Het landschap dat in ons huist – een ervaringsgericht avondprogramma op 26 april 2024 van Mister Motley en IDFA
Mister Motley en IDFA slaan de handen ineen voor de multizintuigelijke avond Het lichaam dat in ons huist op 26 april aanstaande.
…en dat moet zo blijven! Dat lukt ons niet meer zonder financiële steun van lezers en luisteraars. Nu ons voortbestaan na ruim 20 jaar op het spel staat vragen we je om hulp. In een kunstenveld waar voor schrijvende en reflecterende media (nog) geen structurele subsidie bestaat, wil Mister Motley* kunst en leven aan elkaar blijven knopen – voor iedereen. Het is er op of eronder – doe je ook mee?
Help Motley* gratis te houden voor iedereen!
*In 2023-2024 publiceerden we 312 nieuwe artikelen van 97 verschillende auteurs, van wie er 18 onder begeleiding debuteerden, bijna 100 podcastafleveringen, 17 langlopende samenwerkingen, een lessenreeks, zaalprogramma en online events. Het archief bevat meer dan 3.500 artikelen, interviews en podcasts, vrij toegankelijk.
Mister Motley en IDFA slaan de handen ineen voor de multizintuigelijke avond Het lichaam dat in ons huist op 26 april aanstaande.
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij Frans van Lent. Van Lent formuleert een voornemen en voert het consequent uit. Het is een afspraak met zichzelf die hij nakomt. ‘Je zou het werk van Frans van Lent kunnen zien als ‘acties’, maar eerder is van het tegendeel sprake. Geen ‘non-acties’ want hij doet wel degelijk iets, maar het is een gebeurtenis waarin niets gebeurt.’
De film Blackbird Blackbird Blackberry (2023) van Elene Naveriani zou het seksuele ontwaken van een 48-jarige vrouw verbeelden. Maar sommige mensen zijn zonder seks te hebben veel erotischer dan anderen, schrijft Daan Borrel na het zien van de film.
‘Hoarizonbreed en himelheech’, staat er te lezen op de Terp fan de Takomst die Anna Lillioja met kunstenaar Tina Farifteh bezoekt. Met hun voeten in de Friese klei raken ze in gesprek over het uitgestrekte landschap, hoe niets niet niets is en ontheemd zijn.
Als adolescent zag Rick van Strien het schilderij Saturnus die zijn kind verslindt van Francisco Goya in het Prado in Madrid. Hij was met stomheid geslagen. ‘Ik was zeventien en wilde weten of het op die manier maken van schilderijen ook voor mij weggelegd kon zijn.’
Deze week is Rob Sweere te gast bij Kunst is Lang. Rob bouwt al zo’n dertig jaar grote installaties in de openbare ruimte. Het zijn objecten waar je in kunt liggen of zitten, en die vervolgens je aandacht vestigen op de omgeving. Maar Rob slaat nu een nieuwe weg in: in plaats van enorme bouwwerken, richt hij zich voortaan op groepsbijeenkomsten waarbij mensen in stilte naar de lucht kijken, klank- en videowerken, en in het klein gebouwde fictieve landschappen die eenmaal gefotografeerd op ‘echte’, droomachtige landschappen lijken.
Een symbiose tussen beeldende kunst en muziek. Dat was het streven van de Litouwse grootheid Mikalojus Konstantinas Čiurlionis. Museum Belvedère wijdt een tentoonstelling aan zijn latere schilderwerk én composities. Anna Lillioja bezoekt Beyond Heaven and Earth met klankkunstenaar Bouke Groen: ‘Er zijn weinig mensen die muziek niet snappen. Maar wel veel mensen die zeggen beeldende kunst niet te snappen.’
Deze week is Anne ten Ham te gast bij Kunst is Lang. Anne weet met minimale middelen indrukwekkende installaties te bouwen: zonlicht, rook, een rimpeling op het water, of een spiegelend oppervlak. Zo legde ze een laag water van tien bij twintig meter in een kathedraal waardoor de immense hoogte tot het dak werd weerspiegeld, of liet ze een sluiswachtershuisje aan een kanaal van binnenuit overstromen. Het zijn vaak subtiele ingrepen die je even met je ogen laten knipperen, en een esthetisch, contemplatief resultaat hebben.
Deze week is Heidi Linck te gast bij Kunst is Lang. Heidi vindt inspiratie in leegstaande gebouwen. Omdat hun oorspronkelijke functie wegvalt, ontstaat er ruimte voor nieuwe mogelijkheden. Ze maakt maquettes gebaseerd op die ruimtes en fotografeert ze, met als resultaat een afbeelding die het midden houdt tussen een echt bouwwerk, een theaterdecor, en een herinnering.
Alex de Vries bezocht beeldend kunstenaar Angeline Lips in haar atelier in Molenhoek. ‘Het is die gelijktijdigheid van ergens zijn en ernaar kijken, het ondergaan van het samenvallen van die tegengestelde ruimtelijkheid, in een ruimte en buiten een ruimte zijn, die haar werk onmiskenbaar persoonlijkheid geeft.’
Verwoest Huis 11 is een semi-permanente installatie van Marjan Teeuwen bij BRUTUS in Rotterdam. Volgens het door haar beproefde recept van slopen en bouwen, bouwen en slopen is Teeuwen met een aannemer en vijf teamleden de muren, vloeren en plafonds te lijf gegaan en heeft zij het gebouw van binnen versplinterd tot een veredelde ruïne, een georganiseerde chaos van beton, baksteen, planken, gekapseisde stalen balken vol roest en vocht, kortom: een orgie van puin. Wilma Sütö daalde af in de schemering van dit pand, ‘dat onvermijdelijk doet denken aan oorlog en verderf.’
In een droom komt een vrouw met lang bruin haar en een groen gewaad zwijgend bij Romy Day Winkel in de kamer op de grond zitten. Is het Leonora Carrington, de surrealistische schilder en schrijver, of is het haar onderbewuste dat de obsessie met Carrington weerspiegelt?
Tom Jansen Klomp bezoekt Museum Arnhem waar de tentoonstelling Kunst in het derde rijk – verleiding en afleiding te zien is: een verzameling schilderijen en beeldhouwwerken die in de jaren 1930 en 1940 van de vorige eeuw bij de Große Deutsche Kunstaustellungen in München werden gepresenteerd als meesterwerken uit nationaalsocialistisch Duitsland. Op zaal raakt Tom in gesprek met een tweetal bezoekers over de morele dilemma’s die de werken in deze tentoonstelling oproepen. ‘Mogen we deze schilderijen mooi vinden, en kunnen we deze schilderijen zelfs mooi vinden?’
Alex de Vries ging op atelierbezoek bij schilder en beeldhouwer Fred Geven. Met behulp van olieverf zet hij delen van het hout aan waardoor er een nieuwe werkelijkheid ontstaat. Zo blijkt in de nerven van een houten plank de loop van de Dommel schuil te gaan, kan een afgezaagde tak een baai in Ierland weerspiegelen en zijn de jaarringen van een stammetje als de kringen in een plas nadat je er een steen in hebt gegooid.
Met Hebe Verstappen, hoofd van het TextielLab in Tilburg, bezoekt Arent Boon de tentoonstelling Christien Meindertsma – Onder de wol in het Cuypershuis in Roermond. Meindertsma is een ontwerper die zich al lang bezig houdt met de maakprocessen en potentiële toepassingen van het materiaal wol. Hoe wordt in Roermond deze keten ontrafeld?