Na zijn bezoek aan de tentoonstelling rond het oeuvre van General Idea in het Stedelijk Museum Amsterdam, opent er een deur naar het verleden van Erik Wong. ‘In een aantal korte gedachten, observaties en herinneringen probeer ik grip te krijgen op de complexe en verwarrende strijd tegen een dodelijke ziekte, die de mainstream nauwelijks raakte maar hard toesloeg in de marge. Wat heeft die strijd aan beelden opgeleverd en wat hebben die beelden teweeggebracht?’

Het Stedelijk Museum Amsterdam presenteert vijf decennia kunstenaarschap van multitalent Felix de Rooy met film, theater en beeldende kunst in talloze verschijningsvormen van schilderijen tot assemblages en van collages tot wandkleden. De Rooy onderzocht thema’s die op dit moment nog steeds actueel zijn, waaronder de doorwerking van het koloniale verleden, alledaags racisme en de betekenis van Afro-Caribische en queer identiteiten binnen de kunst. Leana Boven bezocht Apocalypse met programmamaker Max de Ploeg. ‘Deze instituten zijn inherent koloniaal.’

In de serie TIJD onderzoeken ArtEZ Studium Generale en Mister Motley hoe we tijd kunnen maken voor het niet-weten als productieve kracht. ‘Het is dus tijd om de tijd zelf te gaan verontrusten, verwarren en verdraaien. Dat is een ondermijning van het modernistische idee van tijd dat sterk samenhangt met productiviteit’, aldus René Boer, een van de vijf leden van het collectief Loom.

Alex de Vries bezocht het atelier van de ongrijpbare kunstenaar Diederick van Kleef die een schijnbaar oneindig instrumentarium bespeelt. ‘Op de academie vond ik al dat je niet direct een stijl moest hebben. Ik wilde niet herkenbaar zijn en heb ontzaglijk veel exposities gedaan, maar met die manier van werken krijg je geen vaste galerie. Ik ben meer voor het voetbalsysteem, dat je als speler wordt getransfereerd als je bij een andere club beter tot je recht kunt komen, of dat nu een betere of een mindere club is.’

Met grafisch kunstenaar Serana Angelista bezocht Leana Boven kunstinstituut Melly, voor de tentoonstelling ‘Kelly Sinnapah Mary: The Fables of Sanbras’. Kelly Sinnapah Mary maakt interdisciplinair werk rond sociale ongelijkheid, uitbuiting van de natuur en ontheemding binnen de context van Guadeloupe, waar ze woont en werkt. Haar spirituele en mystieke leggen de verbindingen bloot tussen ecologische vernietiging en kolonialisme. ‘Sinnapah Mary positioneert zich in haar werk als het centrum, of als een brug, en belichaamt zo een verbinding tussen mensen, dieren, en aarde.’

Leana Boven bekijkt met bezoeker Jaimy de muurschildering The Revisitation van Dion Rosina in de Kunsthal. Rosina engageert zich met historische vertellingen en mythologieën, die hun oorsprong vinden in de Afrikaanse diaspora. Hij werkt hiervoor met archiefmateriaal en legt vanuit zijn eigen positionering verbanden bloot die hij weet vast te leggen in onder andere collages. ‘De tijd vraagt erom dat je als persoon van kleur bezig bent met je roots en dieper in jezelf kijkt. Ik denk hier veel over na.’

Met zijn veelbesproken sculptuur plaatst Thomas J. Price de gewone mens in het centrum van Rotterdam. Zij spiegelt het spel én de strijd binnen onze maatschappij, de realiteit vol ontmoetingen die doordrenkt zijn van sociale verwachtingen en vooroordelen, die ook doordrenkt zijn van het bewustzijn van ras. Moments Contained balt een pijnlijke dynamiek samen. ‘Daarom is het opwindend dat zij in Rotterdam ruim baan krijgt,’ zegt Price. ‘Niet zomaar ergens in de marge, maar middenin in de stad, die net als Londen een smeltkroes is van culturen. Zij belichaamt een nieuwe actualiteit.’ Een essay van Wilma Sütö naar aanleiding van een interview met Thomas J. Price.

In de vijfde aflevering van Kunst is Collectief – de voorjaarsreeks van Kunst is Lang waarin we onderzoeken wat het betekent om een collectief te zijn – zijn Brian Elstak, Edmée Loupatty, Giuseppe du Crocq en Macarena Loma Yevenes van Lowrey Foley McClane te gast.

In het schilderen praat Lotte van Lieshout met dieren en dingen. En ze zeggen in hun geschilderde gedaante iets terug en zo spreken ze tot ons. Alex de Vries doet verslag van de residentie die Lotte deed op La Lue in de Franse Allier. ‘Haar schilderijen zijn belangwekkend, niet omdat die zich concreet uitspreken over enige vorm van wereldproblematiek, maar omdat ze laten zien dat er meer is tussen hemel en aarde dat je niet begrijpt dan wel. Nou ja, dat is misschien wel de essentiële wereldproblematiek.’