Hoe kijken wij in de huidige samenleving naar ons lichaam? Waar ligt haar kracht en waar is zij kwetsbaar? Hoe machtig of onmachtig is zij? In de serie Lichaam en (on)Macht duiken Mister Motley en ArtEZ studium generale dit collegejaar dieper in dit onderwerp.

Yerbossyn Meldibekov plaatst middels monumenten de geschiedenis van Centraal-Azië in een cyclisch perspectief en toont de complexiteit en soms zelfs absurde geopolitieke relaties van de regio. Elsbeth Dekker en Robbie Schweiger gingen met hem in gesprek.

In zijn essay Beter goed gejat gaat schrijver Niek Hendrix op zoek naar de voorwaarden van plagiaat en de ideeën die we hebben rondom kunst in relatie tot authenticiteit en originaliteit.  “De grenzen van inbreuk op auteursrecht en artistieke vrijheden worden continue opnieuw bevochten,” zo schrijft hij. “Vaak komen ze in het publieke debat als er weer een rechtszaak gaande is. Plagiaat wordt er al snel geroepen waarbij dan ook gigantische bedragen worden geëist. Slechts zelden wordt ingegaan op de vraag waarom dit zo’n probleem is.”

Maurits de Bruijn over het onlangs onthulde Holocaust Namenmonument, waaraan de namen van zijn grootouders en hun twee dochters werden toegevoegd.

Almagul Menlibayeva bevraagt de in Centraal-Azië opgelegde Sovjet-moderniteit en de sociale, economische, politieke en ecologische sporen die dit regime heeft achtergelaten.

Fiona Tan vertelt in Kunst is Lang over de rol van beelden in onze samenleving, het verstrijken van tijd en de manier waarop herinneringen en geschiedenissen worden gemaakt.

Patricia Kaersenhout maakt pnieuw een bijstelling op de geschiedenis in haar werk ‘Guess Who’s Coming to Dinner Too?’.

Democratie en propaganda, een korte geschiedenisIn 2009 schreef ik het essay Post-Propaganda, voor het toenmalige Fonds voor Beeldende Kunsten, Vormgeving en…

Terwijl alle tentoonstellingen voor het publiek waren gesloten, werd schrijfster Maartje Wortel door het Cobra Museum gevraagd te schrijven over de nieuwe…