedenis en heeft een voorliefde voor (middeleeuwse) houtbouw. Wat begon als een ode aan het leven van zijn grootouders, leidde tot een doorlopend onderzoek naar vergeten folklore, beschermende symbolen en machtsverhoudingen binnen de landelijke architectuur van Oost-Nederland, die verschillende nieuwe kunstinstallaties heeft opgeleverd.
KUNST IS LANG: Stijn ter Braak
Deze week is Stijn ter Braak te gast bij Kunst is Lang. Stijn bouwt met een indrukwekkend doorzettingsvermogen de objecten in zijn huis na. Met alleen het gebruik van afvalproducten en gevonden voorwerpen reconstrueert hij op ware grootte zijn leefomgeving: van een printer, een bank en een afgekloven appel, tot zijn volledige slaapkamer en badkamer – van de tube tandpasta tot een geknutselde spin naast papieren waterleidingen aan toe. De vraag rijst of dit kunst is, en wat de objecten die Stijn maakt waard zijn. Vragen waar hij zelf ook geen eenduidig antwoord op heeft.
Spirituele praktijken: de stilte van overwoekerde moerassen volgens Buhlebezwe Siwani
Linda Selena Boos ontmoet Buhlebezwe Siwani in het Amsterdamse Westerpark, een plek waar Buhlebezwe spiritueel kan aarden. ‘Voor mij resoneert beeldende kunst op een diep niveau met het spirituele veld. Want door te verbeelden en te visualiseren waar wij in geloven kan kennis worden overgedragen.’
Een ruimte waar je geen ruimte hoeft te bevechten – over de waarde van residenties
Wat is de oorsprong en toegevoegde waarde van kunstenaarsresidenties en welke invulling helpt het individu zich te ontwikkelen? In welke opzichten mogen residenties van elkaar verschillen, en waar is een eenduidige lijn cruciaal voor de vrijheid en veiligheid van de maker? Kris van der Voorn dook de geschiedenis van de residentie in en toetste de lijnen hiervan aan de hand van de wensen van de residenten zelf en via de wensen van de begeleiders.
Omdat mijn lichaam en geest hiernaar verlangen – over vrouwen met dubbeltalenten
Sytske van Koeveringe ging in gesprek met verschillende vrouwelijke makers met ‘dubbeltalenten’ en schreef tijdens haar verblijf in het Van Doesburghuis een brief aan Nelly van Doesburg waarin ze haar overdenkingen met haar deelt. ‘zodra ik mij moet verhouden tot de buitenwereld, tot de ander en er wordt verwacht dat ik vertel wat ik doe – zeefdrukken, schilderen en schrijven – verschijnt er een schaduw boven me in een vorm van een vraagteken.’
KUNST IS COLLECTIEF: Jeanne van Heeswijk
In aflevering tien van Kunst is Collectief – de laatste in deze speciale reeks van Kunst is Lang – is kunstenaar Jeanne van Heeswijk te gast. Van Heeswijk vormt in haar eentje natuurlijk geen collectief, maar werkt collectief in al haar projecten, in steeds wisselende samenstellingen. Voor haar is collectief maken een poreus proces dat continu in beweging is, en iets dat nodig is om samen in beweging te komen en invloed te hebben op je eigen toekomst.
Advertenties
Ook adverteren op mistermotley.nl? Stuur dan een mail naar advertenties@mistermotley.nl
Nieuwe artikelen laden...