KUNST IS LANG: Matea Bakula
Deze week is Matea Bakula te gast bij Kunst is Lang. Matea manipuleert de materialen voor haar sculpturen zodat ze een verrassende gedaante aannemen. Voor de hal van Het Utrechts Archief maakte ze een metershoge zuil die op het oog van marmer is, maar in feite bestaat uit papier maché van afgedankt papier. Voor Lustwarande in Tilburg bouwde ze een kolom met panelen waarop gebrande suiker en piepschuim samen een fascinerend oppervlak vormen, als een stroom lava die zich onder invloed van warmte en zon in beweging zet.
In ons drukke, moderne bestaan is geen ruimte voor eigenaardigheden — in gesprek met bezoekers van de tentoonstelling ‘De laatste dagen van de dorpsgek’
Anna Lillioja bezoekt de tentoonstelling De laatste dagen van de dorpsgek in Theaterkerk Nes over hoe er om is gegaan met het geestelijk welzijn op het platteland en spreekt bezoekers over hun ervaring. ‘Mensen op het platteland hebben door de geschiedenis heen de neiging gehad om hun emoties letterlijk te verwerken, staat er ook op een bordje verderop in de expositie te lezen. Arbeid werd, naast noodzaak, ook zelfverkozen bezigheidstherapie.’
KUNST IS LANG: Heidi Linck
Deze week is Heidi Linck te gast bij Kunst is Lang. Heidi vindt inspiratie in leegstaande gebouwen. Omdat hun oorspronkelijke functie wegvalt, ontstaat er ruimte voor nieuwe mogelijkheden. Ze maakt maquettes gebaseerd op die ruimtes en fotografeert ze, met als resultaat een afbeelding die het midden houdt tussen een echt bouwwerk, een theaterdecor, en een herinnering.
‘Het leven gaat door, ook als ik er niet meer ben,’ – over Moderne natuur van Derek Jarman
‘De tuin is een manier om voort te leven. Om uit te reiken naar de toekomst, want dat is tuinieren in de eerste plaats: het werk dat je vandaag doet, levert pas maanden later – als dat al gebeurt – iets op.’ Maurits de Bruijn las de rijke, fijnzinnige dagboeken van kunstenaar Derek Jarman, onlangs als Moderne natuur in vertaling uitgekomen bij Das Mag.
Verwoest Huis van Marjan Teeuwen – sloopkunst is haar levenswerk
Verwoest Huis 11 is een semi-permanente installatie van Marjan Teeuwen bij BRUTUS in Rotterdam. Volgens het door haar beproefde recept van slopen en bouwen, bouwen en slopen is Teeuwen met een aannemer en vijf teamleden de muren, vloeren en plafonds te lijf gegaan en heeft zij het gebouw van binnen versplinterd tot een veredelde ruïne, een georganiseerde chaos van beton, baksteen, planken, gekapseisde stalen balken vol roest en vocht, kortom: een orgie van puin. Wilma Sütö daalde af in de schemering van dit pand, ‘dat onvermijdelijk doet denken aan oorlog en verderf.’
Zachte krachten – met Alexandra Broeder naar D(R)AAD in het Verwey Museum
Met theatermaakster Alexandra Broeder bezoekt Sifra Coulet de tentoonstelling D(R)AAD in het Haarlemse Verwey Museum. D(R)AAD richt zich op borduurkunst, in het bijzonder wanneer het een vorm van protest is en een middel in de genezing van trauma’s.
Eindejaarslezen – 3 uit 2023
Het einde van 2023 staat op de stoep. Mister Motley blikt de komende weken terug met artikelen die dit jaar zijn gepubliceerd. Verhalen die belangrijke perspectieven bieden op de verstrengeling van kunst en dagelijks leven. Vandaag lichten we de eerste drie uit.
‘Misschien zijn deze objecten gewoon onderdeel geworden van de natuur’- met Benjamin Earl naar General Morphology of Urbanism bij The Balcony
Samen met de ontwerper en creatief technoloog Benjamin Earl bezoekt Marijn Bril de tentoonstelling General Morphology of Urbanism bij The Balcony in Den Haag. Een tentoonstelling over het stedelijke landschap van nu en de alomtegenwoordige tegenstelling tussen natuur en cultuur.
Met Wikimedian Stella van Ginkel naar het werk van Heman Chong en Félix González-Torres in Shimmer
Als we iets te weten willen komen, vinden we online vliegensvlug informatie. In de tentoonstellingsruimte van Shimmer in Rotterdam-Zuid krijgt die ervaring een heel andere vorm. Samen met de Wikimedian Stella van Ginkel bezoekt Marijn Bril de tentoonstelling Sequins, cycle 3 met werk van Heman Chong en Félix González-Torres. Stella is sinds 2018 actief als vrijwilliger bij Wikimedia Nederland, de overkoepelende organisatie die Wikipedia en andere projecten aanstuurt. Ze geeft onder andere workshops in het schrijven voor Wikipedia.
KUNST IS LANG: Tanja Engelberts
Deze week is Tanja Engelberts te gast bij Kunst is Lang. Tanja richt haar blik op de wijze waarop de mens met industriële middelen de natuur naar zijn hand zet, vaak met gevolgen die nog generaties lang merkbaar zijn. Zo filmde en fotografeerde ze zes jaar olieplatforms in de Noordzee, een beeldbepalende maar verdwijnende industrie. En voor haar installatie in Rijksmuseum Twenthe onderzocht ze de Twentse bodem, waarin door de NAM giftig afvalwater is geïnjecteerd. Door middel van foto’s, video en teksten, laat Tanja op poëtische wijze zien wat een industriële ingreep betekent voor het landschap, maar ook voor de omgeving en de cultuur van de mensen die er bij in de buurt leven.
Het geluk gevonden te worden – over Past Lives van Celine Song
‘Een ander leven kun je aanraken, maar nooit helemaal omvatten.’ Joost Jungsik Vormeer zag Past Lives van Celine Song waarin de kijker aan de hand het zoeken en vinden van hoofdpersonen Nora en Hae Sung aan het denken wordt gezet over het leven dat je leidt en de levens die je had kunnen leiden.
Dit werk kwam in vijf minuten tot stand – kan kunst bestaan binnen het kapitalisme?
In een serie publicaties en programma’s onderzoeken Mister Motley en ArtEZ Studium Generale samen met studenten, kunstenaars, schrijvers, wetenschappers en denkers de verbanden tussen tijd, arbeid en ecologie. Persis Bekkering schreef in essay dat cirkelt rondom de vraag of kunst überhaupt kan bestaan binnen het kapitalisme. ‘Kunst is geen proces dat efficiënt gemaakt kan worden, waaruit rendement kan worden geslagen. Ik zou zelfs willen zeggen dat het maakproces geen helder begin en geen werkelijk einde kent.’
‘Het ego van de curator is gevaarlijk’ – in gesprek met Yolande Zola Zoli van der Heide
Voor haar laatste interview binnen de reeks ‘Hoe hoog zijn de muren?’ gaat Rita Ouédraogo in gesprek met Yolande Zola Zoli van der Heide, conservator tentoonstellingen bij het Van Abbemuseum. Zij interesseert zich voor intersectionele perspectieven, trans-lokale, feministische, intersectionele en queer praktijken, en ze beïnvloedt kunstinstituten door onderdrukkende praktijken te decentraliseren. ‘Museumzalen en white cube ruimtes hebben zoveel autoriteit, maar het is allemaal door mensen bedacht en gemaakt, dus we kunnen het aanpassen en veranderen als het ons niet dient. ‘
Op de Groningse gasbel – over kunst in het aardbevingsgebied
Het Resort vroeg drie kunstenaars te verblijven in zwaar door de aardbevingen getroffen Slochteren voor een residentieproject. De kunstwerken die dat opleverde zijn nu te zien in Greenfields / Subsurface: een tentoonstelling als wandelroute op het Kultuureiland in Siddeburen. Carmen van Bruggen bezocht de kunstwerken en reflecteert op wat zowel letterlijk als figuurlijk onder de oppervlakte speelt: gas, bevingen en politieke taalspelletjes.