KAN NIET BESTAAT NIET: Feiko Beckers
In de eerste aflevering van Kan niet bestaat niet, een podcast over niet-gemaakte kunst, gaat Lieneke Hulshof in gesprek met Feiko Beckers.
‘Er zijn heel veel open wonden die gewoon nog niet behandeld zijn’ – in gesprek met Quinsy Gario
Quinsy Gario is een performancekunstenaar die, in zijn eigen woorden ‘bezig is met het dekoloniaal herinneren en het verstoren van institutionele praktijken die kolonisatie voortzetten, of koloniale praktijken voortzetten.’ Hoe hij dit doet, hoe hij zich staande houdt, hoe hij netwerken en cirkels verbindt en hoe het familie kunstenaarscollectief hierin een onmisbare rol speelt, vertelt hij tijdens een openhartig gesprek met Rita Ouédraogo. ‘Wanneer we het hebben over het dekoloniseren van het museum moeten we de vraag stellen of dat überhaupt mogelijk is. Voor musea die nu ook erfgoed teruggeven is mijn vraag wat stuwt dat, net als met de excuses voor de slavernij. Er is heel lang geijverd voor beide en nu het op gang is gekomen blijken dezelfde koloniale machtsspelletjes de overhand te voeren.’
Ruimtereiziger met een bandrecorder – over het geluidswerk van Henri Chopin
Wanneer Linde Keja naar de poésie sonore van Henri Chopin (1922-2008) luistert, walgt ze af en toe. Maar Chopins elektronische verkenningen worden haar vertrouwd, want het zijn de geluiden van een lichaam, van mijn eigen lichaam of van een ander nabij menselijk of dierlijk lichaam. ‘Het raakt een verlangen, naar tast en warmte, adem op huid, geborgen zijn, slaap, seks.’ In dit essay beschrijft Keja hoe Chopins klankgedichten uiteindelijk haar blik, of gehoor, doen kantelen. ‘Ik vind zijn werk zo waardevol, omdat het me leert te luisteren naar mijn eigen lichaam zonder het meteen te hoeven begrijpen en zonder er bang voor te hoeven zijn.’
De vervreemde moeder – over het werk van Anida Yoeu Ali
“Door gebruik te maken van je eigen lichaam als materiaal is performancekunst een directe daad van dekolonisatie. Er zit een bepaalde vrijheid in die veel macht heeft en hard nodig is,” legt de Cambodjaans-Amerikaanse kunstenaar uit wanneer haar wordt gevraagd waarom ze voor performancekunst kiest. Het is niet haar bedoeling om provocerend werk te maken, maar door zichzelf en het publiek nauw te betrekken in haar interventies, worden diepgewortelde, kwalijke patronen snel blootgelegd.
De grens tussen activisme en performance art: waarom musea en klimaatprotest geen tegenpolen zijn
Linda Selena Boos verbaast zich over de manier waarop musea reageren op de acties van klimaatactivisten die zich onder andere vastlijmen aan schilderijen van oude meesters. Hoe kan het dat musea, die in hun programmering zo de verbinding met de actualiteit pogen op te zoeken, enkel uit onbegrip reageren als deze actualiteit zich binnen hun muren manifesteert?
Achter het masker – over feministisch collectief Tomorrow Girls Troop
Tomorrow Girls Troop is een intersectioneel feministische groep is verspreid over de hele wereld en focust zich op genderongelijkheid in Japan en Korea. Het collectief formuleert activisme als een artistieke daad.
All the world’s a cage
In de online tentoonstelling die beeldend kunstenaar Artun Alaska Arasli voor Mister Motley samenstelde, legt hij een parallel bloot tussen acteurs op theaterpodia en wilde dieren in de kooien van dierentuinen. ‘Een kooi is een artificieel construct, zoals het theaterpodium dat is; de vroegste dierentuinen – die ooit werden opgetuigd in de tuinen van koninklijke families- werden gezien als de eerste theaters van het wild, waarin dieren werden gedwongen dierlijk gedrag te vertonen.’
De zomer van Feiko Beckers – Teksten uit het papieren archief
Van 2003 tot 2013 verscheen Mister Motley als papieren kwartaalblad. In thematische nummers werd het werk van honderden kunstenaars getoond en besproken. Vanaf het allereerste begin kregen jonge kunstenaars bij Mister Motley ook zelf een platform om te schrijven. Deze zomer zet Mister Motley vijf van hen in het zonnetje door hun teksten opnieuw digitaal te publiceren. We vroegen ze – zoals het een tijdschrift dat kunst en leven aan elkaar knoopt betaamt – ook een aantal vragen; over de tekst die ze voor Mister Motley schreven, en over de mooiste zomer die zij ooit hebben beleefd. Deze week: Trashy New-age-noise van Feiko Beckers uit 2012.
Sedimentatie en Erosie – over het werk van Benjamin Francis
Laura van Grinsven spreekt Benjamin Francis over zijn praktijk. “De openheid voor het niet-weten, daar de ruimte voor laten geeft ook een mooi spanningsveld tussen jouzelf, het mogelijke, het andere, misschien wel een god.”
Op zoek naar het pluriversum
Tomás Espinosa onderzoekt de (on)mogelijkheden van seksuele vloeibaarheid. Dit is zijn online tentoonstelling die hij samenstelde in het kader van de tentoonstelling Op zoek naar het pluriversum in het Nieuwe Instituut.
Kunst
is lang:
Mette Sterre
Mette Sterre maakt kostuums die het hele lichaam bedekken – lichaamsmaskers in haar eigen woorden – en prachtige sculpturen op zich zijn. Ze zijn grotesk en uitgesproken, mooi en vervreemdend tegelijk en bewegen zich in een grijs gebied tussen natuurlijk en kunstmatig. En hoewel je ze best alleen op hun uiterlijke verschijning zou kunnen beoordelen, gaat er achter elk gezichtsmasker een wereld van associaties en theorieën schuil.
De ‘Prospects’ van Art Rotterdam 2022
Dit weekend viert de Prospects haar tiende verjaardag met achtentachtig deelnemende kunstenaars verspreid over twee locaties binnen de kunstbeurs Art Rotterdam. Het ‘expeditiegebouw’, pal tegenover de Van Nellefabriek, is er dit jaar bijgetrokken naast het vaker gebruikte distributiecentrum in de voormalige fabriek. Daarmee is de jaarlijkse presentatie van kunstenaars die een startersbeurs van het Mondriaan Fonds hebben ontvangen groter dan ooit. Welke namen vallen dit jaar op?
De ontzettende onvoorspelbaarheid van het hart – in gesprek met Coralie Vogelaar
Met een open, niet veroordelende blik en vol experimenteerdrift benadert Coralie Vogelaar haar speelveld: de ruimten waar mens en technologie elkaar ontmoeten. En dat zijn nogal wat ruimten, die lang niet zo helder af te bakenen zijn als we denken.