Het Not Surprised Collective verzocht het Stedelijk Museum Amsterdam in juni ’24 om Ahmet Öğüts Bakunin’s Barricade in te zetten voor protesten. Het collectief voelde zich genoodzaakt de stem van de beeldende kunsten te laten horen tegen de voortdurende genocide. Het werk werd in 2020 door het museum verworven, en ligt sindsdien in afwachting in het depot. Maar de barricade begon een eigen leven te leiden, en werd zo gevangen in het kruisvuur van het politieke discours. De plotselinge relevantie ervan kwam voort uit stilistische overeenkomsten met de bouw van studentenkampementen tijdens de pro-Palestinaprotesten van mei 2024 én uit de conceptuele schoonheid ervan – een barricade die niet alleen ontworpen was als een symbool, maar ook als iets inzetbaars, om te worden gebruikt op momenten van sociale transformatie.

In het Stedelijk Museum Amsterdam zijn in de tentoonstelling Circulate werken te zien van 21 kunstenaars die het medium fotografie op diverse en vernieuwende manieren inzetten. Jorne Vriens interviewt voor Mister Motley komende maand 3 van deze makers. Als eerste spreekt hij met Hira Nabi: ‘Ik denk veel na over de samenstelling van licht en donker, over fotografie als de documentatie van tijd. Ik probeer het perspectief te veranderen, om zichtbaar te maken wat voorheen ongezien bleef.’

Kunst is Lang heeft nog een korte winterstop. We zijn er over een paar weken weer. In de tussentijd hoor je afleveringen die volgens de redactie memorabel waren. Deze week de keuze van redacteur Maurits de Bruijn, voor de aflevering met Arash Fakhim. ‘Inmiddels weet ik door alle voorgesprekken die ik voor Kunst is Lang heb gevoerd, hoe het gesprek kan worden geopend als de kunstenaar in kwestie zich op een scharniermoment bevindt. En dat geldt zeker voor Arash Kahim. De genocide in Gaza had veel in hem losgemaakt en dat legt hij heel secuur uit in dit gesprek. Tegelijkertijd mag dit gesprek ook meanderen en uitwaaieren, en zo ontvouwt zich een vorm van vrijheid en gulheid die ook het werk van Arash kenmerkt.’